Tο Διοικητικό Συμβούλιο του ΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΒΟΛΟΥ 1937 εκφράζει την θλίψη του για την απώλεια του Ανδρέα Μασδράκη.
Ο εμβληματικός και γνωστός σε όλους τους φιλάθλους του Βόλου και όχι μόνο Ανδρέας, έδινε επί δεκαετίες τον δικό του τόνο στις κερκίδες για την στήριξη της αγαπημένης μας ομάδας με την σάλπιγγα του ξεσηκώνοντας τους φιλάθλους.
Πάντα δίπλα στην ομάδα μας μέχρι τις τελευταίες του στιγμές.
Ανδρέα παιάνιζε και στους ουρανούς για την ομάδα σου.Να είσαι σίγουρος ότι θα σε ακούμε.
Καλό σου ταξίδι.
Τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του .
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
Η κηδεία του θα γίνει σήμερα Παρασκευή στις 5 μμ στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Άλλης Μεριάς.
ΕΚΕΙΝΟΣ ΘΑ ΔΙΝΕΙ ΤΟΝ ΠΑΛΜΟ ΑΠ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ
Ζητήσαμε από τον Γιάννη Παπαδόπουλο να κάνει μια προσωπική δήλωση για τον Ανδρέα με τον όποιον είχαν προλάβει να αναπτύξουν μία προσωπική σχέση τους τελευταίους μήνες του ιστορικού τρομπετίστα:
Γιάννης Παπαδόπουλος ” Τραγική ειρωνία. Σήμερα το πρωί στο Βόλο συζητούσαμε με έναν κοινό μας φίλο για τον Ανδρέα. Ήταν κοινό μυστικό ότι τους τελευταίους μήνες νοσηλευόταν και έδινε τη δική του τελευταία μάχη με τον καρκίνο. Τραγική ειρωνία. Τον είχε χτυπήσει στις φωνητικές χορδές.
Όμως ήταν εκεί. Μεγάλη Πέμπτη 13 Απριλίου 2023. Στο Παρκ. Στην ιστορική πια συνέντευξη τύπου, όπου έχει μείνει στην ιστορία γιατί ζήτησα την παραίτηση του Νίκου Τσεκούρα. Είχε έρθει από νωρίς. Ήθελε να με γνωρίσει. Ο καρκίνος τον είχε ήδη χτυπήσει, αλλά το μυαλό του ήταν εκεί. Στο τι θα γίνει με τον αγαπημένο του Ολυμπιακό. Με το ζόρι έβγαινε η φωνή του. Γνωριστήκαμε, ανταλλάξαμε τηλέφωνα και μου είπε με τις ώρες ιστορίες για τον Ολυμπιακό και την αγαπημένη του τρομπέτα.
Τους επόμενους μήνες η κατάσταση με τη φωνή του χειροτέρευε. Τους τελευταίους τρεις μήνες δεν μπορούσες να τον αναγνωρίσεις πλέον στο τηλέφωνο. Όμως μέχρι και την τελευταία στιγμή το μυαλό του ήταν στον Ολυμπιακό. Μου είχε κάνει τόσο εντύπωση απ την πρώτη στιγμή πόσο μαχητικά αντιμετώπιζε τον καρκίνο. Ήθελε να περάσει γρήγορα και ήθελε να πιάσει πάλι την τρομπέτα. Πραγματικά το πίστευε. Και πραγματικά έδωσε τη μάχη μέχρι το τέλος για να τα καταφέρει. Ήθελε να γυρίσει να δίνει τον παλμό.
Μου είχε κάνει αφιέρωση την παρακάτω φωτογραφία από το ΕΑΚ τη σεζόν 1971 – 1972 με αντίπαλο τον Ηρακλή. Όταν γυρίσαμε στο ΕΑΚ, ένας από τους ανθρώπους που ήξερα πως είχα κάνει χαρούμενους ήταν ο Ανδρέας. Αυτή η φωτογραφία δεν ανήκει σε μένα. Ανήκει σε όλο τον κόσμο του Ολυμπιακού, τους παλιούς και τους νέους, για να μείνει για πάντα στην ιστορία για το ποιος ήταν ο Ανδρέας για τον Ολυμπιακό Βόλου. Και τι σήμαινε ο Ολυμπιακός Βόλου για τον Ανδρέα. Και το τι θα σημαίνει για πάντα. Ψηφιοποιημένη και όχι σε κάποιο ντουλάπι.
Παρακαλώ όλο τον κόσμο του Ολυμπιακού Βόλου, μικρούς και μεγάλους. Ακόμα κι εκείνους που απέχουν από το γήπεδο, την Κυριακή να κάνουν μία εξαίρεση. Στη μνήμη του Ανδρέα. Εκείνος θα δίνει το παλμό απ τον ουρανό και εμείς θα τραγουδάμε.
Στη μνήμη του Ανδρέα”. __________________________________
Στις 16:30 το απόγευμα στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου στην Άλλη Μεριά θα πούμε το τελευταίο “αντίο”. Φέρνουμε σημαίες του Ολυμπιακού Βόλου για να συντροφεύουν τον Ανδρέα Μασδράκη, τον θρυλικό τρομπετίστα του Ολυμπιακού Βόλου. Αντί για στεφάνια δίνουμε τα χρήματα στην “Φλόγα”. Αν κι ως Ολυμπιακός Βόλου, είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε μια εξαίρεση.
Την Κυριακή 15.00 στο γήπεδο του Αλμυρού, δεν λέμε ποδοσφαιρικό και οπαδικό “αντίο” στον Ανδρέα Μασδράκη. Συνεχίζουμε να τραγουδάμε κι εκείνος θα δίνει τον παλμό.
Θα ζητήσουμε ενός λεπτού σιγή και η ομάδα θα φορέσει μαύρα περιβραχιόνια.
Η Κυριακή είναι για τον Ανδρέα.
