του Ηλία Ξηρακιά π. αντιδημάρχου Βόλου
Παρά τη δύσκολη κατάσταση που βιώνει η κοινωνία μας, από την πανδημία και τη μακροχρόνια οικονομική κρίση, μια έκπληξη περίμενε τους φίλους και τα μέλη του Κινήματος Αλλαγής στις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής, για την εκλογή νέου προέδρου, μετά το θάνατο της Φ. Γεννηματά. Ήταν η μεγάλη συμμετοχή των 270.000 πολιτών που αψήφισαν τις δυσκολίες και περίμεναν υπομονετικά να ψηφίσουν έναν από τους έξι(6) υποψηφίους.
Είναι φανερό, όπως τονίζουν και πολλοί αναλυτές, ότι οι πολίτες έχουν κουραστεί να βλέπουν την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να διασφαλίσει ένα ελάχιστο πεδίο συνεννόησης, που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση και θα την οδηγήσει στη νέα εποχή. Βλέπει μια κυβέρνηση να παλινωδεί με συνεχή διαγγέλματα και άγονες αντιπαραθέσεις, προσπαθώντας την ίδια ώρα να αποκομίσει πολιτικά οφέλη και να επιβάλλει, “αξιοποιώντας την περίσταση”, ακραίες νεοφιλελεύθερες επιλογές (λίστες για έλεγχο ΜΜΕ, ενεργειακά ολιγοπώλια, εργασιακές σχέσεις, πελατειακές σχέσεις με απευθείας αναθέσεις κλπ)
Σημαντικό ρόλο σε αυτή τη μεγάλη συμμετοχή έπαιξε τόσο η ξαφνική κάθοδος του Γιώργου Παπανδρέου, μετά τον τραγικό χαμό της Γεννηματά, αλλά και η αντίδραση των πολιτών από την ξαφνική και αναίτια επίθεση που δέχθηκε η υποψηφιότητά του, από διάφορους κύκλους και μέσα ενημέρωσης. Έφερε βλέπεις στην επιφάνεια τις μνήμες της οικονομικής κρίσης του 2010, τότε που, όπως αποδείχτηκε πλέον από τα πραγματικά στοιχεία και την τεκμηρίωση της ΕΕ, αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα όχι μόνο δραπέτευσαν, αλλά στάθηκαν απέναντί στο ΠΑΣΟΚ, βάζοντας τις προσωπικές φιλοδοξίες και το κομματικό συμφέρον τους πάνω από το καλό της χώρας. Είναι γνωστό βέβαια ότι οι παλινωδίες που ακολούθησαν έβαλαν τους πολίτες και τη χώρα σε σκληρή δοκιμασία, απαξίωσαν τον πολιτικό κόσμο και οδήγησαν πολλούς είτε στη ΧΑ είτε στην αποχή.
Πιστεύω ότι η μεγάλη αυτή συμμετοχή στις εκλογές είναι για το Κίνημα Αλλαγής ίσως η τελευταία ευκαιρία να επανακάμψει δυναμικά, ως κυβερνητικό κόμμα, και να ξεφύγει οριστικά από τα ποσοστά κόμματος διαμαρτυρίας. Ήδη οι πρώτες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ξεπέρασε το 10%.
Αν θα αξιοποιηθεί αυτή ευκαιρία, εξαρτάται αποκλειστικά από το ίδιο το Κίνημα και τους χιλιάδες πολίτες που προσήλθαν στην κάλπη την 1η Κυριακή.
Προϋποθέτει, όμως, ενότητα και άμεση και δυναμική παρουσία στη Βουλή και στην κοινωνία με ανάδειξη και πρόταξη ενός νέου προοδευτικού κυβερνητικού προγράμματος που θα πάει τη χώρα μπροστά και θα στοχεύει στις σύγχρονες εθνικές και παγκόσμιες προκλήσεις (πανδημία, οικονομική κρίση και ανάπτυξη, κλιματική κρίση, ψηφιακή οικονομία, εργασιακές σχέσεις, εξωτερική πολιτική κτλ). Δεν πρέπει να χαθεί ούτε μια μέρα από την επόμενη Δευτέρα. Ο πολιτικός χρόνος μέχρι το τέλος της θητείας αυτής της κυβέρνησης λήγει σε δέκα οκτώ(18) μήνες, αλλά μπορεί να συντομευθεί κάθε στιγμή, ανάλογα με τις επιλογές και τον αιφνιδιασμό που μπορεί να προκαλέσει ο Μητσοτάκης.
Ανεξάρτητα, λοιπόν, από την προσωπική επιλογή που έκανε ο κάθε φίλος στις εκλογές του 1ου γύρου, την επόμενη Κυριακή η ψήφος πρέπει να είναι αμιγώς ΠΟΛΊΤΙΚΗ, πέρα από συναισθηματισμούς που δεν πρέπει να επηρεάζουν τις πολιτικές μας επιλογές. Το αίσθημα της πολιτικής αυτοσυντήρησης, πρέπει να μας οδηγήσει, όπως και το 1996, στην ορθή επιλογή, ακόμη και σε βάρος της φαινόμενης ηλικιακής ανανέωσης. Δεν έχουμε την πολυτέλεια, την επόμενη μέρα, ούτε της εσωστρέφειας ούτε μιας ιδιότυπης διαρχίας μέσα και έξω από τη Βουλή. Πρέπει να διεμβολίσουμε το σημερινό μικρό δικομματισμό σήμερα με δυναμική επιστροφή στη Βουλή.
Ο Γ. Παπανδρέου μπορεί να εγγυηθεί αυτή την πορεία, έστω και για μια μεταβατική περίοδο, γιατί έχει την εμπειρία, τη γνώση και τη διεθνή πολιτική και ηθική αναγνώριση. Για την κοινωνία εκπροσωπεί, σήμερα, το δικαιωμένο ΠΑΣΟΚ του 2010, που όλοι “πετροβολούσαν”, αλλά που εκ των υστέρων αποδείχθηκε (στοιχεία διεθνών οργανισμών), ότι η καταστροφική διαχείριση της δεξιάς, 2004-2009, οδήγησε τα ελλείμματα στο 15% και τη χώρα στην κρίση, τα μνημόνια και το ΔΝΤ.
Χωρίς να θέλω να κάνω υποδείξεις στους φίλους που είχαν ψηφήσει διαφορετικά την 1η Κυριακή, πιστεύω ότι είναι πολιτικά επιβεβλημένη η εκλογή του Γ. Παπανδρέου. Ο Ν. Ανδρουλάκης, που όλοι συμπαθούμε, σ΄ αυτή την κρίσιμη συγκυρία μπορεί να περιμένει λίγο. Θα είναι για πρώτη φορά στην επόμενη Βουλή και μπορεί να πρωταγωνιστήσει από τώρα στην αναγέννηση και την ανανέωση του ΠΑΣΟΚ.
