Του Δημήτρη Σκαλτσή*
Η απόφαση της Δικαιοσύνης για τη Δίκη της ΧΑ την Τετάρτη ήταν ιστορικής σημασίας, γεγονός που τονίζεται και από τις χρονολογικές συμπτώσεις, της επετείου για την Απελευθέρωση της Αθήνας από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής τον Οκτώβριο του 1944 και της καταδικαστικής απόφασης της Δίκης της Νυρεμβέργης για την ηγεσία του ναζιστικού κόμματος, των οργανώσεών του και της κυβέρνησης του Γ’ Ράιχ, τον Οκτώβριο του 1946.
Το αίτημα για καταδίκη της ΧΑ έφερε κοντά πολίτες από διαφορετικούς πολιτικούς και κομματικούς χώρους. Ο αντιφασισμός και η υπεράσπιση της Δημοκρατίας δεν πρέπει να είναι υπόθεση ενός πολιτικού χώρου, αλλά όλων των δημοκρατικών πολιτών και κομμάτων, ανεξάρτητα από τα διαφορετικά ερμηνευτικά σχήματα για τη γέννηση του φασιστικού φαινομένου.
Ο αντιφασισμός όμως, δεν εντοπίζεται σε όψιμες φραστικές καταδίκες, ούτε σε ρητορικά σχήματα στο πλαίσιο της πολιτικής αντιπαράθεσης, που εν τέλει συμβάλλουν στη νομιμοποίηση της φασιστικής βίας, όπως η ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων. Πόσο μάλλον σε μια στάση, που χαρακτηρίζεται από προσπάθειες συνδιαλλαγής και συνεργασίας με σχηματισμούς όπως η ΧΑ, προσπάθεια εξευγενισμού της και συνύπαρξη στο πλαίσιο κινητοποιήσεων.
Όμως, ΌΛΑ τα παραπάνω συνέβησαν.
Ο Αντ. Σαμαράς ως πρωθυπουργός «συνομιλούσε» με τη ΧΑ μέσω του γενικό γραμματέα της κυβέρνησης, κάτι που έχει αναδειχθεί και στο πλαίσιο της Δίκης της ΧΑ, ενώ δεκάδες υποθέσεις της κρατούνταν στα συρτάρια του Υπ. Προστασίας του Πολίτη μέχρι τη δολοφονία Φύσσα. Επίσης, αποκαλύφθηκε ότι την οργανωμένη επίθεση της ΧΑ στους Αιγυπτίους ψαράδες επιχείρησαν να τη συγκαλύψουν κύκλοι της ΕΛΑΣ και μάλιστα μέσα στη ΓΑΔΑ. Δημοσιογράφοι-νυν βουλευτές της ΝΔ, μιλούσαν για μια «σοβαρή» ΧΑ ως κυβερνητικό εταίρο και γι’ αυτό έκαναν συστάσεις για τη δράση τους, ώστε να μην εκτίθενται.
Οι αποκαλύψεις του Αντώνη Ρουπακιώτη, υπουργού Δικαιοσύνης το 2012-2013, είναι ενδεικτικές μιας προσπάθειας ήπιας διαχείρισης, κατευνασμού και αξιοποίησης στο νομοθετικό έργο της ΧΑ από τον τότε πρωθυπουργό Αντ. Σαμαρά. Με παρέμβαση Σαμαρά το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο πάγωσε το Μάιο του 2013, παρότι αφενός ήταν έτοιμο και αφετέρου η δράση της ΧΑ καθιστούσε επιτακτική ανάγκη την ύπαρξη ενός τέτοιου νομοθετήματος (δολοφονία Λουκμάν τον Ιανουάριο του 2013). Η ευθύνη του νομοσχεδίου ανατέθηκε στο γενικό γραμματέα της κυβέρνησης και συνομιλητή της ΧΑ, για να ψηφιστεί κάτω από την πίεση των δολοφονιών στις αρχές του 2014.
Τα παραπάνω εξελίσσονταν από το 2012 μέχρι την άνοιξη του 2014, περίοδο που η δράση της εγκληματικής οργάνωσης είχε κλιμακωθεί επικίνδυνα. Τι θα γινόταν αν ΔΕΝ είχε δολοφονηθεί ο Παύλος Φύσσας τον Σεπτέμβριο του 2013 κι αν ΔΕΝ υπήρχε η κινητοποίηση του δημοκρατικού κόσμου σε όλη τη χώρα; Δεν θα μάθουμε ποτέ. Αυτό όμως που ξέρουμε, καθώς έχει συντελεστεί, είναι ότι η τότε ηγεσία και διάφορα στελέχη της ΝΔ, καθώς και αρκετοί από τα ΜΜΕ που πρόσκεινται στον χώρο, με την στάση τους συνέβαλαν στην κανονικοποίηση της ΧΑ, ενισχύοντας εμμέσως την έξαρση της βίας της.
Μέχρι πρόσφατα και κατά τη διάρκεια της Δίκης, η σημερινή ηγεσία της ΝΔ που συμπορεύτηκε με τη ΧΑ στα συλλαλητήρια κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών με ίδια φρασεολογία μιλώντας για προδοσίες και Ειδικά Δικαστήρια. Ο Κ. Μητσοτάκης δήλωνε ότι «Η ΧΑ είναι σαν να μην υπάρχει, η βία στην Ελλάδα προέρχεται αποκλειστικά από την Αριστερά.», ενώ ακόμα και την ημέρα που ανακοινώθηκε η απόφαση η κυβέρνηση διέλυσε αναίτια τη συγκέντρωση δεκάδων χιλιάδων πολιτών έξω από το Εφετείο, με σοβαρό κίνδυνο για τους συγκεντρωμένους λόγω χώρου. Βίντεο ντοκουμέντο τους εκθέτουν και καταρρίπτουν τα ψέματα του Μιχ. Χρυσοχοΐδη.
Υπόλογοι είναι όμως και μια σειρά από παράγοντες των ΜΜΕ. Τηλεπερσόνες, δημοσιογράφοι και δημοσιολογούντες με πάγια τακτική την επίκληση των ίσων αποστάσεων στη βάση μιας-εντελώς υποκειμενικής και πολιτικής-πρόσληψης της αντικειμενικότητας, παρουσίαζαν τους νεοναζί με όρους lifestyle και εγκαλούσαν τους αντιφασίστες και δημοκράτες να σεβαστούν τη Δικαιοσύνη και το τεκμήριο αθωότητας των κατηγορουμένων. Η προκλητικά αντιπολιτική, ανιστόρητη και απορριπτική αυτού που ονομάζουμε «κοινό περί δικαίου αίσθημα» στάση τους, ήταν η «πρόπλυση» των νεοναζί λίγο πριν την απόφαση, που όμως τους διέψευσε.
Σαν θλιβεροί γκεμπελίσκοι επιχειρούν να αποσείσουν τις ευθύνες τους, εγκαλώντας την προηγούμενη κυβέρνηση που δεν έκανε παρέμβαση στη Δικαιοσύνη (!) και παραθέτοντας το φαιδρό επιχείρημα ότι «επί Σαμαρά ξεκίνησε η δίκη και επί Μητσοτάκη ολοκληρώθηκε». Στη Δικαιοσύνη την ΧΑ την έστειλε το αίμα των δολοφονημένων και ο λαός με την κινητοποίησή του. Όσον αναφορά τις καθυστερήσεις της Δίκης λόγω αίθουσας, την απάντηση την πήραν από τη δικηγόρο της οικογένειας Φύσσα που εκθέτει αυτούς ανεπανόρθωτα και όχι το ΣΥΡΙΖΑ, ενώ για τον Ποινικό Κώδικα τους επέκρινε για μικροπολιτική ακόμα και ο συνταγματολόγος και πολιτικός αντίπαλος του ΣΥΡΙΖΑ, Ευάγγελος Βενιζέλος.
Όσες φραστικές καταδίκες και να υπάρξουν, αν δεν συνοδευτούν από ουσιαστικές πολιτικές καταδίκης τέτοιων μορφωμάτων, απομόνωσής τους και θωράκισης των δημοκρατικών θεσμών, θα είναι σχηματικές και υποκριτικές. Οι ηγεσίες της ΝΔ δεν είναι αθώες με την ανοχή που έδειξαν στη ΧΑ και οι πολιτικές τους ευθύνες είναι σημαντικές.
* Υποψήφιος Διδάκτορας Ιστορίας-Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Γραμματέας Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας
