Ο κατήφορος

Δήμος Βόλου, δημοτικό συμβούλιο το σωτήριο έτος 2015, την χρονιά των αγώνων και της ανατροπής. Πολλοί παράλληλοι κόσμοι βρίσκονται στα έδρανα, με άλλη σκέψη, άλλη γραφή και σίγουρα μιλούν άλλη γλώσσα, κάτι σαν τους ομόκεντρους κύκλους του ηλιακού μας συστήματος, μα εδώ οι τροχιές είναι απροσδιόριστες και άναρχες με αποτέλεσμα συγκρούσεις, εκρήξεις, και μυρωδιά «πατσατζίδικου την ώρα του κλεισίματος».
Ευκταίο κατά μία έννοια, με τη λογική της δημοκρατίας, στη σύνθεση, τη σύγκρουση και το συγκερασμό για το κοινό καλό, αλλά και τούτο πάλι είναι πρωτόγνωρο και πιστέψτε με καθόλου ελκυστικό. Υποκρισία, χλεύη και ύβρεις. Υπερεκτίμηση ικανοτήτων και δύναμης, συμπεριφορά βίαια, αυθάδης και αλαζονική, κατά των θεσμών, πολιτειακών και ηθικών αναμένοντας την Νέμεσι. Συγνώμη για τις ελληνικούρες, αλλά το φαινόμενο Δημοτική αρχή Βόλου για να αναλυθεί χρειάζονται όλες «οι βοήθειες του κοινού», από αρχαιοελληνική φιλοσοφία έως ψυχιατρική. Ο υβριστής λοιπόν, με τον γνωστό λοστρόμο του, δεξί χέρι ή γάντζο καλύτερα και το μανιασμένο τσούρμο τους, κάνει ρεσάλτο στην πόλη, αλά πειρατές του Παγασητικού. Οι πολιτικές γραμμές άμυνας της πόλης, νωθρές, φθαρμένες και κουρασμένες, αλλά και κουραστικές ταυτόχρονα, αδυνατούν με τα πολυχρησιμοποιημένα εργαλεία τους να αντιδράσουν, να πείσουν και οι παραπλανημένοι παραδίνονται στον λαϊκισμό, την «άλλη γλώσσα», μπαϊλντισμένοι από την ανέχεια και την συνεχή εξαπάτηση τους από προηγούμενες αρχές. Ας όψονται τα ξαναχρησιμοποιημένα υλικά και οι αθιγγανικές πλειοψηφίες.
Ο κατήφορος έρχεται. Στην αρχή έδειχνε αστείο, για κάποιους διασκεδαστικό, κάτι σαν φτηνή επιθεώρηση, βρισιές, μαγκιές, χειροκροτήματα στον Ντούτσε και γιουχαίσματα. Τροφή για τα media, χαρά για τον λαό. Άρτος και θεάματα, παλιά καλή συνταγή, Μόνο που ο άρτος εξέλιπε και το θέαμα μια, το θέαμα δυό, το θέαμα τρείς, ε…το βαριέται ο καθείς. Η κωμωδία ταχέως μετεξελίχθη σε προβοκάτσια, γνωστά ποδοσφαιρικά κόλπα, εμείς το έχουμε φτιάξει το μαγαζί…, να σου λοιπόν βρισιές, να μπιζαρίσματα, να φρούτα και λαχανικά, να σεξισμός και υπονοούμενα της νύχτας, να και κάποια «κουτσαβάκια που ξεμύτισαν»… ε κάπως έτσι, πετιέται η μπάλα στην εξέδρα. Έτσι διαλύεις την όποια σοβαρή, εντός εισαγωγικών σοβαρή δηλαδή, συζήτηση για τις δικές σου επιλογές στα καυτά προβλήματα της πόλης και τον δικό σου υποβολιμαίο σχεδιασμό. Σκουπίδια, αδέσποτα, σπόνσορες, αντιμισθίες προέδρων, πρόστιμα, ΑΝΕΒΟ, διάλυση δημοτικών δομών και ξεπούλημα σε όποιους. Στα σοβαρά πουλάμε φτηνή προβοκάτσια με φωτάκια, βασίλισσα καρναβαλιού, μακαρονάδες, τον Λάκη, τον Αλέκο τον γελωτοποιό, τους αποτυχημένους και το σπαγγέτι σεξ.
Παίξαμε παντού, εφημερίδες, αθηναϊκά κανάλια, το δημοτικό συμβούλιο Βόλου είναι κάτι σαν το κοινοβούλιο της Ουκρανίας, της Κορέας ή της Ουγκάντα. Όποιος το συντηρεί ή το διασκεδάζει λυπάμαι, δεν έχει τι άλλο να πει. Ο λογαριασμός, στην έξοδο φίλοι συναγωνιστές. Ο λαός στο τέλος θα δώσει το όποιο φιλοδώρημα. Φτάνει η αντιδημοσιότητα, με τα υλικά που έχεις, κτίζεις, δεν χαριεντίζεσαι. Τι ωφελεί άλλωστε, χωμένος, μέχρι τον λαιμό στην λάσπη, να κρατάς τα νύχια των χεριών σου, καθαρά…
Ο καραγκιόζης είναι ένας λαϊκός ήρωας στην παράδοση μας και έχει απενοχοποιηθεί δικαστικά από την ύβρη. Σημαίνει άλλωστε στα τουρκικά «μαυρομάτης». Υβριστές μην κάνετε άλλο τον καραγκιόζη, αυτή η πόλη έχει θέμα, καλά έξι μήνες γελάσαμε, τα υπόλοιπα τεσσεράμισι χρόνια, όταν οι κομήτες θα αποχωρήσουν, εσείς που θα βιοπορίζεστε; Άμεσα πρέπει φίλοι μου, να σταματήσουμε να βλέπουμε αυτή την πόλη με μαύρο βλέμμα, και αυτό έχει και την έννοια της αυτοκριτικής. Ο κατήφορος είναι σαν την ιλαρά, ναι… εκείνη την παιδική αρρώστια, μολυσματικός και επιδημικός. Δεν μπαίνεις στο τρενάκι του τρόμου με τους πειρατές, γιατί στο τέλος, θα ξύνεσαι με γάντζο.
Ματθαίος Δραμητινός. Δημοτικός σύμβουλος Βόλου