Γράφει ο Άγγελος Αγραφιώτης
μέλος της Γραμματείας του Τομέα Προστασίας
του Πολίτη του ΠΑΣΟΚ
Δύσκολη η εβδομάδα που μας πέρασε σε ότι αφορά τις σχέσεις της Κυβέρνησης με το Συμβούλιο της Επικρατείας…
Βλέπετε, δεν είναι μία, αλλά τρείς οι περιπτώσεις όπου το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας έκρινε παράνομες ή αντισυνταγματικές αποφάσεις που έχουν ληφθεί, πράγμα που προβληματίζει αναφορικά με το κατά πόσο οι κ. Τσίπρας και Καμμένος και η παρέα τους σέβονται και τηρούν τους νόμους και το Σύνταγμα αυτής της χώρας.
Βέβαια υπάρχει και η άποψη ότι ο ρόλος του ΣτΕ και του Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι απλά γνωμοδοτική –αυτή είναι η επίσημη θέση του πρωθυπουργικού γραφείου, ενώ κάποιοι υπουργοί χαρακτηρίζουν την νομοθεσία ως λεπτομέρεια!
Έτσι, λοιπόν, την Δευτέρα είχαμε την απόφαση που έκρινε αντισυνταγματικές και αντίθετες προς τις αρχές του Ευρωπαϊκού και Ελληνικού Δικαίου τις περικοπές που προβλέπονται στις συντάξεις από το 2019, πράγμα βέβαια που δεν πτοεί κανένα. Τι και αν στην κυριολεξία σφαγιάζουν τους συνταξιούχους; Τι και αν είναι παράνομοι;
Την Τετάρτη, το Ελεγκτικό Συνέδριο έκρινε ότι η παράταση των συμβάσεων στους ΟΤΑ είναι παράνομη και μάλιστα καλεί τους συμβασιούχους να επιστρέψουν τους μισθούς που έλαβαν από την λήξη της σύμβασής τους και μετά! Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση, λίγους μήνες πριν, καλούσε τους Δημάρχους να συνεχίζουν να απασχολούν τους συμβασιούχους των οποίων η σύμβαση είχε λήξει, ενώ μάλιστα είχε κάνει και ένα βήμα παραπάνω συμβουλεύοντας τους Δήμους να μην παρίστανται στα δικαστήρια που κρίνουν μονιμοποιήσεις συμβασιούχων… Ακόμη μία περίπτωση στην οποία συνελήφθησαν να παρανομούν παίζοντας με την ψυχολογία και την ανάγκη χιλιάδων πολιτών, ενώ εντύπωση προκαλεί η τοποθέτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, που χαρακτήρισε την απόφαση «…πολιτική και όχι νόμιμη» συνεχίζοντας τον εμπαιγμό και δίνοντας μία πλήρη εικόνα για το πώς η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται τον σεβασμό που όλοι οφείλουμε στη Δικαιοσύνη και τις αποφάσεις της…
Τέλος, χθες ήρθε ακόμη μία απόφαση – καθρέφτης των προθέσεων και της πρακτικής που ακολουθούν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αφορώντας μάλιστα το πολυσυζητημένο δίδυμο Ξανθού – Πολάκη, δικαιώνοντας ακόμη τέσσερεις από τους διοικητές νοσοκομείων που είχαν απολύσει με την περίφημη “αξιολόγησή” τους. Καλεί μάλιστα την Κυβέρνηση να τους αποκαταστήσει στις θέσεις που κατείχαν και να τους αποζημιώσει για όλο το διάστημα που βρέθηκαν εκτός εργασίας. Μία απόφαση που πλήττει όχι μόνο την εικόνα της κυβέρνησης, ηθικά – πολιτικά και νομικά, αλλά θα επιβαρύνει περαιτέρω και τα οικονομικά της χώρας, λίγες μέρες πριν φέρουν στη Βουλή ακόμη μία αιματηρή –για τον ελληνικό λαό- συμφωνία, προκειμένου να “σωθεί” η ελληνική οικονομία.
Πραγματικά, αν κάποιος υποστηρίξει ότι η εβδομάδα που περνά είναι αποκάλυψη για τις πραγματικές θέσεις και το ήθος της σημερινής κυβέρνησης, μόνο άδικο δεν θα έχει.
Και αυτό γιατί, έχουμε μία κυβέρνηση που –προφανώς- δεν τρέφει κανένα σεβασμό στους πολίτες και τα βάσανα που τους έχει υποβάλλει. Μία κυβέρνηση που προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία είναι διατεθειμένη -όπως αντιλαμβάνεται κανείς από τη συμφωνία που θα ψηφίσει στη Βουλή την Πέμπτη- να οδηγήσει τον ελληνικό λαό στη φτώχεια και τον εξευτελισμό. Μία Κυβέρνηση που δεν διστάζει να παίζει με την αγωνία τον πολιτών, απλά και μόνο για να επιδείξει τις αξιομνημόνευτες κοινωνικές της ευαισθησίες, ακόμη και αν οι ελπίδες που καλλιεργεί είναι ψεύτικες. Μία κυβέρνηση η οποία έχει καταστρατηγήσει, όπως προκύπτει από την περίπτωση των διοικητών των νοσοκομείων, που έχει τσαλακώσει κάθε αίσθηση αξιοκρατίας.
Προπάντων, όμως, έχουμε μία κυβέρνηση η οποία καταστρατηγεί κάθε έννοια νομιμότητας, σεβασμού στο Σύνταγμα και τη δικαιοσύνη, μία κυβέρνηση που στα πλαίσια της επικοινωνιακής πολιτικής της δεν διστάζει να υποβιβάζει την δικαιοσύνη και το ανώτατο δικαστήριο της χώρας, ώστε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Μια κυβέρνηση που αδιαφορεί, εάν το κράτος με τις αποφάσεις της, πρέπει να καταβάλει αποζημιώσεις χιλιάδων ευρώ σε όσους αδίκησε με τις παράνομες αποφάσεις της. Με άλλα λόγια μία επικίνδυνη κυβέρνηση!
Διότι, πραγματικά, διερωτώμαι, υπάρχει κάτι πιο επικίνδυνο από το να υποβιβάζεις και να απαξιώνεις με τέτοιο τρόπο τη δικαιοσύνη; Να υποστηρίζεις ότι ο ρόλος της είναι απλά γνωμοδοτικός. Στις δύσκολες μάλιστα εποχές που ζούμε, όπου τα πάντα απαξιώνονται, που η απαξίωση των Θεσμών είναι έκδηλη και οι πολίτες αναζητούν κάτι για να στηρίξουν τις ελπίδες τους;
Αλήθεια, σε αυτές τις δύσκολες εποχές, υπάρχει κάτι πιο επικίνδυνο, από μία Κυβέρνηση που γράφει στα “παλαιότερα των υποδημάτων της” το Σύνταγμα και τους νόμους της ελληνικής πολιτείας, επιτιθέμενη μάλιστα στη ελληνική δικαιοσύνη με τον τρόπο που το πράττει;
