«Εθνικόν είναι το αληθές» Δ. Σολωμός
Το διαχρονικό πρόβλημα της αναγνώρισης της Δημοκρατίας των Σκοπίων (Βαρδάρη), αναδεικνύει ανάγλυφα την υποταγή του πολιτικού μας συστήματος στην αμερικανική και Αγγλική πολιτική από το 1945 ως σήμερα. Οι ΗΠΑ θέλουν διακαώς να δημιουργήσουν κράτη-προτεκτοράτα και στην πολύπαθη περιοχή των Βαλκανίων. Ο ανασχεδιασμός τους ξεκινά από την διάλυση της Σοσιαλιστικής Γιουγκοσλαβίας, και την προσπάθεια να επωφεληθεί από τα κομμάτια της διάσπασης (Βοσνία, Ερζεγοβίνη, Κροατία, Σκόπια) και να αποκτήσει τον έλεγχο της περιοχής, απέναντι στην αναδυόμενη Ρωσία, την Κίνα και Ε.Ε. Το πρόβλημα της ονομασίας βέβαια ξεκίνησε από το 1945 όταν οι ελληνικές κυβερνήσεις, εξαρτημένες από την Αγγλία η οποία για ευνόητους λόγους στήριζε τον Τίτο, ανέχθηκαν την μετονομασία της Δημοκρατίας του Βαρδάρη σε ομόσπονδη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Ο Τίτο προφανώς, και με στόχο η Γιουγκοσλαβία να αποκτήσει πρόσβαση στο Αιγαίο και τη Θεσσαλονίκη, καλλιεργούσε μεθοδικά την δημιουργία της «Μακεδονίας του Αιγαίου».
Ο νουνεχής Κιρο Γκλιγκόροφ παρά ταύτα, θέλοντας να ενισχύσει την εθνική συνοχή της ανεξάρτητης πλέον Δημοκρατίας του και να συνενώσει Σλάβους, Αλβανούς, Βλαχόφωνους, ομολογούσε ότι δεν έχουν καμία σχέση με την ιστορία της Μακεδονίας και τον Μεγαλέξανδρο. Άλλωστε οι Σλάβοι εποίκησαν την περιοχή τον 7ο αιώνα μΧ.
Σήμερα λοιπόν μετά από 75 χρόνια εθνικιστικής προπαγάνδας με κάθε τρόπο, κατανοώ μια μερίδα Σκοπιανών που γαλουχήθηκαν από μικρά παιδιά, να θεωρούν τον εαυτό τους «Μακεδόνα». Όμως αυτό δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Τι κάνει σήμερα λοιπόν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;
Ο κ. Τσίπρας δέχεται εκ προοιμίου το σύνθετο όνομα με τον όρο «Μακεδονία» με γεωγραφικό ή χρονικό προσδιορισμό, συντασσόμενος απόλυτα με την πρόταση του κ. Νίμιτς, ο οποίος έσπευσε να διαγνώσει και την ταυτότητα των γειτόνων μας ως Μακεδόνων. Γιατί τέτοια πρεμούρα του πρωθυπουργού όταν το πρόβλημα έχουν οι γείτονές μας οι οποίοι θέλουν άρον-άρον να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε; Δυστυχώς η εξωτερική πολιτική της χώρας, παρά τις σοβαρές γνώσεις του φίλου Υπουργού κ. Κοτζιά, κτίζεται πάνω στις φιλοδοξίες του κ. Τσίπρα να αναγνωρισθεί ως εθνικός ηγέτης, που θα λύσει τα χρόνια εθνικά προβλήματα με την πληθωρική θωριά του και μόνο. Με τη λογική αυτή οδηγούμαστε από λάθος σε λάθος. Δεν θέλω να είμαι άδικος με την κυβέρνηση, αλλά ας μου πει κάποιος σοβαρά, πόσο ωφελήθηκε η Ελλάδα από την επίσκεψη του κ. Τσίπρα στις ΗΠΑ όπου δήλωσε στον πρόεδρο Τράμπ ότι «συμφωνεί με τη στρατηγική των ΗΠΑ», πόσο ακόμη ωφελήθηκε από την ανοργάνωτη επίσκεψη του απομονωμένου διεθνώς Ερντογάν, ο οποίος ανεξέλεγκτος στην πολύπαθη Θράκη δήλωνε θρασύτατα ότι, μουσουλμάνοι, Πομάκοι και Ρομ είναι Τούρκοι. Γιατί βιάζεται η κυβέρνηση τόσο πολύ να εκχωρήσει το όνομα Μακεδονία, όταν γνωρίζει ότι τα σοβαρά θέματα που έχουν σχέση με τον αλυτρωτισμό δεν πρόκειται να αλλάξουν τόσο εύκολα; Το χειρότερο όμως είναι ότι όταν θα έχει εκχωρηθεί το όνομα, τότε το νέο κράτος της Μακεδονίας θα αναγνωρισθεί και με τη σφραγίδα της Ελλάδας διεθνώς και ως εκ τούτου θα κατισχύει της ελληνικής Μακεδονίας η οποία είναι μια επαρχία της χώρας μας και δεν έχει φυσικά διεθνή αναγνώριση. Όπως όλοι καταλαβαίνουμε οι μελλοντικές επιπτώσεις στην περιοχή θα είναι σοβαρές και θα επαφίεται στη διάθεση της γείτονας χώρας και των ΗΠΑ. Άλλωστε η ύπαρξη του όρου Μακεδονία και μόνο οδηγεί σε λυτρωτικές βλέψεις και τανάπαλι.
Η εξωτερική πολιτική, παρότι δεν έχει άμεση σχέση με την καθημερινή επιβίωση των λαών, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και πρέπει να εξυφαίνεται με τεκμηρίωση και επεξεργασία που θα παίρνει υπόψη της, την ιστορική αλήθεια, την σύγχρονη πραγματικότητα, τον συσχετισμό των δυνάμεων και σαφώς την επιδίωξη επίτευξης του μέγιστου εθνικού συμφέροντος.
Το πρόσφατο επιτυχημένο συλλαλητήριο εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας σε πολύ δυσμενείς καιρικές συνθήκες, δίνει ένα σοβαρό στίγμα της βούλησης του ελληνικού λαού, ώστε να δοθεί λύση που δεν θα ζημιώνει τη χώρα και την περιοχή. Η κυβέρνηση πρέπει άμεσα να δρομολογήσει , δια της διπλωματικής οδού και υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, την διαδικασία ώστε η γείτονα χώρα να κατεδαφίσει τον αλυτρωτισμό, και τα ποικίλα λυτρωτικά στοιχεία στο Σύνταγμα, την γλώσσα, την διδασκόμενη στα σχολεία ιστορία, τα αγάλματα κ.α. Όταν αυτή η διαδικασία περαιωθεί τότε θα είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε το όνομα της Δημοκρατίας των Σκοπίων με βάση την ιστορική αλήθεια, την ειρηνική συνύπαρξη στα Βαλκάνια και τον σεβασμό της εθνικής μας κυριαρχίας.
Είναι η ώρα των σοβαρών αποφάσεων στα εθνικά μας θέματα με εθνική ομοψυχία και συνεννόηση στην οποία θα πρέπει να συμβάλλουν οι πνευματικοί άνθρωποι που σιωπούν, οι δημοσιογράφοι των μεγάλων συγκροτημάτων οι οποίοι με επιδερμικές αναλύσεις κρίνουν τα πάντα με βάση τα επιμέρους συμφέροντά τους και φυσικά οι πολιτικοί μας οι οποίοι γίνονται φερέφωνα ενός νοσηρού πολιτικού κατεστημένου. Κυρίως όμως οι δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας έχουν χρέος να προασπίσουν τα εθνικά μας θέματα με πιστή εναρμονισμένη με τον στίχο του εθνικού μας ποιητή «εθνικόν το αληθές» ώστε να μην υπάρχει ζωτικός χώρος για επικίνδυνες εθνικιστικές πολιτικές. Πρέπει να αποτινάξουν τις ποικίλες εξαρτήσεις ώστε να πάψουν να υπηρετούν «οικονομικά» η «εθνικά» μνημόνια.
Και όπως γράφει ο Μίκης Θεοδωράκης «τυχόν υποχώρηση από την εθνική γραμμή θα έχει ολέθρια αποτελέσματα για το μέλλον της χώρας, δεδομένου ότι μετά την οκταετή καταλήστευση του ελληνικού λαού που μας οδήγησε στη σημερινή κατάσταση, το μόνο που μας απομένει είναι η διαφύλαξη της εθνικής κυριαρχίας και της εθνικής μας υπερηφάνειας».
Πάρις Μουτσινάς
Πρ. βουλευτής Μαγνησίας
