Γράφει ο Γιώργος Καλτσογιάννης,
θεματικός αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλίας
Η ανείπωτη τραγωδία στην Ανατολική Αττική με τους 87 νεκρούς, τους δεκάδες αγνοούμενους και τους εκατοντάδες τραυματίες μας συγκλόνισε όλους.
Είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα να χάνονται ανθρώπινες ζωές από πυρκαγιές σε μια αστική περιοχή δίπλα στην θάλασσα;
Είναι δυνατόν μια φωτιά να σαρώνει τα πάντα μέσα σε δύο ώρες από την εκδήλωσή της;
Δυστυχώς στην Ελλάδα της ανοργανωσιάς και της αναποτελεσματικότητας όλα είναι δυνατά.
Η εθνική τραγωδία που ζούμε αυτές, έχει εγγενείς παθογένειες που κρατούν δεκαετίες. Άναρχη δόμηση, χωροταξική και πολεοδομική αυθαιρεσία, αλληλοκάλυψη αρμοδιοτήτων, απουσία σχεδίων εκκένωσης οικισμών, δρόμοι που καταλήγουν σε αδιέξοδα, σπίτια που ξεφυτρώνουν παντού. Παθογένειες οι οποίες όχι μόνο αντιμετωπίζονται, αλλά διαιωνίζονται.
Συγχρόνως υπάρχει και το νέο δεδομένο της κλιματικής αλλαγής. Καύσωνες και ξηρασία αποτελούν από μόνα τους την καλύτερη εύφλεκτη ύλη για την εκδήλωση πυρκαγιών που με ένα πολύ δυνατόν άνεμο μπορούν να απειλήσουν τα πάντα.
Ωστόσο τα προαναφερθέντα είναι γνωστά στους αρμόδιους που χαράσσουν τις πολιτικές προστασίας του πληθυσμού και τους δάσους.
Και θα έπρεπε εκείνες τις κρίσιμες ώρες να δράσουν εντελώς διαφορετικά, ώστε να μην επιτρέψουν και φωτιά να φτάσει σε ελάχιστες ώρες στις παραλίες κατακαίοντας τα πάντα.
Αλήθεια, πού ήταν η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας για να συντονίσει την κατάσταση και να δώσει τις απαραίτητες κατευθύνσεις στον κόσμο;
Πού ήταν οι κυβερνητικοί και αυτοδιοικητικοί αξιωματούχοι για να μπουν μπροστά στην μάχη;
Γιατί υποτιμήθηκε από την Πυροσβεστική το μέγεθος της πυρκαγιάς και γιατί απέτυχε το σχέδιο δασοπυρόσβεσης;
Ένας παράλυτος κρατικός μηχανισμός έχασε κατά κράτος την μάχη με θύματα δεκάδες συνανθρώπους.
Το Βατερλό της κυβερνητικής διαχείρισης και αλαζονείας αποτυπώνεται σε τρία στιγμιότυπα. Πρώτον, έναν Πρωθυπουργό που… ενημερώνεται στις 11 το βράδυ της Δευτέρας σε έκτακτη σύσκεψη από τους αρμόδιους, όταν δυστυχώς η φωτιά εδώ και έξι ώρες έχει κάψει σχεδόν τα πάντα.
Δεύτερον, η παρουσία του συγκυβερνήτη Καμμένου που επισκεπτόμενος την πληγείσα περιοχή κουνάει επιδεικτικά το δάκτυλό στους πυρόπληκτους ότι έχουν ευθύνη για αυτό που συνέβη.
Τρίτον η συνέντευξη Τύπου το βράδυ της Πέμπτης, όπου η κυβέρνηση υποστήριξε πως τα έκανε όλα τέλεια και φταίνε η άναρχη δόμηση και ο άνεμος για όσα τραγικά εκτυλίχθηκαν .
Καμία συγγνώμη, καμία παραίτηση για την τραγωδία.
Η απόλυτη ύβρις στα θύματα και τους συγγενείς που τους θρηνούν, στους ανθρώπους που έχασαν την περιουσία τους και έμειναν μόνο με τα ρούχα τους.
Δυστυχώς η Ελλάδα δεν χρεοκόπησε μόνο οικονομικά.
Χρεοκόπησε πρώτα σε αξίες. και αυτό είναι ό,τι πιο θλιβερό.
