Γράφει ο Πάρις Μουτσινάς
πρ. βουλευτής Μαγνησίας
Είναι άλλη μία εξέγερση της συμπαθούς τάξης των αγροτών, η οποία αντικατοπτρίζει την ανικανότητα και την αδιαφορία και αυτής της κυβέρνησης να αντικρίσει κατάματα τους αγρότες και να προσπαθήσει να επιλύσει τα προβλήματά τους. Η θέση των ξωμάχων της γης έχει επιδεινωθεί από το 2015,παρά την εύκολη ρητορεία της κυβέρνησης. Η ηγεσία του υπουργείου είναι εντελώς προσδεμένη στον αυτόματο πιλότο των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων και αδυνατεί να προωθήσει ένα Εθνικό σχέδιο αγροτικής ανάπτυξης. Σήμερα ο Έλληνας αγρότης είναι ο φτωχότερος στην ευρωπαϊκή ένωση των 28 αλλά και των χωρών της ανατολικής Ευρώπης. Το ευρωπαϊκό περιβάλλον είναι δυσοίωνο για τον αγροτικό τομέα, αλλά η κατάσταση στη χώρα μας είναι σαφώς πιο επιβαρυμένη όχι μόνο λόγω της κρίσης αλλά λόγω των πολλαπλών διαχρονικών προβλημάτων που μαστίζουν τον κλάδο επί δεκαετίες. Το εισόδημα των αγροτών έχει μειωθεί κατά 4,9% το 2018 που φέρει τον Έλληνα αγρότη ως τον χαμηλότερο αμειβόμενο με καθαρές μηνιαίες αποδοχές 607 ευρώ, όταν σε αντίστοιχες Ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει αύξηση του Αγροτικού εισοδήματος.
Το κόστος παραγωγής είναι πλέον απαγορευτικό για την καλλιέργεια και την εκτροφή και έχουν εγκαταλειφθεί ακόμα και πολυετείς και δενδρώδεις καλλιέργειες. Οι τιμές των εισροών [φάρμακα, λιπάσματα] του πετρελαίου, της ενέργειας, του ΦΠΑ έχουν αυξηθεί με τις ευλογίες του Υπουργείου, δημιουργώντας ασφυκτικές συνθήκες την επιβίωση των αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Η φορολογία έχει αυξηθεί συνολικά ευνοώντας ακόμα και το παραεμπόριο ενώ οι νέοι αγρότες όπως και οι νέοι επαγγελματίες δεν έχουν καμία υποστήριξη και εγκαταλείπουν τον κλάδο. Οι προβληματικές δομές της αγοράς ενισχύουν την πρακτική των επιχειρήσεων που πιέζουν ασφυκτικά τις τιμές παραγωγού και ευνοούν την δημιουργία καρτέλ [βαμβάκι]. Η έλλειψη σοβαρών συνεταιριστικών οργανώσεων, εκτός εξαιρέσεων, οι οποίες μπορούν να συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, τη δημιουργία οικονομίας κλίμακας και την αύξηση της υπεραξίας του Αγροτικού προϊόντος και τους εισοδήματος των αγροτών. Οι μεγάλες φυσικές καταστροφές των τελευταίων χρόνων σε συνδυασμό με την αναχρονιστική λειτουργία του ΕΛΓΑ.
Οι ασύλληπτες εισαγωγές των αγροτικών προϊόντων και τροφίμων που υπολογίζεται σε 6,5 δις ευρώ το χρόνο και άλλα πολλά συνιστούν ένα πολύ άσχημο περιβάλλον στο οποίο καλείται να επιβιώσει αβοήθητος ο αγρότης .
Αν λοιπόν η κυβέρνηση δεν απαντήσει πειστικά στα κρίσιμα ερωτήματα των αγροτών, η κατάρρευση του Πρωτογενούς τομέα, αλλά και κυρίως των εργαζομένων αγροτών είναι αναμενόμενη με μεγάλες συνέπειες για τον αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας και την προοπτική της οικονομίας. Για να επανακτήσουμε την ανταγωνιστικότητα της χώρας στον τομέα αυτό θα πρέπει να προωθήσουμε ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης του Αγροτικού τομέα με προτεραιότητες.
Εκσυγχρονισμός λειτουργίας του υπουργείου αγροτικής ανάπτυξης- ενίσχυση τής συνοχής μεταξύ κέντρου και περιφερειακών υπηρεσιών- εφαρμογή και έλεγχος αναπτυξιακών προγραμμάτων.
Μείωση κόστους παραγωγής με μείωση των τιμών των εισροών , γενναία επιδότηση του πετρέλαιού και της ενέργειας, μείωση του ΦΠΑ.
Φορολογία του Αγροτικού εισοδήματος με 10% και φορολογική ασυλία των νέων αγροτών επί πενταετία για να ορθοποδήσουν ώστε ασφαλώς να αποδώσουν στην Εθνική οικονομία
.4. Στήριξη των συνεταιριστικών οργανώσεων- τυποποίηση- εξαγωγές.
Αποφασιστική ενίσχυση της κτηνοτροφίας -προστασία της φέτας και των Π.Ο.Π. προϊόντων στις Διεθνείς συμβάσεις με τρίτες χώρες.
6 Δημιουργία μιας αναπτυξιακής Τράπεζας που θα στηρίξει την αγροτική οικονομία και την ανάπτυξη της υπαίθρου, υπό την εποπτεία της ευρωπαϊκής Τράπεζας επενδύσεων[ΕΤΕ]. 7.Προώθηση της έρευνας και της τεχνολογίας με έμφαση στην εφαρμογή της Γεωργίας ακριβείας. 8.Επιμόρφωση γεωτεχνικών και πρωτοπόρων αγροτών.
Σύνδεση των αγροτικών επιδοτήσεων με την παραγωγή και την ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος. Κατάργηση επιτέλους των ιστορικών δικαιωμάτων που προσβάλλουν τη χώρα.
10.Θέσπιση επιτέλους του σύγχρονου ΕΛΓΑ.
Η Γεωργία είναι και πρέπει να παραμείνει ο αναπτυξιακός κορμός της χωράς και η βάση για την ανάπτυξη της βιοτεχνικής και βιομηχανικής παραγωγής, της καινοτομίας και της τεχνολογίας , με την αξιοποίηση των πολλαπλών συγκριτικών πλεονεκτημάτων, ώστε να θωρακισθεί η ζωοδότρα ύπαιθρος και η περιβαλλοντική ισορροπία. Το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι ήδη εκρηκτικό και δεν αντιμετωπίζεται με ευχολόγια και η κυβέρνηση πρέπει άμεσα να σκύψει στα προβλήματα των αγροτών να μην τους θεωρεί πολίτες δεύτερης κατηγορίας αλλά σαν βασικούς συμμάχους για τη παραγωγική ανασυγκρότηση της χωράς.
