Συγκριτικά πλεονεκτήματα του Βόλου για την εκλογή της αυτοδιοίκησης

Σιγά σιγά ξεκαθαρίζει το τοπίο για τις υποψηφιότητες στον Δήμο Βόλου. Κάποια σχήματα μάλλον αποσύρονται από την προεκλογική μάχη και κάποια ενισχύουν τα ψηφοδέλτιά τους με ότι καλλίτερο νομίζουν ότι τους αντιπροσωπεύει. Δεν βλέπω όμως κάποιους «μπαχαλάκηδες» του RDFνα κατεβαίνουν στις εκλογές. Πώς μπορείς λοιπόν σε αυτούς τους ανθρώπους να προσάψεις ιδιοτέλεια στον αγώνα τους,όταν βάζουν βαθειά το χέρι στην τσέπη τους για το κοινό καλό;Αν υποστηρίζεις την ΑΓΕΤ, σε βάρος της πόλης σου, και είσαι μάλιστα και υπάλληλός της, «κάποιο λάκκο έχει η φάβα». Οι επιχειρήσεις δεν έχουν ανάγκη το γλείψιμο των εργαζομένων. Φίλοι συμπολίτες εργαζόμενοι στην ΑΓΕΤ όταν η Lafarge δεν θα σας έχει ανάγκη να είστε σίγουροι ότι θα σας απολύσει, χωρίς συναισθήματα, όπως έγινε σε εκατοντάδες βιομηχανίες στον Βόλο.
Με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι παρά την συνεχή παρακολούθηση από την πλευρά μου και σε βάθος χρόνου των πολιτικών αλλά και κομματικών χαρακτηριστικών της πόλης, πολλές υποψηφιότητεςμου είναι άγνωστες. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και οι περισσότεροι είναι νέοι σε ηλικία που προφανώς έχουν την δύναμη να τρέξουν τα φλέγοντα ζητήματα της πόλης με χαρακτηριστικά που απέχουν παρασάγγες από τις επιλογές του παλαιοκομματικού συστήματος. Επιπλέον, χαρά μου προσδίδει και η συμμετοχή με αξιώσεις του γυναικείου πληθυσμού στον προεκλογικό αγώνα, είτε μπροστάρησες είτε στα μετόπισθεν, παρά τις ύβρεις και σεξιστικές αναφορές του προκαθήμενου της σημερινής Δημαρχίας αλλά και την αδύναμη σιωπή των αμνών της. Είναι εξ’ άλλου παραδοχή του ίδιου του Δημάρχου ότι οι συνεργάτες του (αυτός τους επέλεξε), ήταν ανίκανοι να αντιμετωπίσουν μόνοι τους τα θέματα της πόλης, λόγω της απουσίας του για το προσφιλές του χόμπι, δηλαδή τις δικαστικές διαμάχες. Και φυσικά ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.Βέβαια είναι εμφανής η κόπωση της Δημοτικής αρχής να επιστρατεύσει νέους αξιόλογους υποψήφιους και περιτριγυρίζει τα πλέον αποτυχημένα φαντάσματα του παρελθόντος για να τους προσφέρει τίτλους ευγενείας μήπως και αποκομίσει κάποια ψηφαλάκια ώστε να ξεφύγουν από τον μονοψήφιο διασυρμό που τους περιμένει. Οι ψήφοι των gallops του 60% δεν έρχονται με τις εμφανείς και στημένες ερωτήσεις δημοσιογράφων των ΜΜΕ, αν μπορούμε να τα ονομάσουμε έτσιόταν υπηρετούν μεροληπτική δημοσιογραφία, πιθανώς αντί πινακίου φακής. Ούτε από τα σουβλάκια και τα γλυκά των προεκλογικών συγκεντρώσεων. Οι ψήφοι έρχονται από τον ναό της δημοκρατίας, που δυστυχώς για την πόλη ο απερχόμενος Δήμαρχος ποτέ δεν υπηρέτησε.Η βιαστική ανάθεση υπηρεσιών σε ιδιώτες της αρεσκείας τους και η δέσμευση της επόμενης δημοτικής αρχής δείχνει τον πανικό τους. Αν πίστευαν στην επανεκλογή τους δεν θα το έκαναν.
Από πού λοιπόν πηγάζει η αισιοδοξία μου για τα πλεονεκτήματα του Βόλου; Αστείρευτη πηγή συμπερασμάτων είναι η αρχαία Ελλάδα που έδωσε εξ’ άλλου και τα φώτα στην ανθρωπότητα. Από τους νέους και φυσικά από τις γυναίκες που έχω προαναφέρει.
Στις συνάξεις των σπαρτιατών υπήρξε πάντα η διαμάχη μεταξύ των ηλικιωμένων των ανδρών και των νέων. Χαριτολογώντας και με λογοπαίγνια έλεγαν.
Οι γεροντότεροι: Άμμεςποκ΄ήμες άλκιμοι νεανίαι (Εμείς ήμασταν κάποτε ρωμαλέοι νέοι)
Οι άνδρες απαντούσαν: Άμμες δε γ΄ειμέν, αι δε ληςπείραν λάβε (Εμείς είμαστε τώρα, αν θέλετε δοκιμάστε)
Και οι νεώτεροι έκλειναν την παράστασηΆμμες δε γ΄εσσόμεθαπολλώκάρρονες (Εμείς όμως θα γίνουμε καλύτεροι)
Να λοιπόν γιατί οι νέοι θα φέρουν πάλι στον Βόλο την ελπίδα.Γιατί θα γίνουν οι καλύτεροι, ή μάλλον για να χρησιμοποιήσω και την γλώσσα της νεολαίας….. οι καλυτερότεροι……
Τα γυναικεία και όχι τα ξύλινα τείχη θα σώσουν την πόλη, για να παραφράσω το μαντείο των Δελφών….
Τόσο οι Εκκλησιάζουσες όσο και η Λυσιστράτη του Αριστοφάνη εκμεταλλεύονται τις γυναικείες ικανότητες για να αλλάξουν την ροή των πραγμάτων που προσπαθούν να επιβάλουν οι άνδρες. Και φυσικά το πετυχαίνουν και οι δύο με τον δικό τους τρόπο. Στις Εκκλησιάζουσες, η πρωταγωνίστρια και ηγέτης Πραξαγόρα, επιβάλειτις αλλαγές στην πολιτική ζωή της Αθήνας, αλλά και ηΛυσιστράτη πετυχαίνει το τέλος του πελοποννησιακού πολέμου και την επιβολή της ειρήνης στην αρχαία Αθήνα και Σπάρτη. Και για όποιον θέλει να εμβαθύνει περισσότερο, οι σεξουαλικές επιδόσεις του θηλυκού πληθυσμού στις παραπάνω κωμωδίες καθορίζονται από τις ίδιες και όχι από τις σεξιστικές επιθυμίες της ηγεσίας, και προφανώς καμία γυναίκα δεν θα ήθελε να γίνει βορά τέτοιων επιθυμιών. Ανεξάρτητες και δυναμικές επιβάλουν την γνώμη τους. Βέβαια κάθε ομοιότητα με την σημερινή πραγματικότητα δεν είναι καθόλου τυχαία….. Να λοιπόν για τις γυναίκες πεδίον δόξης λαμπρό.Και για να τελειώνω,την «ΑΡΓΩ»,που αποτελεί σύμβολο της πόλης μας, μπορεί να προσπαθούν να την γελοιοποιήσουν με το σύρε και έλα των αποφάσεων της Δημοτικής αρχής και την ποδοσφαιρική argot (αργκό) της γλώσσας τους, το αρχαίο πνεύμα όμως ποτέ…
Γιώργος Ινεπολόγλου
(Φυσικός)