Παίρνοντας αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών που είναι στις 26 Ιουνίου κάθε χρόνο, αποφάσισα σήμερα να μιλήσω για τις εξαρτητικές σχέσεις μια που η εξαρτητική συμπεριφορά έχει μια κοινή βάση, απλά αλλάζει το αντικείμενο της εξάρτησης. Άλλοτε μπορεί να είναι μια ουσία, το φαγητό, ένας άνθρωπος, τα ηλεκ/κά παιχνίδια, μια σχέση, φιλική, ερωτική, οικογενειακή.
Συνεξάρτηση σε μία σχέση, παρατηρείτε όταν το ένα άτομο κρεμιέται συναισθηματικά από τον άλλο, περιμένοντας και στηρίζοντας την επιβεβαίωση της ατομικής του αξίας από τον άλλο και τούμπαλιν Σε μία σχέση συνεξάρτησης το ένα άτομο έχει υπερβολικά πολλές ανάγκες και συναισθηματικές απαιτήσεις από τον άλλον προκαλώντας στο άλλο άτομο , μια ασταμάτητη ανάγκη για να ικανοποιεί τις ανάγκες του ατόμου για το οποίο ενδιαφέρεται, βάζει τις ανάγκες του σε δεύτερη μοίρα και σχεδόν μόνιμα , παραμένει με τις δικές του να είναι ακάλυπτες.
Δύσκολα θα πεις ''όχι'' σε πράγματα που θα σου ζητηθούν, δίνεις το χρόνο σου και την ενέργεια σου στον άλλο , χωρίς να διασφαλίζεις πολλά για εσένα τον ίδιο. Δυσκολεύεσαι πραγματικά να βάλεις όρια και κάπως έτσι αφιερώνεις χρόνο και συναισθηματική ενέργεια στον άλλον, χωρίς να αντιλαμβάνεσαι ότι κάπου στην πορεία ξεχνάς εσένα. Σχεδόν είσαι πάντα εκεί για αυτόν ή εκείνη , μα δε συμβαίνει μάλλον ποτέ το αντίστροφο.
Τι κρίμα.. Μέσα σου νιώθεις ότι η δική σου γνώμη δε μετράει, χρειάζεσαι την ''έγκριση'' του άλλου προκειμένου να είσαι σίγουρος ότι το σκέφτηκες ή το έκανες καλά. Αυτό είναι μία ξεκάθαρη μορφή αυτο-αμφισβήτησης , έλλειψης σιγουριάς για τον εαυτό σου κι εξάρτησης από την γνώμη του άλλου, με τον οποίο εύκολα θα μένεις θυμωμένος, όταν δεν θα σε επιβεβαιώσει. Πολλές φορές θα έχεις νιώσει παγιδευμένη σε μια σχέση που φαίνεται να είναι η μόνη λύση και η μοναδική σου, σαν να μην υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από αυτήν κι όσο κι αν καμιά φορά φλερτάρεις, επι της ουσίας ποτέ δε φεύγεις.
Δεν φαίνεται να έχεις και πολλές προσωπικές επιθυμίες και αν ναι , κάποιες, έχουν μείνει τόσο πίσω μια που βασικό σου μέλημα είναι να είναι το άλλο μέλος της σχέσης ικανοποιημένο . Σπάνια μιλάς, γιατί συνήθως γίνεται καυγάς, προσπαθείς να το αποφύγεις και κάπως έτσι δεν υπερασπίζεσαι καν τον εαυτό σου, αλλά ούτε και μιλάς για τα προφανή σε μια συζήτηση, υπομένεις, ''καταπίνεις'' και καμαρώνεις για την μέγα υπομονή που έχεις.
Τί κερδίζεις άραγε…? Φαίνεται ότι η σχέση σου είναι το μόνο που σου τραβά την προσοχή και τη σκέψη σου, δεν έχεις πολλά άλλα πράγματα να σε ευχαριστούν στη ζωή σου , δεν έχεις χόμπι ή δραστηριότητες που να σε ''γεμίζουν'', παρέες και φίλους. Δυστυχώς η διάθεση του άλλου, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη δική σου και κατά συνέπεια και τη μέρα σου. Έχεις λοιπόν ένα βαρόμετρο σύμφωνα με το οποίο περνάς καλά ή όχι, παίρνεις ικανοποίηση ή απογοήτευση και δε βλέπεις ότι αυτό το βαρόμετρο που είναι ο άλλος άνθρωπος, είναι κυρίως ένα βαρίδι , ένα γλυκό ''ναρκωτικό'' που όσο κι αν σε καταστρέφει, άλλο τόσο δεν μπορείς να ζεις χωρίς αυτό..Έτσι πιστεύεις τουλάχιστον..
Ζήτα βοήθεια, τόλμησε να δεις ότι γεννήθηκες για να ζήσεις χωρίς δεκανίκια, ''ουσίες'' και ανθρώπους νοσηρούς. Απευθύνσου στη σελίδα μου με ένα προσωπικό μήνυμα ή τηλεφώνησε στο τηλέφωνο του γραφείου για να κάνουμε άμεσα την πρώτη σου συνεδρία.
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια & Ομαδική Αναλύτρια Ναταλία Βαλαμουτοπούλου
