Είδαμε φωτογραφίες από ολόκληρα εκτάρια με πολύχρωμες -αν και ομαδοποιημένες χρωματικά- τουλίπες, ένα χώρο που παραπέμπει σε πανεπιστημιακό συγκρότημα φτιαγμένο από υποστηρίγματα, μια ολόκληρη λίμνη με καταρράκτες και μηχανικές κατασκευές, ένα ολόκληρο τραίνο που κατασκευάστηκε από την αρχή -και έπρεπε να είναι μηχανικά λειτουργικό- σε σκούρο πράσινο χρώμα (χρώμα που γενικά επικρατεί στο σκηνικό) δίπλα σε δύο αψίδες με μια -σχεδόν- πυξίδα στην κορυφή της emerald city (που αρχικά ονομαζόταν Nubbly Meadows). Αν και τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν στην τελική τους μορφή, έδιναν το αίσθημα της μεγαλοπρέπειας, λεπτομέρειας, ξέχειλης φαντασίας και ιδιαίτερης προσοχής ώστε να είναι πιστευτό και παραμυθένιο το περιβάλλον που θα φιλοξενήσει την πολυαναμενόμενη ταινία “Wicked”.
«Δημιούργησαν ένα αμερικανικό παραμυθι. Ίσως το μοναδικό αμερικανικό παραμύθι του προηγούμενου αιώνα» θα πει στο Μεσογειακό Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μάλτας ο Nathan Crowley. «Μπορείς να εγχύσεις στοιχεία και να το μετατρέψεις στο απόλυτο αμερικανικό παραμύθι».
Δείτε περισσότερα για τις δηλώσεις του Nathan Crowley στο ertnews.gr εδώ
Το “Wicked” ως προέκταση ή αφηγηματικό εργαλείο του «Μάγου του Οζ»
Για όσους δεν γνωρίζετε τη σημασία αυτής της ιστορίας για το Αμερικανικό κοινό, και για να γίνουν πιο κατανοητά όσα θα ακολουθήσουν, θα κάνουμε μια παρένθεση για να σας παρουσιάσουμε τις συνδέσεις των δύο έργων αλλά και τη σημασία της κινηματογραφικής μεταφοράς του πρώτου.
Το “Wicked” και «Ο Μάγος του Οζ» αποτελούν και σύνδεσμο και συνέχεια μέσω διαφορετικής οπτικής προσέγγισης. Το πρώτο αποτελεί μια σύγχρονη προσέγγιση και επανερμηνεία του δεύτερου. Πιο συγκεκριμένα, όλα ξεκίνησαν από το βιβλίο «Ο Μάγος του Οζ» που εκδόθηκε το 1900 με αρχικό τίτλο, «The Wonderful Wizard of Oz» (σ.σ. «Ο Θαυμάσιος Μάγος του Οζ»). Το παιδικό μυθιστόρημα, γραμμένο από τον L. Frank Baum αφηγείται την ιστορία της Ντόροθι, ενός κοριτσιού από το Κάνσας, που μεταφέρεται με έναν ανεμοστρόβιλο στη μαγική χώρα του Οζ και αναζητά τον τρόπο να επιστρέψει σπίτι της με τη βοήθεια -ποιου άλλου- του περίτρανου Μάγου του Οζ.
Το βιβλίο κάνει τεράστια επιτυχία και μεταφέρεται ακόμα και σε ταινία βωβού κινηματογράφου, όμως όλα έμελαν να αλλάξουν το 1939, όταν η διάσημη ταινία, με πρωταγωνίστρια την Judy Garland ως Ντόροθι «Ο Μάγος του Οζ», κάνει πρεμιέρα και… περιέργως δεν γίνεται επιτυχία αυτοστιγμή, σε αντίθεση με το γνωστό τραγούδι “Over the Rainbow” που αποκτά αμέσως το κοινό του. Η ταινία μεγιστοποίησε τα κέρδη της και κέρδισε μεγάλο κοινό όταν επαναπροβλήθηκε τηλεοπτικά, αρχικά σε ασπρόμαυρούς και στη συνέχεια σε έγχρωμους τηλεοπτικούς δέκτες.
Το “Wicked”, όπως και ο «Μάγος του Οζ», ξεκίνησε και αυτό από βιβλίο που κυκλοφόρησε το 1955 με τίτλο “Wicked: The Life and Times of the Wicked Witch of the West” (σ.σ. «Wicked: Η ζωή και τα γεγονότα της Κακιάς Μάγισσας της Δύσης»), γραμμένο από τον Gregory Maguire, ο οποίος στην πορεία έγραψε μια σειρά βιβλίων εμπνευσμένα από το σύμπαν του μάγου του Οζ. Η ιστορία αφηγείται μια αναδρομή στην ιστορία της Κακιάς Μάγισσας της Δύσης (Ελφάμπα), από τη σκοπιά της, προσφέροντας στον αναγνώστη μια βαθύτερη και πιο σύνθετη εικόνα της παρεξηγημένης ηρωίδας, εξερευνώντας το πώς μεταμορφώθηκε στη διαβόητη μάγισσα του Οζ.
Η έκδοση του βιβλίου σε μιούζικαλ γίνεται το 2003 σε μουσική και στίχου του Stephen Schwartz και σε λιμπρέτο από την Winnie Holzman. Η παράγωγή ήταν τόσο μεγάλη που για να βγάλει τα χρήματά του έπρεπε να παίζει επί 3 χρόνια ασταμάτητα και να υπάρχει πληρότητα θεατών, κάτι που έγινε. Το μιούζικαλ επικεντρώνεται στη φιλία μεταξύ της Ελφάμπα (της μέλλουσας Κακιάς Μάγισσας της Δύσης) και της Γκλίντα (της Καλής Μάγισσας του Βορρά) και εξερευνά τα γεγονότα που τις οδήγησαν στους ρόλους που γνωρίζουμε από τον (κυρίως κινηματογραφικό) «Μάγο του Οζ».
Η κύρια διαφορά μεταξύ των δύο έργων είναι η οπτική γωνία: ενώ ο «Μάγος του Οζ» επικεντρώνεται στις περιπέτειες της Ντόροθι και είναι μια ιστορία κυρίως για παιδιά, το «Wicked» εστιάζει στους χαρακτήρες της Ελφάμπα και της Γκλίντα, προσφέροντας μια πιο πολύπλοκη και ώριμη ματιά στον κόσμο του Οζ και στις σχέσεις των ηρώων του.
Το έντονο χρώμα στο σύμπαν του Οζ
Αν κάτι έχει μείνει αξέχαστο στην πρώτη κινηματογραφική ταινία, είναι το χρώμα: τα κόκκινα γοβάκια της Ντόροθυ, το πράσινο στο πρόσωπο της μάγισσας, οι αποχρώσεις στους κήπους κλπ (σ.σ. παρενθετικά αναφέρουμε ότι καθώς η ταινία υπέστη επεξεργασία, τα πραγματικά χρώματα στο γύρισμα ήταν τελείως διαφορετικά). Στο “Wicked” επιθυμούσαν να κρατήσουν αρκετά από αυτά τα στοιχεία αλλά να μεγενθύνουν τους όγκους. «Κάποιες κατασκευές απαιτούσαν πολύ προετοιμασία. Φυτέψαμε ολόκληρες φάρμες με τουλίπες γιατί θα έδιναν την αισθητική που θέλαμε. Δυστυχώς λόγω του είδους της ταινίας (σ.σ. musical που απαιτεί μουσική, χορό, τραγούδι και κινήσεις από τους συντελεστές) ήταν δύσκολο να αφήσουμε τις τουλίπες στο περιβάλλον χωρίς προστασία. Έτσι κάναμε και ένα σκηνικό χώρο που ενθέσαμε στο βάθος του τουλιπόνα. Σχετικά με την κατασκευή οι συνεργάτες μου έκανα τα αδύνατα δυνατά. Φύτεψαν εκατομμύρια τουλίπες τις οποίες στη συνέχεια θα αξιοποιούσαμε σε συνεργασία με τους καλλιεργητές», λέει ξανά από το Φεστιβάλ Μεσογειακού Κινηματογράφου της Μάλτας ο Nathan Crowley.
«Δημιουργήσαμε ένα πανεπιστημιακό σύστημα κτηρίων για τα γυρίσματα. Φέραμε ζώα, τα μηχανήματα για τις δεξαμενές νερού […] ο τελικός σκηνικός χώρος ήταν κάτι που δεν έχετε ξαναδεί στη μεγάλη οθόνη […] φτιάξαμε ολόκληρο τραίνο και σταθμό […] το ίδιο το τραίνο ήταν μέρος της πόλης», συμπληρώνει δείχνοντας μας μια ακόμα φωτογραφία από τις σκηνικές κατασκευές ενόσω οι διοργανωτές μας θύμιζαν να μην παίρνουμε φωτογραφίες.
Ένα γιγαντιαίο κεφάλι με μηχανισμό παρουσίαζε τον μάγο πίσω από μια βρόχινη κουρτίνα από κρυσταλλικά κρόσια. «Αυτά δεν γίνονται με CGI. Έπρεπε να βρούμε την αναλογία χρήσης ψηφιακών εφέ και κατασκευών, αλλά οι κατασκευές είχαν τον πρώτο ρόλο».
Βλέποντας αυτή την τεράστια κεφαλή, ανακάλεσα πολλές γνώσεις από την ιστορία της σύγχρονης τέχνης. Αυτή η μορφή του μεγάλου μάγου και της ανώτερης δύναμης παρουσιάστηκε φωτογραφικά μέσα από τον υπερμεγέθη μηχανικό σκελετό. Αυτή η κατασκευή θύμιζε κάτι ανάμεσα στο «Bonds of Union» του Μ. C. Εscher, τα «The face of genius» & «Double Secret» του Rene Magritte αλλά και μια αποδομημένη μορφή του Λένιν όπως την παρουσίασε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος στο «Βλέμμα του Οδυσσέα». Σαφέστατα τα μεγέθη αλλά και οι μυϊκές/μηχανικές ψηφίδες του προσώπου παραπέμπουν και στα έργα του Dali «Galatea of the Spheres» (1952) και το «Sleep» (1937) αντίστοιχα.
Το πρώτο μέρος της ταινίας «Wicked» (ναι, τελικά χωρίστηκε σε δύο μέρη) θα κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στις 27 Νοεμβρίου στην Αμερική.
www.ertnews.gr
