Σε πεδίο αντιπαράθεσης προεκλογικά, με προσφυγές στη Δικαιοσύνη, ακτιβιστικές ενέργειες, δέσιμο με αλυσίδες σε δέντρα του Κραυσίδωνα κ.α., εξελίχθηκαν και από υποψηφίους και υποψήφιες για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, οι παρεμβάσεις της τότε Περιφερειακής Αρχής σε χειμάρρους, ιδιαίτερα στον Κραυσίδωνα για την απομάκρυνση ή και κοπή δέντρων.
Με δημόσιες επισημάνσεις για εργαλειοποίηση ακόμη και φορέων, συλλογικοτήτων κ.α. στον προεκλογικό στίβο, με αντιπαραθέσεις αν τα τεράστια δέντρα, κορμοί κ.α. που έφραξαν γέφυρες στον Κραυσίδωνα, στον Άναυρο, στον Ξηριά κ.α., αν συνέβαλαν στις καταστροφικές υπερχειλίσεις, η υπόθεση φαίνεται να συνεχίζεται με τη νέα Περιφερειακή Αρχή Θεσσαλίας την οποία η Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Μαγνησίας και η Επιτροπή Δημοτών Κραυσίδωνα παρακαλούν να έχουν απάντηση για την τύχη της ξυλείας των δέντρων που ήδη κόπηκαν, ζητώντας “να σταματήσει αμέσως η επέμβαση στα δέντρα του Κραυσίνδωνα”
Αναφέρονται συγκεκριμένα :
Πάλι κατακρεουργούνται δέντρα
Η προηγούμενη Περιφερειακή Αρχή, μετά τις πλημμύρες του Σεπτεμβρίου, χωρίς κανένα σχέδιο και ευαισθησία και με τη συνδρομή του Δασαρχείου Βόλου, ξεκίνησε να κατακρεουργεί τα δέντρα του Κραυσίνδωνα επελαύνοντας κατά δικαίων και αδίκων. Τα δέντρα δε του χειμάρρου Βρύχωνα, στα Κάτω Λεχώνια, κυριολεκτικά εξαφανίστηκαν. Δυστυχώς η κατάσταση αυτή επαναλαμβάνεται από τη νέα Περιφερειακή Αρχή, χωρίς προηγούμενα να έχουν ενημερωθεί οι πολίτες του Βόλου.
Είναι βέβαιο ότι οι σοβαρές συνέπειες των πλημμυρών του Σεπτεμβρίου δεν προήλθαν από τα δέντρα, τα οποία, σχεδόν στο σύνολό τους, άντεξαν στη φοβερή ροή των νερών αλλά από το μη καθαρισμό των χειμάρρων από τις φερτές ύλες. Οι επεμβάσεις στο περιβάλλον είναι απαραίτητο να γίνονται με σοβαρή μελέτη και ευαισθησία, πολύ περισσότερο που ο Βόλος είναι πόλη που είναι πρωταθλήτρια στην ατμοσφαιρική ρύπανση και τους καρκίνους αλλά αρνητική πρωταθλήτρια στο πράσινο.
Ζητάμε από την Περιφερειακή Αρχή Θεσσαλίας να σταματήσει αμέσως η επέμβαση στα δέντρα του Κραυσίνδωνα και να ακολουθήσει σοβαρή μελέτη και διάλογος.
Παρακαλούμε δε να έχουμε απάντηση για την τύχη της ξυλείας των δέντρων που ήδη κόπηκαν.
