Ο Aλέν Ντελόν ήταν ένας άνθρωπος με φλογερή ομορφιά που τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα βίωσε με προβλήματα υγείας και διαμάχες με πρόσωπα της οικογένειας του.
Ο διάσημος ηθοποιός είχε μιλήσει ανοιχτά για τον θάνατο στο παρελθόν, επισημαίνοντας ότι θα ήθελε να φύγει ειρηνικά και με τους δικούς του όρους.
Από τον Αύγουστο του 2019 και μετά το εγκεφαλικό που υπέστη, ο Αλέν Ντελόν δεν μασούσε τα λόγια του. Ειδικά σε ό,τι αφορά τον θάνατο, ο Γάλλος σταρ είχε μιλήσει ανοιχτά για την ευθανασία, η οποία απαγορεύεται στη Γαλλία (μόνο η παθητική ευθανασία γίνεται ανεκτή).
Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Αλέν Ντελόν μιλούσε για τον θάνατο. Είχε ήδη κάνει αναφορά στην αυτοκτονία το 2019, σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Paris Match».
Η έκκλησή του να του επιτραπεί η ευθανασία είχε σοκάρει τους Γάλλους. «Από κάποια ηλικία και μετά, έχουμε το δικαίωμα να επιλέξουμε να ξεκουμπιστούμε ήσυχα, χωρίς να περάσουμε από νοσοκομεία, ενέσεις ή μηχανήματα», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο καθένας, όπως θα υπογράμμιζε, είναι ελεύθερος να διαλέξει τον θάνατο που επιθυμεί, ειδικά αν πάσχει από κάποιο νόσημα. «Έχω ζήσει στην Ελβετία, όπου η ευθανασία επιτρέπεται και πιστεύω ότι είναι το πιο λογικό πράγμα που υπάρχει. Και το πιο φυσιολογικό».
Η επιστροφή στα πρωτοσέλιδα μετά την διαμάχη με τα παιδιά του
Ο ηθοποιός, με σπάνιες εμφανίσεις στον κινηματογράφο μετά το τέλος των χρόνων του ’90, είχε επιστρέψει στα πρωτοσέλιδα το καλοκαίρι του 2023, όταν τα τρία παιδιά του είχαν προσφύγει στη δικαιοσύνη εναντίον της γυναίκας που τον φρόντιζε και η οποία εμφανιζόταν μερικές φορές ως σύντροφός του, κατηγορώντας την ότι εκμεταλλεύεται την αδυναμία του.
Ακολούθησε μια μάχη μεταξύ τους σχετικά με την υγεία του ηθοποιού, που είχε εξασθενήσει το 2019 έπειτα από ένα εγκεφαλικό.
Μερικές ημέρες νωρίτερα, το Μάιο 2019, είχε επιστρέψει στο κόκκινο χαλί των Κανών για να του απονεμηθεί ένας τιμητικός Χρυσός Φοίνικας. «Είναι κατά κάποιο τρόπο μια μεταθανάτια τιμή, που μου γίνεται στη διάρκεια της ζωής μου», είχε δηλώσει ο ηθοποιός.
«Θα φύγω, αλλά δεν θα φύγω πριν σας ευχαριστήσω», είχε προσθέσει ο Αλέν Ντελόν, ο οποίος έζησε τα τελευταία χρόνια του στην ιδιοκτησία του στο Ντουσί (Λουαρέ), που περιτριγυρίζεται από ψηλούς τοίχους και στην οποία είχε πει από παλιά πως θέλει να ταφεί, όχι μακριά από τα σκυλιά του.
«Ο Αλέν βρίσκεται σε μια βαθιά, επιλεγμένη μοναξιά, σε έναν άλλο κόσμο, στο παρελθόν μαζί με πλάσματα που αγάπησε πολύ (…) Η δυστυχία του ήταν πάντα παρούσα», έλεγε στο Γαλλικό Πρακτορείο το 2015, πριν από τα 80α γενέθλια του σταρ, η πρώην σύντροφός του Μιρέιγ Νταρκ.
«Ο καλύτερος και ο χειρότερος, ταυτόχρονα απρόσιτος και τόσο προσιτός, ψυχρός και καυτός», συνόψιζε η Μπριζίτ Μπαρντό για τα 80 χρόνια του ηθοποιού.
Ο Ντελόν, ένας ιδιοφυής ενστικτώδης ηθοποιός, απείχε πολύ από τους εγκεφαλικούς ηθοποιούς. Περηφανευόταν πως δεν δούλεψε ποτέ την τεχνική του και βασιζόταν στο χάρισμά του, ένα μοναδικό μίγμα φλογερής ομορφιάς και απότομης ψυχρότητας.
«Δεν είναι ένας φυσιολογικός ηθοποιός, ο Αλέν Ντελόν. Είναι ένα αντικείμενο του πόθου. Δεν είναι καν σέξι, ούτε αρρενωπός, ούτε θηλυκός: είναι μια διαβολική ομορφιά», υπογράμμιζε ο ηθοποιός Βενσάν Λεντόν στο ντοκιμαντέρ «Revolvers» το 2012.
«Εγώ μπορώ να κοιτάζω φωτογραφίες του Αλέν Ντελόν για ώρες», είχε προσθέσει. «Είναι ότι πιο ωραίο για να βλέπεις στον κόσμο, ο Αλέν Ντελόν. Όλα είναι τέλεια. Είναι πιο ωραίο να τον κοιτάζεις απ’ ότι μια ωραία γυναίκα».
Το υλικό αυτό ήταν χρυσάφι για τους σκηνοθέτες και αριθμός ταινιών του είναι μνημεία της Εβδόμης Τέχνης. Μεταξύ αυτών οι ταινίες «Γυμνοί στον ήλιο» του Ρενέ Κλεμάν (1960), που του έδωσε διεθνή αίγλη, «Ο Ρόκο και τα αδέλφια του» (1960) και «Ο Γατόπαρδος» (1963 του Ιταλού Λουκίνο Βισκόντι ή «Η πισίνα» του Ζακ Ντερέ (1969).
Σ’ αυτή την τελευταία ταινία, ο Ντελόν πρωταγωνιστεί δίπλα σε εκείνη με την οποία αποτελούσε πριν από μερικά χρόνια το πιο διάσημο ζευγάρι, την Ρόμι Σνάιντερ
Ο σημαντικότερος σκηνοθέτης στην καριέρα του ήταν ο Ζαν-Πιέρ Μελβίλ, ο οποίος τον σκηνοθέτησε σε δύο αριστουργήματα, τις ταινίες «Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο» (1967) και «Ο κόκκινος κύκλος» (1970), πριν από την ταινία «Ο μπάτσος» το 1972
Μολονότι όμως όλοι θαυμάζουν τον ηθοποιό Ντελόν, ως άνθρωπος συχνά επικρινόταν και θεωρούνταν αντιπαθητικός.
Μερικοί τον κατηγόρησαν για τις τοποθετήσεις του υπέρ του φίλου του, του ηγέτη της άκρας δεξιάς Ζαν-Μαρί Λεπέν, υπέρ της θανατικής ποινής ή εναντίον της ομοφυλοφιλίας, την οποία είχε χαρακτηρίσει «αντίθετη στη φύση».
Της επιστροφής του στις Κάννες το Μάιο 2019 είχε εξάλλου προηγηθεί μια πολεμική, καθώς φεμινίστριες είχαν αμφισβητήσει την τιμή που επρόκειτο να του γίνει.
Δηλωμένος δεξιός, νοσταλγός των χρόνων του Ντε Γκωλ, επικρινόταν επίσης για τον εγωισμό του και για τη συνήθειά του να μιλάει για τον εαυτό του στο τρίτο πρόσωπο.
