Πώς να μην βουρκώσεις, όταν η τελευταία ανάρτηση μιας μεγάλης ηθοποιού και σπουδαίας προσωπικότητας είναι αυτή με τον σκύλο της; Πόσο πιο ολοκληρωμένα να κλείσει ο κύκλος μιας εξαιρετικής ηθοποιού, της οποίας το ταλέντο ήταν αναπόσπαστο από την προσωπικότητά της και από το ποια ήθελε να είναι όταν «τελείωνε τη δουλειά της»;
Λίγες δομημένες, αλλά ακατάστατες σκέψεις για τη Νταϊάν Κίτον που έφυγε από κοντά μας.
Η Νταϊάν Κίτον ήταν πραγματικά αυθεντική, αστείρευτα αστεία, τρυφερή και ταυτόχρονα αληθινή μέχρι εκεί που δεν πήγαινε άλλο. Είχε εκείνη τη μαγική ικανότητα να κάνει κάθε ρόλο δικό της (αρκεί ο ρόλος να περιλάμβανε τουλάχιστον έναν από τους παρακάτω συνδυασμούς χαρακτηριστικών γνωρισμάτων: νευρικότητα με ανασφάλεια ή λογική και μαχητικότητα). Αυτό από μόνο του ήταν αρκετό για να τη μεταμορφώσει σε έναν ρόλο και να την κάνει να γεμίζει την οθόνη με αλήθεια και ατέλεια — με μια ομορφιά που δεν χρειαζόταν φίλτρα ούτε επιτήδευση.
Από τον «Νευρικό Εραστή» (Annie Hall), που άλλαξε για πάντα τον τρόπο που βλέπουμε τη ρομαντική κομεντί, μέχρι το «Κάλλιο αργά, παρά αργότερα» (Something’s Gotta Give), η Κίτον δεν έπαιζε απλώς – ζούσε τους ρόλους της. Και στο «Αναζητώντας τον κύριο Γκούντμπαρ» (Looking for Mr. Goodbar), μας χάρισε ωμές και μεστές ερμηνείες, με τόλμη και βαθιά ανθρωπιά, δείχνοντας το θάρρος μιας γυναίκας που δεν φοβήθηκε ποτέ να εκτεθεί, χρησιμοποιώντας τις αδυναμίες της ως εργαλεία.
Γεννημένη στην Καλιφόρνια το 1946, ξεκίνησε την καριέρα της στο θέατρο και πολύ γρήγορα την αγκάλιασαν θρύλοι όπως ο Γούντι Άλεν και ο Φράνσις Φορντ Κόπολα, χαρίζοντάς της ολοκληρωμένους ρόλους που εκείνη απογείωσε. Όμως, αυτό που την έκανε να ξεχωρίζει δεν ήταν οι συνεργασίες, αλλά η στάση της. Η Κίτον έζησε με τον δικό της ρυθμό, ακολουθώντας μόνο την εσωτερική της πυξίδα — είτε επρόκειτο για τη μόδα, είτε για τη ζωή, είτε για την τέχνη.
(σ.σ. Από προσωπική εμπειρία θυμάμαι ότι έβαζε σε κάθε συμβόλαιο για συνέντευξη, με κάθε λεπτομέρεια, τα «όρια» της ώστε η συζήτηση να έχει ροή: να την καταγράφει μόνο μία κάμερα, να γνωρίζει τη δουλειά εκείνου με τον οποίο θα συνομιλούσε κ.λπ.)
Με το χαρακτηριστικό καπέλο της, το ενίοτε ανδρόγυνο στυλ που συνοδευόταν από σακάκι και το αφοπλιστικό χαμόγελό της, μας έμαθε ότι η αυθεντικότητα είναι το πιο κομψό πράγμα που μπορεί να φορέσει κανείς για να αναδείξει το στυλ του. Και μην ξεχνάτε, μετά τον «Νευρικό Εραστή», το στυλ της Άννι Χολ (σ.σ. της ηρωίδας που υποδύθηκε) πέρασε στις πασαρέλες, με μικρές παραλλαγές — βάτες, πιο έντονες γωνίες κ.λπ.
Πέρα από τις ταινίες, μας δίδαξε πώς να μεγαλώνουμε με χάρη, να αγαπάμε τις ιδιοτροπίες μας και να μην απολογούμαστε που είμαστε ο εαυτός μας — με όλες τις μη στρογγυλεμένες γωνίες και τις σκιές μας.
Ήταν η μόνη ηθοποιός που, σε κάθε ηλικία, τόλμησε να πρωταγωνιστεί σε ρομαντικές κομεντί χωρίς να ενδιαφέρεται για την εικόνα ή τα «πρέπει» του Χόλιγουντ. Για την ακρίβεια, της προσφέρονταν τέτοιοι ρόλοι μέχρι και τις τελευταίες της μέρες, δημιουργώντας ένα ενεργό κοινό ενηλίκων που έβρισκαν ταύτιση και ρεαλισμό (σ.σ. κάτι τελείως αντίθετο με αυτό που θα συμβεί στις φαν του Sex and the City – δική μου πρόβλεψη, όχι προφητεία). Και ίσως γι’ αυτό θα μείνει για πάντα αξέχαστη: γιατί δεν υποδύθηκε ποτέ τίποτα άλλο εκτός από την αλήθεια της — όχι όμως τον εαυτό της.
Αυτό, όμως, που θα μπορούσε να είναι η γκρίζα ζώνη της εξωστρεφούς αλήθειάς της, έγινε πολλές φορές ένας δυνατός αντίλογος για να ερευνήσουμε την άλλη όψη της γενιάς του cancel.
Σε συνέντευξή της τον Μάρτιο του 2023 στο Far Out Magazine, η Νταϊάν Κίτον ρωτήθηκε αν οι κατηγορίες εις βάρος του Γούντι Άλεν έχουν επηρεάσει τον τρόπο που βλέπει σήμερα τη συνεργασία τους. Η απάντησή της ήταν ξεκάθαρη:
«Όχι, καθόλου. Είμαι περήφανη. Περήφανη πέρα από κάθε μέτρο».
Η ίδια πρόσθεσε ότι εξακολουθεί να αγαπά τη δουλειά που έκαναν μαζί, ιδιαίτερα τον «Νευρικό Εραστή», τον οποίο θεωρεί μία από τις πιο καθοριστικές εμπειρίες της ζωής και της καριέρας της.
Λίγα χρόνια νωρίτερα, τον Ιανουάριο του 2018, σε δήλωση που δημοσιεύτηκε στο People Magazine, είχε σταθεί και πάλι στο πλευρό του, γράφοντας: «Ο Γούντι Άλεν είναι φίλος μου και συνεχίζω να τον πιστεύω». Ήταν τότε από τις ελάχιστες σημαντικές προσωπικότητες του Χόλιγουντ που δεν αποστασιοποιήθηκαν από εκείνον, επιλέγοντας να υπερασπιστεί έναν άνθρωπο με τον οποίο τη συνέδεαν δεκαετίες κοινής δημιουργίας και βαθιάς φιλίας.
Δεν της άρεσε η υπερβολική έκθεση της ζωής της· για την ακρίβεια, την προστάτευε. Τελευταία της ανάρτηση στο Instagram: εκείνη και ο αγαπημένος της σκύλος.
Αναπαύσου ήσυχα, αγαπημένη μας «νευρική» Νταϊάν, που αγάπησες την αλήθεια, τους φίλους σου και τα ζώα περισσότερο από την καριέρα σου. Η λάμψη σου ήταν διάχυτη και —ευτυχώς— θα συνεχίσει να μας φωτίζει, ακόμα και χωρίς το φως από τη μηχανή προβολής στις σκοτεινές αίθουσες.
www.ertnews.gr
Ακολουθήστε το myvolos.net στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
