Η διαδικασία της δημιουργίας μιας νέας ανθρώπινης ζωής, παρότι ευχάριστη, κρύβει πολλές άγνωστες πτυχές, στιγμές αγωνίας και ανησυχίας, και για πολλά ζευγάρια έντονη θλίψη.
Ευτυχώς, σε σύγκριση με το παρελθόν, η επιστήμη έχει προοδεύσει βοηθώντας πολύ ενεργά τα ζευγάρια που δυσκολεύονται με τη σύλληψη, όχι μόνο λόγω της χορήγησης βοηθητικών ιατρικών παρασκευασμάτων, και της επίλυσης σύγχρονων αποριών, αλλά κυρίως μέσω της μεθόδου της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Εκατομμύρια ζευγάρια κατορθώνουν να γίνουν γονείς, ενώ δίνεται το δικαίωμα και για την απόκτηση παιδιού μέσω παρένθετης μητέρας, αλλά και σε ανύπαντρες γυναίκες ή γυναίκες που κατέψυξαν στο παρελθόν μέρος των ωαρίων τους.
Έπειτα από κάποιες ανεπιτυχείς προσπάθειες, η επίσκεψη σε ένα γυναικολόγο κρίνεται απαραίτητη, πρέπει όμως να είσαι προετοιμασμένη για παντός είδους αποτέλεσμα. Ίσως η εξωσωματική γονιμοποίηση να είναι η βέλτιστη λύση, αν προτιμάς να βιώσεις το θαύμα της κύησης και η πιθανότητα υιοθεσίας είναι τελευταία στη λίστα σου.
Δεδομένου ότι μπορεί να έχεις ακούσει ή διαβάσει πολλά, που στην πλειοψηφία τους να είναι μύθοι, προτού πάρεις την οποιαδήποτε απόφαση, κρίνεται αναγκαία μια επίσκεψη και συζήτηση με καταρτισμένο στις εξωσωματικές γιατρό, όπως ο Μαρίνος Τσιριγώτης ή ο συνεργαζόμενος με τον γυναικολόγο σου.
Έτσι, θα λάβεις μια εξειδικευμένη για την περίπτωσή σου επιστημονική γνώμη, με όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζεις από τεχνικής και ψυχολογικής άποψης.
Σίγουρα στην κατάρριψη του φόβου σου, θα βοηθήσει η ανοικοδόμηση της διαδικασίας και η επιμέρους περιγραφή των σταδίων αυτής.
1. Προσομοίωση Ωορρηξίας και Εξόρυξη
Το ένα και μοναδικό ωάριο που απελευθερώνεται κατά το μηνιαίο κύκλο, δεν είναι αρκετό για την υποστήριξη του εγχειρήματος. Κατάλληλες ενέσεις και ορμόνες θα ωθήσουν την παραγωγή πολλαπλών θυλάκων. Απαιτείται διαρκής παρακολούθηση και καταγραφή της ανάπτυξης, μέσω συχνών αιματολογικών εξετάσεων, αλλά φυσικά και ένας υπέρηχος άνω κάτω κοιλίας στην Bio-Merimna δεν είναι κακή ιδέα. Αφού ο θύλακας φτάσει το απαιτούμενο μέγεθος, γίνεται λήψη του υγρού που περιέχει -και συνεπώς των αναπτυσσόμενων ωραρίων, μέσω λεπτής βελόνας.
2. Σπέρμα και Γονιμοποίηση
Από τον επερχόμενο πατέρα (γνωστό ή δότη) συλλέγεται το αργότερο έως τη μέρα που γίνεται η συλλογή των ωαρίων, ποσότητα σπέρματος και δέχεται την ανάλογη προετοιμασία για τη γονιμοποίηση. Σε εργαστηριακό πιάτο τοποθετούνται τα δύο γενετικά υλικά με στόχο να επέλθει με φυσικό τρόπο η γονιμοποίηση, ή σε εξειδικευμένο δωμάτιο μέσω βελόνας εγχέεται ένα σπερματοζωάριο σε κάθε ώριμο ωάριο.
3. Ανάπτυξη και Μεταφορά
Για τις επόμενες ημέρες οι επιστήμονες επιβλέπουν και παρακολουθούν τα έμβρυα, αναζητώντας ενδείξεις επιτυχούς γονιμοποίησης, όπως είναι για παράδειγμα η κυτταρική διαίρεση. Τέλος, επέρχεται το δυσκολότερο κομμάτι, αυτό που ένα ή περισσότερα έμβρυα εμφυτεύεται στη μήτρα της μητέρας. Χαρακτηρίζεται ως δυσκολότερο, γιατί είναι το μέρος αυτό της διαδικασίας με την μεγαλύτερη πιθανότητα αποτυχίας, καθώς παρά την επιλογή της καταλληλότερης χρονικής στιγμής, τίποτα δεν μπορεί να εξασφαλίσει 100% την επιθυμητή έκβαση.
Η εξέταση που μπορεί στο λιγότερο δυνατό διάστημα να υποδείξει την ύπαρξη εγκυμοσύνης, για την ακρίβεια σε περίπου 2 εβδομάδες από τη μεταφορά, είναι η εξέταση αίματος.
