Η συμπόνια μπορεί να γίνει αντίσταση. Αυτό επαλήθευσε για ακόμα μία φορά η πανέμορφη Τζαμίλα Τζαμίλ, φιλοξενούμενη στο πόντκαστ Off Air With Jane & Fi”.
Στο πλαίσιο μιας εποχής όπου οι γυναίκες — ιδίως οι δημόσιες φιγούρες — γίνονται στόχοι όλο και πιο εξελιγμένων μορφών ψηφιακής παραβίασης, η ηθοποιός, ακτιβίστρια και παρουσιάστρια Jameela Jamil επιλέγει να τοποθετηθεί με τρόπο που σπάει τα στερεότυπα.
Μιλώντας στην εκπομπή “Off Air With Jane & Fi”, σχολίασε το φαινόμενο των deepfake πορνογραφικών εικόνων που την στοχοποίησαν και έδωσε μία απρόσμενη — μα βαθιά πολιτική — απάντηση.
Αντί να καταφύγει στη δαιμονοποίηση, επέλεξε τη δημόσια συμπόνια ως μέσο αποδυνάμωσης της εξουσιαστικής απόλαυσης που αντλούν οι δράστες από την έκθεση των θυμάτων τους.
Τι είπε η Jameela Jamil στο “Off Air With Jane & Fi”
«Με ρώτησαν για τους άντρες που δημιούργησαν deepfake πορνογραφικές εικόνες με το πρόσωπό μου. Ήταν ενδιαφέρον. Ζήτησα να τους αντιμετωπίσουμε με συμπόνια, όχι με δαιμονοποίηση. Γιατί; Γιατί πιστεύω ότι είναι δύσκολο να διατηρήσει κάποιος στύση όταν τον λυπούνται. Είναι πολύ συγκεκριμένο φετίχ, αν το έχεις. Αλλά νομίζω ότι αυτό που τους διεγείρει είναι η δύναμη, το να μας κάνουν να νιώσουμε εκτεθειμένες, ντροπιασμένες, παραβιασμένες. Ο βιασμός δεν έχει να κάνει με το σεξ. Έχει να κάνει με την εξουσία. Αυτό είναι μια μορφή ψηφιακού βιασμού. Θέλουν να πιστεύουμε ότι δεν έχουμε κανέναν έλεγχο για το ποιος βλέπει το σώμα μας. Δεν πρέπει να τους χαρίσουμε αυτή την ικανοποίηση. Αντίθετα, να τους πούμε: “Είσαι μόνος σου, στο υπόγειο, μαστουρώνεις με Photoshop, δεν έχεις φίλους και σπαταλάς έτσι τον χρόνο σου;” Είναι λυπηρό. Δεν υπάρχει παιδί έξι χρονών που να ονειρεύτηκε ότι θα καταλήξει να περνά τις μέρες του κολλώντας πρόσωπα διάσημων σε πορνογραφικά σώματα. Δεν πρόκειται για χειραγώγηση. Είναι γνήσια ανησυχία. “Είσαι καλά; Είσαι 40 χρονών και κάνεις αυτό; Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε;”. Δεν νομίζω ότι αυτό βελτίωσε τη ζωή τους. Αντί να τους χαρίζουμε το status του «αρπακτικού», ας τους αντιμετωπίσουμε σαν αξιολύπητους. Φυσικά, πρέπει να συνεχίσουμε να νομοθετούμε κατά αυτών των πρακτικών. Είναι επικίνδυνες. Έφηβες κοπέλες έχουν οδηγηθεί μέχρι και στην αυτοκτονία όταν διαδίδονται τέτοιες εικόνες σαν να είναι αληθινές. Αλλά μπορούμε να κάνουμε και τα δύο: να προστατευόμαστε με νόμους και να αλλάξουμε το αφήγημα, ώστε να μη τους δίνουμε ούτε τη δύναμη ούτε τη νίκη. Αντί για ντροπή, συμπόνια και ειρωνεία.»
Η πιο επικίνδυνη απάντηση είναι το γέλιο — και η λύπη
Η Jameela Jamil προτείνει έναν ριζικά διαφορετικό τρόπο να απαντήσουμε σε όσους χρησιμοποιούν την τεχνολογία για να υποβιβάσουν και να παραβιάσουν. Αντί για θυμό και δημόσιο λιθοβολισμό, προτείνει τη συναισθηματική αποδόμηση: να τους αφαιρέσουμε τη φαντασίωση της κυριαρχίας, αντιμετωπίζοντάς τους ως γελοίες και τραγικές φιγούρες.
Αυτή η στρατηγική δεν αναιρεί την ανάγκη για νομοθετική προστασία — την ενισχύει. Αλλά προτείνει και κάτι επιπλέον: να σταματήσουμε να βλέπουμε τους δράστες σαν παντοδύναμους θηρευτές και να αρχίσουμε να τους βλέπουμε όπως πραγματικά είναι. Μικρούς, θλιβερούς και απελπισμένους.
Και καμιά φορά, η συμπόνια είναι πιο επαναστατική από την τιμωρία.
www.ertnews.gr
Ακολουθήστε το myvolos.net στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
