Με την ευρηματικό τίτλο «Παλινώριο» αποτυπώνει ο γνωστός εικαστικός Γιάννης Αδαμάκης την προσωπική καλλιτεχνική του πορεία παραλληλίζοντας την με την πορεία των πλοίων.
Μνήμες και εμπειρίες αποτυπώνονται στα έργα του που παρουσιάζονται με μεγάλη επιτυχία στο πλαίσιο έκθεσης που λειτουργεί στον Βόλο, στο Χώρο Τεχνης δ. προσφέροντας μια ξεχωριστή εικαστική εμπειρία αισθήσεων που εγείρονται και αισθημάτων που πλημμυρίζουν τον θεατή… Ο Γιάννης Αδαμάκης καταξιωμένος στο χώρο της Τέχνης μιλά για τη σχέση ζωής και δημιουργίας, έμπνευσης και έκφρασης, για τη
μοναδική περιπέτεια της σχετικής διαδικασίας όπως χαρακτηριστικά αναφέρει με τη σεμνότητα που τον
διακρίνει….
–Παλινώριο ο τίτλος της έκθεσης σας στο Βόλο, στο Χώρο Τέχνης δ. Τι σημαίνει και τι σηματοδοτεί σε σχέση με τα έργα σας;
Το παλινώριο είναι ένα ναυτικό όργανο που λειτουργεί παράλληλα με την πυξίδα και χρησιμοποιείται για την
λήψη διοπτεύσεων. Χρησιμοποιώ αυτό τον όρο σαν τίτλο της έκθεσής μου, παραλληλίζοντας την πορεία του
πλοίου, με την προσωπική μας πορεία. Το καράβι είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Οι ναυτικοί αναπτύσσουν μια στενή σχέση μαζί του. Είναι για αυτούς σπίτι, καταφύγιο, χώρος δημιουργικότητας, πρωτοβουλίας, αυτογνωσίας.
Για μένα προσωπικά, το πλοίο σηματοδοτεί παιδικές μνήμες απ΄το λιμάνι. Ναυτικές διηγήσεις. Μαγικά δώρα.
–Το γαλάζιο που κυριαρχεί, της θάλασσας και του ουρανού, είναι για εσάς πηγή έμπνευσης και τόπος
έκφρασης;
Το μπλε είναι περισσότερο κίνητρο, μνήμη, εμπειρίες, νεανικές περιπέτειες. Το μπλε αποπνέει μια εσωτερικότητα. Σκέφτεται. Δεν κραυγάζει. Κυριαρχεί σιωπηρά. Η έμπνευση σαν λέξη δεν είναι ικανή να
χαρακτηρίσει την εικαστική δημιουργικότητα. Η Τέχνη είναι πράξη. Είναι ζωή. Η Τέχνη δεν εκλογικεύει.
Λειτουργεί αυτόματα, αυτοσχεδιάζει. Δεν πραγματώνει «στόχους». Αφήνεται σ΄ αυτούς.
-Πως αισθάνεται ο δημιουργός με την παρουσίαση των έργων του, τι σημαίνει για εσάς η έκθεση τους;
Αυτό βέβαια εξαρτάται από τη φάση που βρίσκεται. Είναι διαφορετικά τα πράγματα όταν κάποιος είναι νέος και διαφορετικά όταν μεγαλώσει, οπότε η έκθεση είναι μια συνήθης διαδικασία. Σε κάθε περίπτωση πάντως η
έκθεση ολοκληρώνει την πράξη της δημιουργίας. Ο θεατής γίνεται στην πράξη συνδημιουργός και το
αντίστροφο. Ο δημιουργός θεατής.
– Ποια άλλη θεματική ενότητα έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον σας και με ποια αφορμή διεισδύετε σε αυτή;
ΟΙ μνήμες. Οι μνήμες που έχουν να κάνουν με την παιδική ηλικία. Τα παιχνίδια. Η εικονογράφηση
φανταστικών ιστοριών. Τα στρατιωτάκια, τα τρένα, τα αυτοκίνητα. Ο τρόπος που τα βλέπει κανείς. Ο τρόπος
που τα φωτίζει. Ο τρόπος που τα σκηνοθετεί. Ο τρόπος που τα αισθάνεται. Η καινούργια ζωή που αποκτούν.
-Είναι για εσάς η ζωγραφική μοναδικό πεδίο εκφραστικής αποτύπωσης και επαγγελματικής δράσης;
Η ζωγραφική δε μπορεί παρά να είναι αποκλειστική δραστηριότητα. Είναι η αφοσίωση στο προσωπικό μου
ταξίδι. Αυτό που θα έλεγα ότι την συμπληρώνει, είναι κάποια δικά μου κείμενα. Ομιλίες. Εισηγήσεις σε Μουσεία, Πανεπιστημιακά αμφιθέατρα ή χώρους δημιουργικής παρουσίασης.
-Τι οδηγεί έναν ζωγράφο στη δημιουργία του έργου του, επιβάλλεται προγραμματισμός ή κυριαρχεί η διάθεση;
Πάντα υπάρχει μια αρχική ιδέα. Όχι όμως ένα προαποφασισμένο αποτέλεσμα. Ο ζωγράφος ζει την περιπέτεια του έργου του, μέσα από τη διαδικασία δημιουργίας του. Κάθε έργο έχει τη δική του ζωή. Τον
δικό του χαρακτήρα, τη δική του ιστορία. Άλλοτε καθημερινή, άλλοτε εκκεντρική, άλλοτε συνηθισμένη,
άλλοτε πρωτότυπη. Δεν είναι ζήτημα απόφασης.
Ακολουθήστε το myvolos.net στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
