Για δεκαετίες, οι βρυχηθμοί των δεινοσαύρων έχουν ακουστεί σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, συναρπάζοντας τη φαντασία μικρών και μεγάλων. Ωστόσο, κανείς – ούτε καν οι επιστήμονες – δεν γνωρίζει πώς ήταν πραγματικά οι φωνές αυτών των πλασμάτων.
Τόσο οι κινηματογραφιστές όσο και οι παλαιοντολόγοι βασίζονται σε υποθέσεις όταν πρόκειται να αναδημιουργήσουν ήχους δεινοσαύρων. Για περισσότερα από δέκα χρόνια, η Κόρτνεϊ Μπράουν, επίκουρη καθηγήτρια στο Southern Methodist University (SMU), συνδύασε παλαιοντολογία, μουσική, πληροφορική και 3D εκτύπωση για να δημιουργήσει το Dinosaur Choir – μουσικά όργανα βασισμένα σε κρανία δεινοσαύρων. Η δουλειά της μας φέρνει πιο κοντά από ποτέ στην αναδημιουργία των πραγματικών φωνών των δεινοσαύρων.
Αποκωδικοποιώντας τον ήχο των δεινοσαύρων
Η ιδέα για το Dinosaur Choir προέκυψε το 2011, όταν η Μπράουν, επισκεπτόμενη ένα μουσείο στο Νέο Μεξικό, πάτησε ένα κουμπί και άκουσε την ανακατασκευασμένη κραυγή ενός δεινόσαυρου Parasaurolophus με ράμφος πάπιας και μακρύ λοφίο. Ο ήχος της φάνηκε μουσικός και την έκανε να αναρωτηθεί τι θα συνέβαινε αν οι άνθρωποι μπορούσαν να τραγουδήσουν όπως οι δεινόσαυροι.
«Σκέφτηκα ότι και οι δεινόσαυροι ήταν τραγουδιστές, γιατί κι εγώ είμαι τραγουδίστρια. Ένιωσα πολύ συνδεδεμένη με τους δεινόσαυρους, πιθανώς για πρώτη φορά», είπε η Μπράουν.
Για να βρει απάντηση, στράφηκε σε είδη δεινοσαύρων όπως ο φυτοφάγος Κορυθόσαυρος (Corythosaurus), ο οποίος έζησε πριν από περίπου 70 εκατομμύρια χρόνια. Το κεφάλι του συγκεκριμένου δεινοσαύρου συνδέονταν με τις ρινικές διόδους, και σύμφωνα με τους επιστήμονες, λειτουργούσαν ως φυσικές κοιλότητες αντήχησης. Αυτές οι δομές πιθανόν επέτρεπαν στα ζώα να παράγουν βαθιές, ηχηρές κραυγές, προειδοποιώντας για θηρευτές, κρατώντας τα κοπάδια ενωμένα ή προσελκύοντας συντρόφους.
Η Μπράουν μελέτησε τις αξονικές τομογραφίες του κρανίου ενός νεαρού Κορυθόσαυρου, οι οποίες απεικόνιζαν λεπτομερώς τους εσωτερικούς αεραγωγούς του απολιθώματος. Με τη βοήθεια συνεργατών, η Μπράουν εκτύπωσε τρισδιάστατα το κρανίο και τις ρινικές διόδους, αναδημιουργώντας ουσιαστικά το ενσωματωμένο ηχητικό σύστημα του δεινοσαύρου.
Στο μοντέλο ενσωματώθηκε ένας μηχανικός λάρυγγας που δονείται όταν ο αέρας περνά από το επιστόμιο, παράγοντας έναν εντυπωσιακό ήχο που μπορεί να μεταβάλλεται από ψιθύρους σε δυνατούς βρυχηθμούς, ανάλογα με την ένταση της αναπνοής. Τα πρώτα όργανα που κατασκεύασε η Μπράουν μεταξύ 2011 και 2013, κέρδισαν βραβείο σε διαγωνισμό ηχητικής τέχνης στην Αυστρία, αλλά υπήρχε ακόμα περιθώριο βελτίωσης.
Δημιουργώντας μια χορωδία δεινοσαύρων
Τα όργανα της Μπράουν ήταν ουσιαστικά τρισδιάστατα εκτυπωμένα κρανία δεινοσαύρων, βασισμένα σε αξονικές τομογραφίες απολιθωμάτων, συνδεδεμένα με ηχητικό σύστημα. Όταν κάποιος μιλούσε, τραγουδούσε ή παρήγαγε ήχους, το σύστημα μεταμόρφωνε τη φωνή σε ήχο που θύμιζε δεινόσαυρο. Αργότερα, η Μπράουν βελτίωσε τα όργανα με καλύτερα υλικά μετάδοσης ήχου. Η πραγματική πρόοδος ήρθε μετά την πανδημία, όταν συνεργάστηκε με τον Τσέζαρι Γκαγιέφσκι, καθηγητή σχεδιασμού στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα.
Οι ερευνητές αντικατέστησαν το επιστόμιο με αισθητήρες που ανιχνεύουν δονήσεις στη φωνή του ατόμου που παίζει το όργανο. Τα σήματα αποστέλλονται σε ένα ψηφιακό φωνητικό κουτί, το οποίο μετατρέπει τις πληροφορίες σε ηχητικά κύματα που διαχέονται μέσα από το τρισδιάστατα εκτυπωμένο κρανίο. Εν τω μεταξύ, μια κάμερα παρακολουθεί τις κινήσεις του στόματος για να αλλάξει τον τόνο.
Η Μπράουν δημιούργησε βιοακουστικά υπολογιστικά μοντέλα που προσομοιώνουν τον τρόπο με τον οποίο τα ζώα παράγουν ήχους, χρησιμοποιώντας εξισώσεις που περιγράφουν τις αλλαγές στην πίεση του αέρα και τις φωνητικές χορδές. Προγραμμάτισε επίσης διάφορα μοντέλα με βάση τη σύριγγα– το φωνητικό όργανο των πτηνών- εμπνευσμένα από περιστέρια και κοράκια. Αυτό το ευέλικτο σύστημα επιτρέπει στους ερευνητές να δοκιμάζουν διαφορετικές υποθέσεις για το πώς μπορεί να ακουγόταν ο δεινόσαυρος.
Πρόσφατα, η ομάδα κατέκτησε την τρίτη θέση στον διαγωνισμό μουσικών οργάνων Guthman του Georgia Tech, παρουσιάζοντας πρωτότυπα κομμάτια, όπως το Anger at the Asteroid, αποδεικνύοντας ότι το έργο συνδυάζει επιστήμη και τέχνη.
Οι πραγματικές φωνές των δεινοσαύρων ήταν διαφορετικές
Το Dinosaur Choir δεν είναι απλώς ένα καλλιτεχνικό πείραμα. Αμφισβητεί παγιωμένες αντιλήψεις για τους ήχους που έβγαζαν οι δεινόσαυροι. Αντί για τους τρομακτικούς βρυχηθμούς που ακούγονταν στην ταινία Jurassic Park, τα μουσικά αυτά όργανα παράγουν πιο απαλούς ήχους, υποδηλώνοντας μια κοινωνική, επικοινωνιακή πλευρά αυτών των ζώων.
«Όταν φυσάς μέσα στον δεινόσαυρο, γίνεσαι ένα με αυτόν, όπως όταν παίζω ακορντεόν και νιώθω ότι γίνομαι ένα με το όργανο. Με ενδιαφέρει να αναπτύξω αυτή τη βαθιά ενσυναίσθηση με κάτι που έχει εξαφανιστεί», λέει η Μπράουν.
ΠΗΓΗ: Interesting Engineering
www.ertnews.gr
Ακολουθήστε το myvolos.net στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
