Οι δυσλειτουργίες στις συνδέσεις των νευρικών κυττάρων αποτελούν καθοριστικό παράγοντα σε διάφορες νευροεκφυλιστικές ασθένειες, όπως η νόσος του Πάρκινσον. Τώρα, επιστήμονες ανέπτυξαν μια νέα μέθοδο για την αποκατάσταση αυτών των νευρικών «καλωδιώσεων».
Μια ομάδα υπό την καθοδήγηση της βιολόγου Σάρα Ντε Βισέντιις από το Πανεπιστήμιο της Πίζα στην Ιταλία, χρησιμοποίησε «μίνι-εγκεφάλους» που αναπτύχθηκαν στο εργαστήριο, προκειμένου να δοκιμάσει μια τεχνική που ονομάζουν «νανο-έλξη» (nano-pulling). Χρησιμοποιώντας μικροσκοπικά μαγνητικά σωματίδια, τα οποία ελέγχονται από μαγνητικά πεδία, κατεύθυναν άξονες (τις συνδετικές ίνες των νεύρων) προς τη σωστή κατεύθυνση.
Με περαιτέρω ανάπτυξη, οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η μέθοδος θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποκατάσταση της μελαινοραβδωτής οδού (nigrostriatal pathway), ενός ζωτικής σημασίας νευρωνικού μονοπατιού για τον έλεγχο της κίνησης, που επηρεάζεται σε ασθενείς με Πάρκινσον.
«Η μελέτη αυτή αποδεικνύει τις δυνατότητες της νανο-έλξης ως αναδυόμενης τεχνικής για την προώθηση στοχευμένης επανανεύρωσης εντός του κεντρικού νευρικού συστήματος», γράφουν οι ερευνητές στη μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στο .
Η νόσος του Πάρκινσον οφείλεται εν μέρει στη βλάβη εγκεφαλικών κυττάρων που παράγουν τον νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη. Η μεταμόσχευση ιστών που παράγουν ντοπαμίνη έχει δείξει κάποια υποσχόμενα αποτελέσματα, όμως τα νέα κύτταρα δυσκολεύονται να συνδεθούν με τον ήδη υπάρχοντα εγκεφαλικό ιστό. Η καθοδήγηση με μαγνητικά σωματίδια θα μπορούσε να λύσει αυτό το πρόβλημα και να μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά σε αποτελεσματικές θεραπείες.
Η τεχνική της νανο-έλξης έδειξε ότι αυξάνει το μήκος των αξόνων και προσανατολίζει σωστά τις νευρικές συνδέσεις. Επίσης, σταθεροποιεί τα κύτταρα και αυξάνει την παραγωγή διακλαδώσεων και συναπτικών κυστιδίων τα οποία μεταφέρουν νευροδιαβιβαστές και είναι απαραίτητα για τη δημιουργία νέων συνδέσεων.
Ως επιπλέον πλεονέκτημα, τα μαγνητικά σωματίδια που χρησιμοποιήθηκαν είναι εγκεκριμένα για ιατρική χρήση και δεν προκάλεσαν καμία βλάβη στους μίνι-εγκεφάλους του πειράματος.
«Καταφέραμε να επιτύχουμε καθοδηγούμενη ανάπτυξη νευριτών, με αύξηση μήκους και διακλαδώσεων, ενισχύοντας την ευελιξία και τις θεραπευτικές δυνατότητες αυτής της τεχνικής», αναφέρουν οι επιστήμονες.
Παρόλο που δεν υπάρχει ακόμα θεραπεία για τη νόσο Πάρκινσον, οι επιστήμονες κατανοούν όλο και καλύτερα τον τρόπο έναρξής της και τους σχετικούς παράγοντες κινδύνου. Όπως και η νόσος Αλτσχάιμερ, έτσι και το Πάρκινσον είναι μια σύνθετη πάθηση, στην οποία είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς τις αιτίες από τις συνέπειες.
Οι έρευνες συνεχίζονται με στόχο τη δημιουργία θεραπειών που θα επιβραδύνουν ή θα σταματούν την εξέλιξη της νόσου. Όπως και σε αυτή τη μελέτη, μεγάλο μέρος της προσπάθειας επικεντρώνεται στην προστασία του εγκεφάλου από τη φθορά και στην αποκατάσταση της παραγωγής ντοπαμίνης.
«Η νόσος του Πάρκινσον είναι η δεύτερη συχνότερη νευροεκφυλιστική νόσος που σχετίζεται με την ηλικία παγκοσμίως. Η συχνότητά της έχει διπλασιαστεί τα τελευταία 25 χρόνια και προβλέπεται να φτάσει τους 13 εκατομμύρια ασθενείς έως το 2040» σημειώνουν οι ερευνητές.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Advanced Science».
ΠΗΓΗ: Science Alert
www.ertnews.gr
Ακολουθήστε το myvolos.net στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
