Η τακτική κατανάλωση τηγανητής πατάτας συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, ενώ τα δημητριακά ολικής άλεσης φαίνεται να έχουν προστατευτικό ρόλο, σύμφωνα με μεγάλη μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό The BMJ.
«Η έρευνά μας παρέχει πιο ολοκληρωμένα στοιχεία, καθώς εξετάζει διαφορετικά είδη πατάτας, παρακολουθεί διατροφικές συνήθειες επί δεκαετίες και μελετά τι συμβαίνει όταν οι πατάτες αντικαθίστανται από άλλα τρόφιμα», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Σεγέντ Μοχάμεντ Μουσαβί, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Διατροφής του Χάρβαρντ.
«Αντί να αναρωτιόμαστε αν η πατάτα είναι καλή ή κακή, μετατοπίζουμε τη συζήτηση σε ένα πιο ουσιαστικό ερώτημα: πώς την προετοιμάζουμε και με τι μπορούμε να την αντικαταστήσουμε στη διατροφή μας;» επεσήμανε.
Μακροχρόνια παρακολούθηση
Η μελέτη βασίστηκε σε δεδομένα από περισσότερους από 205.000 άνδρες και γυναίκες που συμμετείχαν σε τρεις μεγάλες διαχρονικές έρευνες στις ΗΠΑ, με παρακολούθηση που διήρκεσε πάνω από 30 χρόνια. Μέσα σε αυτό το διάστημα, καταγράφηκαν πάνω από 22.000 νέες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 2.
Για την ενίσχυση των ευρημάτων, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν και μετα-ανάλυση δεδομένων από παλαιότερες μελέτες, με πάνω από 500.000 συμμετέχοντες και 43.000 περιστατικά διαβήτη από τέσσερις ηπείρους. Τα αποτελέσματα της μετα-ανάλυσης επιβεβαίωσαν τη σύνδεση μεταξύ τρόπου κατανάλωσης πατάτας και κινδύνου εμφάνισης διαβήτη.
Για περισσότερα από 30 χρόνια, οι συμμετέχοντες απαντούσαν τακτικά σε ερωτηματολόγια διατροφής, αναφέροντας λεπτομερώς τη συχνότητα με την οποία κατανάλωναν ορισμένα τρόφιμα, όπως πατάτες τηγανητές, ψητές, βραστές ή πουρέ, καθώς και δημητριακά ολικής άλεσης.
Η μελέτη έδειξε ότι η κατανάλωση τηγανητής πατάτας τρεις φορές την εβδομάδα αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 κατά 20%. Αντίθετα, οι ψητές και οι βραστές πατάτες ή ο πουρές δεν φάνηκαν να σχετίζονται σημαντικά με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη.
Παράλληλα, η αντικατάσταση οποιασδήποτε μορφής πατάτας με δημητριακά ολικής άλεσης –όπως ζυμαρικά και ψωμί ολικής άλεσης, συσχετίστηκε με μείωση του κινδύνου για διαβήτη τύπου 2 έως και 4%. Η αντικατάσταση της τηγανητής πατάτας με δημητριακά ολικής άλεσης μείωσε τον κίνδυνο κατά 19%, ενώ ακόμη και η αντικατάσταση με επεξεργασμένους υδατάνθρακες (λευκό ψωμί καιλευκά ζυμαρικά) εμφάνιζε κάποια προστατευτική επίδραση.
«Το μήνυμα δημόσιας υγείας είναι σαφές: μικρές αλλαγές στην καθημερινή μας διατροφή μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Ο περιορισμός της κατανάλωσης πατάτας –ειδικά της τηγανητής– και η επιλογή υγιεινών πηγών υδατανθράκων, όπως τα δημητριακά ολικής άλεσης, μπορεί να ωφελήσει ολόκληρο τον πληθυσμό», δήλωσε ο καθηγητής Γουόλτερ Γουίλετ, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.
ΠΗΓΗ: ScieTechDaily
www.ertnews.gr
Ακολουθήστε το myvolos.net στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
