Το 30ό Δημοτικό Σχολείο Βόλου βρίσκεται κοντά στη κεντρική γέφυρα που συνδέει το Βόλο με τη Νέα Ιωνία, γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται και ως σχολείο «γέφυρα», μια γέφυρα του παλιού με το νέο, του χθες με το σήμερα.
Τη Δευτέρα 9/12/2019 στις 9.30 το πρωί, οι μαθητές του 30ού Δ. Σχ. Βόλου σε συνεργασία με το EDic Περιφέρειας Θεσσαλίας στα πλαίσια δράσεών τους για την Ημέρα του Μετανάστη , παρουσία του Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού και του Προέδρου της Ισραηλιτικής Κοινότητας Βόλου τίμησαν τη μνήμη του συμπολίτη Αρχιραββίνου Μωυσή Πεσσάχ , ο οποίος με τον Μητροπολίτη Ιωακείμ βοήθησαν στο να σωθεί μεγάλος αριθμός εβραίων συμπολιτών μας την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Η τελετή πραγματοποιήθηκε στην αρχή του ομώνυμου δρόμου (διασταύρωση Χείρωνος με Παπαδιαμάντη).
Μαθητές του σχολείου, συνοδευόμενοι από τον διευθυντή Πασχάλη Δήμου, περπάτησαν από το σχολείο ως το σημείο της εκδήλωσης και εκεί ενημερώθηκαν για την σημαντική συμβολή του Μωυσή Πέσσαχ στη διάσωση Εβραίων του Βόλου από το Ολοκαύτωμα αλλά και διάβασαν κείμενά τους για την αλληλεγγύη , τον ανθρωπισμό και την ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο. Παρόντες στην εκδήλωση εκτός των προαναφερομένων ήταν ο Προϊστάμενος της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας Γιώργος Πολύζος, η Πρόεδρος της Πολιτιστικής Εστίας Μικρασιατών Νέας Ιωνίας «ΙΩΝΕΣ», κ. Άννα Πετσιάβα-Παπανικολάου .
Ο Μωυσής Πέσσαχ ήταν θρησκευτικός ηγέτης της ισραηλιτικής κοινότητας του Βόλου. Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1869 και σπούδασε στη Θεσσαλονίκη Εβραϊκή Φιλολογία και Φιλοσοφία. Άσκησε το επάγγελμα του δασκάλου το 1892 στην ισραηλιτική κοινότητα Βόλου και το 1925 έγινε Αρχιραββίνος.
Αυτός ήταν που με τις ενέργειές του συνετέλεσε στη διάσωση της εβραϊκής κοινότητας του Βόλου με τη βοήθεια του επισκόπου της περιοχής, Ιωακείμ. Με τη δράση τους κατάφεραν να σώσουν το 74% της εβραϊκής κοινότητας σε μία χώρα που το 85% των Εβραίων σκοτώθηκαν στο Ολοκαύτωμα.
Στις 30 Σεπτεμβρίου του 1943 ο γερμανός στρατιωτικός διοικητής Κουρτ τον κάλεσε στο αρχηγείο του, απαιτώντας να του δώσει μία λίστα με όλους τους Εβραίους της πόλης και με τα περιουσιακά τους στοιχεία μέσα σε 24 ώρες.
Αντιλαμβανόμενος το σκοπό των Γερμανών, με μια σειρά δράσεων και διακινδυνεύοντας τη ζωή του και της οικογένεια τους κατάφερε να διασώσει τους Εβραίους του Βόλου. Αφού ζήτησε και πήρε παράταση τριών ημερών για να υποβάλλει τη λίστα, απευθύνθηκε στον φίλο του και επίσκοπο του Βόλου, Ιωακείμ, για να ζητήσει τη βοήθεια του.
Ο επίσκοπος επικοινώνησε με τον Χέλμουτ Σέφελ τον Γερμανό πρόξενο στο Βόλο με τον οποίο είχε καλές σχέσεις και ο οποίος του είπε ότι οι Εβραίοι πρέπει να φύγουν άμεσα από την περιοχή. Ο επίσκοπος μετέφερε τα νέα στο ραβίνο, δίνοντάς του και μια επιστολή προς όλους τους κληρικούς των χωριών γύρω από το Βόλο, προτρέποντας τους να κάνουν τα πάντα για να προστατεύσουν τους Εβραίους.
Περίπου 130 Εβραίοι έφυγαν από το Βόλο με σκοπό να κρυφτούν στα βουνά και στα αποκρυμμένα ορεινά χωριά. Μεταξύ των Εβραίων που έφυγαν ήταν και ο ίδιος ο ραβίνος Πέσσαχ με την οικογένεια του.
Οι δύο γιοι του αιχμαλωτίστηκαν από τους Γερμανούς και δολοφονήθηκαν, ενώ η σύζυγός του πέθανε την περίοδο που κρύβονταν στα βουνά.
Μετά τον πόλεμο ο Πέσσαχ έχοντας υποστεί και ο ίδιος τις δικές του απώλειες επέστρεψε στο Βόλο μαζί με 700 μέλη της κοινότητας με τους οποίους ξεκίνησε τις προσπάθειες για την ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης πόλης.
Τον Απρίλιο του 1955, ο Βόλος χτυπήθηκε από έναν καταστροφικό σεισμό. Ο ηλικιωμένος πλέον ραβίνος αναγκάστηκε να μείνει σε σκηνή. Πέθανε στις 13 Νοεμβρίου εκείνης της χρονιάς.
Η συγκεκριμένη εκδήλωση έρχεται ως επιστέγασμα της αγαστής συνεργασίας του 30ού δ. σχ. με τον Μητροπολίτη κ. Ιγνάτιο αλλά με την ΙΣΚ Βόλου για τη γνωριμία με προσωπικότητες που συνέβαλαν στην αρμονική συνύπαρξη και στην προαγωγή του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης καθώς και των ευρωπαϊκών αρχών συνύπαρξης.
