Από τον ΣΥΡΙΖΑ ανακοινώθηκαν τα εξής:
Όπως προκύπτει από δημοσιεύματα του τοπικού αλλά και του πανελλαδικού Τύπου, αυτό που εμφανίστηκε ως δωρεά οικήματος από τον κ. Λούλη στην «Κιβωτό του Κόσμου» στον Βόλο, στην πραγματικότητα ήταν πώληση με μεγάλο αντίτιμο.΄
Ανεξάρτητα από τα εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν σε αυτή την υπόθεση, το μεγάλο θέμα που αναδεικνύεται και από αυτή την πλευρά των αποκαλύψεων που αφορούν την «Κιβωτό του Κόσμου», σχετίζεται με την προφανή ανεπάρκεια και ακαταλληλότητα της ιδιωτικής φιλανθρωπικής πρωτοβουλίας σε ένα τόσο καίριο και ευαίσθητο θέμα.
Τα κακοποιημένα, εγκαταλειμμένα ή ορφανά παιδιά, χρειάζονται στήριξη και φροντίδα από δημόσιες δομές και όχι εγκατάλειψη της τύχης τους στις αδιαφανείς διαδικασίες ιδρυμάτων.Τα δικαιώματα των παιδιών καταπατούνται όσο ζουν σε φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό. Και δυστυχώς εδώ και 3,5 χρόνια, επί κυβερνήσεων ΝΔ, ο αριθμός αυτών των παιδιών αυξήθηκε δραματικά ενώ συνεχώς μειωνόταν την περίοδο 2015-2019.
Οι κακοποιήσεις των παιδιών αποκαλύπτουν τα προβλήματα του κράτους στον τομέα της παιδικής προστασίας και φροντίδας. Τις ανεπάρκειες, τα λάθος μέτρα, τις ελλείψεις σε υπηρεσίες και κυρίως σε εξειδικευμένο προσωπικό στην κοινότητα, στους δήμους, στο κράτος.
Η επένδυση στην παιδική προστασία και φροντίδα απαιτεί μεγάλα κρατικά κονδύλια, συνεκτικό σχέδιο με χρονική στοχοθεσία αντί για μειώσεις και επικοινωνιακές μεγαλοστομίες που βιώνουμε 3,5 χρόνια τώρα.
Οι κυβερνήσεις με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ σε 4,5 χρόνια διπλασίασαν τις δαπάνες για το παιδί. Εκπονήσαν ένα απόλυτα ρεαλιστικό σχέδιο αποιδρυματοποίησης με τρεις άξονες για να βγουν τα παιδιά από τα ιδρυματα.
Πρώτον, με τον πρωτοποριακό νόμο (2018) για την αναδοχή και υιοθεσία για να βρούν τα παιδιά μια οικογέγεια.
Δεύτερον, με τη δημιουργία 160 ΣΥΔ, οικογενειακού τύπου δομές 4-6 παιδιών. Το κόστος ήταν 52 εκ. και εντάχθηκαν στο ΕΣΠΑ. Και τρίτον για να στηριχθούν οι οικογένειες και το παιδί και να σταματήσει η ροή προς τα ιδρύματα χορηγήθηκε πλήθος παροχών, ενώ ιδρύθηκαν 100 Κέντρα Στήριξης Οικογένειας και Παιδιού με χρηματοδότηση 8,2 εκ. από το ΕΣΠΑ στους δήμους.
Η Νέα Δημοκρατία οικειοποιήθηκε τον νόμο αναδοχής- υιοθεσίας που τον εγκαινίασε δύο φορές ο κ. Μητσοτάκης και πάγωσε όλα τα άλλα. Και αδιαφόρησε για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για το Παιδί στο οποίο συνέπραξαν 12 υπουργεία με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και κονδύλια.
Συνέχισε εξαγγέλλοντας εθνικά σχέδια για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών που είναι ευχολόγια, κενά περιεχομένου, χωρίς προϋπολογισμό και που επαναλαμβάνουν ένα παρωχημένο μοντέλο παιδικής προστασίας που βασίζεται στην αστυνομική και ποινική διαδικασία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. προτείνει το κοινωνικό μοντέλο προστασίας του παιδιού με νέες ενισχυμένες κοινωνικές δομές και υπηρεσίες στους δήμους, τις Περιφέρειες στις Εισαγγελίες, στα Πρωτοδικεία, στις διευθύνσεις Αστυνομίας ανηλίκων.
Χρειάζονται χιλιάδες προσλήψεις εξειδικευμένων επιστημόνων και γενναίες χρηματοδοτήσεις.
Χρειάζεται αντιμετώπιση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού που δημιουργούν πρόσφορο έδαφος στην κακοποίηση ανηλίκων. Ειδικά σε μία περίοδο που αυξάνονται ξανά οι δείκτες φτώχειας, παιδικής φτώχειας και κοινωνικών ανισοτήτων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πιστεύει ότι ένα ολοκληρωμένο Εθνικό σχέδιο δράσης πρέπει να περιλαμβάνει πέντε πεδία πολιτικών:
α) Πρόληψη,
β) Έγκαιρη και έγκυρη ανίχνευση και διάγνωση περιστατικών,
γ) Προστασία του παιδιού- θύματος κατά τη νομική διαδικασία απόδοσης ποινικών ευθυνών,
δ) Ψυχοκοινωνική στήριξη και αποκατάσταση του παιδιού -θύματος και
ε) Ειδικά μέτρα για παιδιά σε φτώχεια, κοινωνικό αποκλεισμό και αναπηρία.
Απαιτείται η δημιουργία Εθνικού Ψηφιακού Μηχανισμού κατά της παιδικής κακοποίησης και σεξουαλικής κακοποίησης που κάθε στιγμή θα ενημερώνει το κράτος για να παρεμβαίνει.
Για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των παιδιών χρειάζεται μία πραγματική επανάσταση στο κράτος και την κοινωνία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. δεσμεύεται να δημιουργήσει ένα ισχυρό δίχτυ ασφαλείας, προστασίας και φροντίδας για να αναπτυχθεί και να ανθήσει το μέλλον μας που είναι τα παιδιά μας, στον αντίποδα του σημερινού τοπίου όπου τον τόνο δίνουν οι αποκαλύψεις που ξεκινούν από την οικονομική εκμετάλλευση του θέματος και καταλήγουν σε καταγγελίες για το τι συμβαίνει σε μερικά ιδιωτικά ιδρύματα, οι οποίες μόνο φρίκη προκαλούν.
