Στις 15 Ιανουαρίου του 1968 το θερμόμετρο αγγίζει τους -21,6 βαθμούς Κελσίου στη Λάρισα. Το 1968 το χιόνι στα ορεινά του Πηλίου ξεπερνά το ένα μέτρο, ενώ στο Βόλο η θερμοκρασία δείχνει -10 βαθμούς Κελσίου. Στις 5 Μαρτίου του 1987, αρχίζει σφοδρή κακοκαιρία που διήρκεσε έναν περίπου μήνα με πολικές θερμοκρασίες, με την πόλη του Βόλου να δέχεται χιόνι ύψους ενός μέτρου. Στις 19 Δεκεμβρίου του 2001 στα πεδινά της Θεσσαλίας το θερμόμετρό δείχνει από -28 έως -23 βαθμούς Κελσίου. Το 2001 έχουμε τον πιο ψυχρό Δεκέμβρη της 50ετίας με τον υδράργυρο να δείχνει στο Βόλο -13,5 βαθμούς κελσίου (από τον παγετό εκείνης της περιόδου χάνονται χιλιάδες δέντρα). Τον Ιανουάριο του 2006 στο Βόλο έχουμε 57 ώρες συνεχόμενης χιονόπτωσης. Τέλος στην πιο πρόσφατη «Αριάδνη» του 2017, ο υδράργυρος θα πέσει στο εσωτερικό της θεσσαλικής πεδιάδας στους -18 και -19 βαθμούς στις 13 Ιανουαρίου. Τι λένε λοιπόν απλά οι αριθμοί; Πως τα μέχρι σήμερα φαινόμενα ψύχους του φετινού χειμώνα, αποτελούν μάλλον στιγμές στα πλαίσια του αναμενόμενου για μια χειμερινή περίοδο.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι αριθμοί που θα βοηθήσουν να διαλευκάνουμε μια σειρά γεγονότα και φαινόμενα. Το Δεκέμβριο του 2011 η τιμή πώλησης του πετρελαίου θέρμανσης κυμαίνονταν μεταξύ 0,925-0,935 ευρώ/λίτρο, τη στιγμή που το Δεκέμβριο του 2022 είναι στα 1,2-1,25 ευρώ ανά λίτρο. Την ίδια στιγμή ο λογαριασμός του φυσικού αερίου που πλήρωνε ένα νοικοκυριό τον Ιανουάριο του 2021 ήταν στα 105 ευρώ το μήνα. Για τον Ιανουάριο του 2022 προβλέπεται να πληρώσει 333 ευρώ το μήνα, μια αύξηση δηλαδή της τάξεως του 217%. Σε έρευνα που πραγματοποίησε η βρετανική εταιρεία διαχείρισης κεφαλαίων Money, η δεύτερη μεγαλύτερη μείωση του κατώτατου ημερομίσθιου τη δεκαετία 2010-2020 σε ποσοστό 12,2% έγινε στην Ελλάδα. Από τα 5,62 ευρώ που ήταν το (μικτό) κατώτατο ωρομίσθιο το 2010, μειώθηκε σε 4,94 ευρώ το 2020, ενώ σήμερα, η Ελλάδα έχει το όγδοο χαμηλότερο ημερομίσθιο μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Ο κατώτατός μισθός για 14 πληρωμές το χρόνο, σήμερα στη χώρα, μισθό δηλαδή που παίρνουν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, διαμορφώνεται στα 773,5 ευρώ τη στιγμή που το 2010 ήταν στα 862,82 ευρώ. Τι λένε αυτοί οι αριθμοί; Ότι η ακραία φτώχια που επέβαλε στην κοινωνική πλειοψηφία η πολιτική του κεφαλαίου και των πολιτικών δυνάμεων που κυβέρνησαν, έχει φέρει ένα «χειμώνα διαρκείας», σε κάθε σπίτι και σε κάθε βιοπαλαιστή.
Σε αυτές τις συνθήκες πώς κάνει το κράτος κοινωνική πολιτική; Επιδοτώντας πολλαπλά τους ενεργειακούς κολοσσούς, τόσο με τις επιχορηγήσεις για τις ΑΠΕ, τις «στραγγισμένες» από τα τιμολόγια κατανάλωσης των νοικοκυριών, όσο και με τα διάφορα επιδόματα θέρμανσης, κατανάλωσης ρεύματος κτλ, που όχι απλά δε εξασφαλίζουν φτηνή ενέργεια για την κοινωνική πλειοψηφία, αλλά γιγαντώνουν την ιδιωτικοποίησή της και κατ επέκταση την υπαγωγή της στον άγριο καπιταλιστικό ανταγωνισμό. Αλήθεια, τα επιδόματα αυτά είναι για να ζεσταθούμε ή για να μην καταρρεύσουν τα παραμάγαζα εμπορευματοποίησης της ενέργειας; Με τη χυδαία προβολή των αυτονόητων (όταν και όπου αυτό συμβαίνει…) από δημάρχους και περιφερειάρχες, όπως τη διατήρηση της λειτουργικότητας των βασικών συγκοινωνιακών αρτηριών τις μέρες των χιονοπτώσεων και της κακοκαιρίας. Αλήθεια είναι σπουδαίο κατόρθωμα η διάνοιξη των δρόμων σε μια παραθαλάσσια περιοχή που η ύπαρξη της θάλασσας δίνει σπάταλα τον καλύτερο αντιπαγετικό παράγοντα, το νερό της; Με τα «διαρκή έργα», που ποτέ δεν είναι ικανά και επαρκή να διασώσουν τον ανθρώπινο κόπο χιλιάδων αγροτικών εκμεταλλεύσεων, τα σπίτια και το μόχθο χιλιάδων συνανθρώπων μας. Με τον εξαναγκασμό σε εργασία κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, χιλιάδων εργαζομένων, που αυτές τις ημέρες εκτέθηκαν στο κρύο, το χιόνι και τη βροχή, γιατί μπορούν να διασαλευτούν τα πάντα στις ζωές μας εκτός από τους όρους παραγωγικότητας του κεφαλαίου.
Δεν έχουμε να κάνουμε με ένα άχρηστο επιτελείο. Έχουμε να κάνουμε με τον καπιταλισμό αμακιγιάριστο, βάρβαρο και λεηλατικό, που κοιτάει οπουδήποτε αλλού εκτός από τις κοινωνικές ανάγκες και μας ζητά να χτυπήσουμε παλαμάκια και να ρίξουμε δάκρυα συγκίνησής για τα αυτονόητα. Είναι ένα συμπέρασμα που αποτυπώθηκε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο μέσα από την πανδημία και αποτυπώνεται κάθε φορά που καλούμαστε να υπερασπιστούμε τις συλλογικές κοινωνικές ανάγκες.
Είμαστε στη δύνη ενός ολοκληρωτικού «χειμώνα» καπιταλιστικής επέλασης. Για να έρθει η «άνοιξη» των κοινωνικών αναγκών χρειάζεται η ενίσχυση ενός κινήματος, που θα διεκδικήσει πλούτο για λογαριασμό της κοινωνικής πλειοψηφίας από τα πλεονάσματα ή και τα ελλείματα των επιχειρηματικών κολοσσών. Να σπάσουν οι «πάγοι» της ακρίβειας γιατί η σύγχρονή τεχνολογία αντικειμενικά παράγει γρηγορότερα και φθηνότερα. Να αυξηθούν γενναία οι μισθοί και να μειωθούν οι ώρες εργασίας γιατί θέλουμε να ζούμε και όχι να επιβιώνουμε. Οι χειμώνες μπορούν να είναι πολύ όμοροι όταν οι λαοί δεν πεινάνε. Άγριους και ατελείωτους τους κάνει ο καπιταλισμός και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι.
Άμεσα Διεκδικούμε:
· Διαγραφή χρεών σε λογαριασμούς ενέργειας φτωχών νοικοκυριών.
· Κατάργηση των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης και του ΦΠΑ στα καύσιμα και την ενέργεια.
· Δωρεάν ενέργεια στα σπίτια των εργατικών, λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας.
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή
