Αναγκάζομαι να τηρήσω μια στάση αναμονής για τον εμβολιασμό των παιδιών. Με αναγκάζει η μετάλλαξη και όσα μας έρχονται από τις ΗΠΑ για νοσηλείες σε παιδιά. Και αφού εμείς εδώ τέτοια δεν έχουμε, μου λείπει αβάσταχτα μια καλή στατιστική για τις δικές τους σειρές έστω.
Για το ποια είναι αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των παιδιών που νοσούν βαριά, κι αν μιλάμε για παιδιά παχύσαρκα και με αρρυθμιστο άσθμα και τι γίνεται με τις συγγενείς καρδιοπαθειες και τα νευρολογικά.
Και το ξέρω ότι κάθε γιατρός μπορεί να σκαναρει την βιβλιογραφία όπου υπάρχει, αλλά κάθε γιατρός είναι απλά ένας γιατρός κι αν είχαμε μια επίσημη γραμμή με "ομάδες κινδύνου" θα ήταν πειστικοτερο για όλους από το στείρο "άνοιξε η πλατφόρμα και αντε πάτε τα".
Και έχω πάντα την "πολυτέλεια" σαν γιατρός να χωθώ πίσω από την "γενική οδηγία" αλλά τελικά δεν μου το χω και παραμένω εσαει βασανισμένος ψάχνοντας το κόστος και το όφελος και την απόλυτη ισορροπία, εαν και εφόσον αυτή μπορεί να ευδοκιμήσει σε συνθήκες εξόχως ανισορροπες. Γιατί με τέτοιες μόνο θα έχουμε να κάνουμε από δω και πέρα.
Και δεν έρχεται ένας από το υπουργείο να με βοηθήσει, μα κοτζάμ υπουργείο, από ένα ταπεινό μέλος της επιτροπής μέχρι τον ίδιο τον Αρχων τον Οφφικιαλιο himself, και να με πείσει για το "γιατί" για μια φορά και όχι για το "γιατί όχι".
Και αφού η δέλτα είναι "πιο βαριά" για τα παιδιά, κι εμείς εδώ "τίγκα στην δέλτα" είμαστε, κάποια στιγμή δεν πρέπει λογικά να δούμε κι εμείς νοσηλειες και φοβερές επιπλοκές; Έως τώρα, στα παιδιά, καμία διαφορά δεν έχω να σημειώσω.
Και ποια κακή μοίρα οδήγησε το χέρι μου να ανοίξω το βράδυ την Βρετανική Guardian, η δική τους επιτροπή ΔΕΝ ΣΥΣΤΗΝΕΙ τον εμβολιασμό των παιδιών κάτω των 16. Τι δεν συστήνει δηλαδή, largely opposed λεει το άρθρο για την ακρίβεια, γιατί δεν έχει πειστεί ότι τα οφέλη υπερτερούν σε εντελώς υγιή παιδιά και έρχεται μάλιστα η επιτροπή σε σύγκρουση με τους πολιτικούς (!). Η ίδια είδηση και στο BBC και στην Independent. Εις τας Αγγλίας τα αυτά. (https://www.google.com/…/jcvi-largely-opposed-to-covid…)
Ούτε βέβαια και επιπλοκές του εμβολίου σε παιδιά είδαμε, να τα λέμε όλα, αν και ακόμα οι δόσεις λίγες είναι. Το σκεφτόμουνα κι αυτό, αν και αμαρτία ουκ έχω, εγώ ένα Αριστοτέλειο έβγαλα, αλλά η σελίδα του Harvard όταν μιλούσε για περικαρδιτιδες και μυοκαρδιτιδες, ρωτούσε "τι γίνεται;" και ότι είμαστε σε επιπλοκές Higher than Expected (https://www.health.harvard.edu/…/coronavirus-outbreak…) αλλα κι εκεί άνθρακας ο θησαυρός τελικώς, ήπιες και αυτοπεριοριζομενες κυρίως.
Και πάντα στο τέλος μου μένει ένα κρυμμένο "αχ" ότι θα σπάσει στην Ελλάς το σουρεαλομετρο και θα έχω την πρώτη γυμνασίου με μαθητές εμβολιασμενους και θα είναι ανεμβολίαστος ο δάσκαλος, και τουτο, όσο να ναι, το λες ήττα της κοινής λογικής και όχι μόνο (https://www.google.com/…/koronaios-20-25-ton…/amp/).
Σέβομαι αυτούς που εμβολιασαν τα παιδιά τους. Τυχαία δεν το έκαναν. Κατανοώ και όσους είναι αρνητικοί αλλά κρατούν ένα ανοιχτό μυαλό. Να έχουμε το θάρρος να δούμε την κατάσταση με καθαρά ματιά και καρδιά και αντανακλαστικά για να απαντήσουμε εαν οι συνθήκες το ζητήσουν. Όσοι ενήλικες εμβολιαστηκατε, είμαι μαζί σας, εγώ το έκανα πρώτος. Όσοι δεν το επιλέξατε, να προσέχετε διπλά. Το τέλος δεν είναι φέτος. Ας είμαστε τουλάχιστον του χρόνου τέτοια μέρα όλοι εδώ να μπορούμε να συζητάμε και ας μαλώνουμε. Αρκεί να μην λείπει κανείς.
Αυτό το "να μην λείπει κάνεις". Αυτό μόνο να φροντίσετε.
Παιδίατρος Γ. Χαρίτος
Εκπαιδευθείς εις την Παιδοπνευμονολογική Μονάδα του Ιπποκράτειου Θεσσαλονίκης * υπ.Διδάκτωρ της Πνευμονολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας * Μέλος της Ευρωπαϊκής Πνευμονολογικής Εταιρείας