Με την ρευστότητα στην κατηφόρα… η ανεργία τραβά στην ανηφόρα

Του Παύλου Μαρκάκη
π.Βουλευτή Μαγνησίας
Το «καμπανάκι», από την κοινωνία και την Στατιστική Υπηρεσία, για την ανεργία στην χώρα μας, χτυπούσε για την προηγούμενη κυβέρνηση και ξαναχτυπά για τη σημερινή.
Ωστόσο, οι όποιες αναφορές γίνονται για το θέμα, εντός και εκτός Βουλής, συνεχίζουν να έχουν περισσότερο και μόνο «διαπιστωτικό χαρακτήρα»: Ότι οι άνεργοι αγγίζουν πλέον το 30% του παραγωγικού πληθυσμού της χώρας. Η ανεργία κάνει θραύση στους νέους από τους οποίους οι 7 στους 10 είναι άνεργοι. Τα επιδόματα ανεργίας έχουν μειωθεί δραματικά και δεν αρκούν για τα στοιχειώδη αφού στην ουσία δεν αποτελούν λύση. Οι μακροχρόνια άνεργοι πληθαίνουν και είναι χιλιάδες πια αυτοί που προσπαθούν να επιβιώσουν χωρίς καν ένα πενιχρό επίδομα.
Η πληροφόρηση γύρω από όλα όσα συμβαίνουν όχι μόνο δε λείπει, αλλά περισσεύει. Εκείνο που απουσιάζει είναι οι συγκεκριμένες και εφικτές προτάσεις και λύσεις.
Η έλλειψη ανάληψης πρωτοβουλιών, η μη διεκδίκηση προγραμμάτων απασχόλησης, τα χαμηλά πραγματικά κίνητρα για τις επιχειρήσεις, η καθυστέρηση της ολοκλήρωσης των διαδικασιών όσων προγραμμάτων εκκρεμούν για μήνες, είναι ουσιαστικοί λόγοι διατήρησης και πιθανής αύξησης της ανεργίας
Χαρακτηριστικό παράδειγμα καθυστέρησης είναι το «πρόγραμμα Voucher για τις ηλικίες 29 και άνω έως 60», τα αποτελέσματα του οποίου αναμένονταν ότι θα είχαν εκδοθεί πριν τα Χριστούγεννα, ανακουφίζοντας οικονομικά μεγάλο αριθμό ανέργων και επιχειρήσεων. Και δεν είναι το μοναδικό.
Σε μια περίοδο που η αγορά έχει οδηγηθεί σε καθίζηση, με προοπτικές να οδηγηθεί και σε μεγαλύτερα αρνητικά ποσοστά, η κυβέρνηση εμφανίζεται εντελώς ανέτοιμη να οργανώσει έναν μηχανισμό για τη διάσωση των θέσεων απασχόλησης, αλλά δεν διαθέτει ούτε τη βασική θεσμική ωριμότητα, να σταματήσει τους λεκτικούς πειραματισμούς, που θα προστάτευαν την υπάρχουσα απασχόληση.
Είναι σαφές σε όλους πως, το πρόβλημα της ανεργίας στην Ελλάδα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε θεσμικούς παράγοντες και εν μέρει και στην νοοτροπία των Ελλήνων. Επομένως, η καταπολέμησή του απαιτεί την άμεση αλλαγή πολιτικών και κοινωνικών κατεστημένων σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, όπως η προσπάθεια προσέλκυσης επενδύσεων και σαφή αναπτυξιακά κίνητρα, που θα συνεισφέρουν στην ανάκαμψη της ελληνικής αγοράς.
Διαφορετικά, με το «δημιουργικά αφηρημένο» και το «μακροπρόθεσμο, θα δούμε..», τα αρνητικά πρόσημα των ποσοστών της ανεργίας στη χώρα μας, θα συνεχίσουν να αυξάνονται καθημερινά, με τις προβλέψεις να κάνουν λόγο ότι μέχρι το καλοκαίρι μπορεί και να εκτοξευτούν ακόμη και στο 40%, εάν δεν υπάρξουν δραστικές παρεμβάσεις.