Πλεόνασμα… φουσκωμένων λογαριασμών από τη ΔΕΗ

Γράφει ο Γιώργος Καλτσογιάννης,
μέλος Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ.,
πρώην αντιπεριφερειάρχης
Αποτελεί ιλαροτραγωδία να επαίρεται η κυβέρνηση για το πλεόνασμα-μαμούθ του 2016, όταν για να βγει αυτό το αποτέλεσμα οι Έλληνες πολίτες μάτωσαν από τους υψηλούς φόρους και τις περικοπές.
Επίσης τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις υπερφορολογήθηκαν με μέτρα άνω των 5 δις μόνο για το 2016, οι κατασχέσεις και τα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης εκτοξεύθηκαν και το Δημόσιο δεν πληρώνει τις οφειλές του στον ιδιωτικό τομέα
Ακόμη πιο τραγικό είναι πως μολονότι υπήρξε αυτό το υψηλό πλεόνασμα, οι Έλληνες δεν βλέπουν φως στο τούνελ, γιατί οι ανίκανοι κυβερνώντες με την αποτυχημένη διακυβέρνηση και διαπραγματευτική τους πολιτική τους οδηγούν την χώρα σε νέα εξουθενωτικά μέτρα με τους δανειστές να πιέζουν για εφαρμογή τους ακόμη και από το 2018.
Πλήρης αποτυχία δηλαδή αφού οι πολίτες φτώχυναν ακόμη περισσότερο για να επιτευχθούν οι λογιστικοί δημοσιονομικοί στόχοι, χωρίς οι ίδιοι να δουν την ποιότητα ζωής τους να βελτιώνεται και την οικονομική τους κατάσταση να ανακάμπτει.
Και αντί η κυβέρνηση με αυτό το πλεόνασμα να ασκήσει μια στοιχειώδης κοινωνική πολιτική για τους χιλιάδες πάσχοντες οικονομικά συμπολίτες, τι κάνει; Φουσκώνει τους λογαριασμούς της ΔΕΗ αναγκάζοντας τους καταναλωτές να πληρώνουν λογαριασμούς με υπέρογκα ποσά που δεν ανταποκρίνονται στις καταναλώσεις που έχουν κάνει.
Η κυβέρνηση δείχνει πλεόνασμα απουσίας ευαισθησίας για ένα κοινωνικό αγαθό, όπως το ρεύμα, υποχρεώνοντας τους Έλληνες να το ακριβοπληρώνουν.
Ακόμη και η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας αναγνώρισε την αδικία που συμβαίνει αυτές τις ημέρες εξηγώντας πως είναι στρεβλό το σύστημα χρεώσεων για τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας.
Τι έκαναν όμως οι κυβερνώντες για να το διορθώσουν; Τίποτα. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να μην δυσαρεστηθούν οι δανειστές δεχόμενοι όλα τα μέτρα και να κόβουν κορδέλες στους δρόμους που μετά τους κλείνουν γιατί είναι ημιτελείς.
Καμία ντροπή από πλευρά τους για το… έλλειμμα επαφής τους με την πραγματικότητα και τις ανάγκες της κοινωνίας.