Η Ιταλίδα ηθοποιός Κλαούντια Καρντινάλε, ένας θρύλος του κινηματογράφου της δεκαετίας του 1960, πέθανε σήμερα σε ηλικία 87 ετών, «έχοντας στο πλευρό της τα παιδιά της», στο Νεμούρ, κοντά στο Παρίσι, όπου είχε εγκατασταθεί εδώ και πολλά χρόνια, ανακοίνωσε ο ατζέντης της, Λοράν Σαβρί.
Η Καρντινάλε, το πραγματικό όνομα της οποίας ήταν Κλοντ Ζοζεφίν Ροζ Καρντινάλε, γεννήθηκε στην Τύνιδα το 1938. Τη δεκαετία του 1960 συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου κινηματογράφου, όπως τους Λουκίνο Βισκόντι, Φεντερίκο Φελίνι, Ρίτσαρντς Μπρουκς, Σέρτζιο Λεόνε και Μαρτσέλο Μαστρογιάνι.
«Μας αφήνει την κληρονομιά μιας ελεύθερης και εμπνευσμένης γυναίκας, τόσο ως άνθρωπος όσο και ως καλλιτέχνιδα», δήλωσε ο Λοράν Σαβρί στο AFP.
Ένα παραμύθι που ξεκίνησε ως εφιάλτης
Η ζωή της, ωστόσο, δεν ήταν μόνο παραμυθένια. Η Καρντινάλε έπεσε θύμα βιασμού από παραγωγό όταν ήταν ακόμη έφηβη και έμεινε έγκυος. Παρότι ποτέ δεν ήθελε να γίνει ηθοποιός, αποφάσισε να κρατήσει το παιδί της, τον Πάτρικ, και να κυνηγήσει την ανεξαρτησία της μέσα από τον κινηματογράφο.
«Το έκανα για εκείνον, για τον Πάτρικ. Το παιδί που ήθελα να κρατήσω, παρά τις συνθήκες και το τεράστιο σκάνδαλο», είχε πει στην Le Monde το 2017. «Ήμουν πολύ νέα, ντροπαλή, σεμνή, σχεδόν άγρια. Δεν ήθελα καθόλου να εκτεθώ στα γυρίσματα».
Η χρυσή εποχή και η διεθνής καταξίωση
Από τη στιγμή που μπήκε στον κόσμο του ιταλικού κινηματογράφου, δεν υπήρχε επιστροφή. Αν και δεν μιλούσε ιταλικά — μόνο γαλλικά, αραβικά και το σικελικό ιδίωμα των γονιών της — η Καρντινάλε έγινε σύντομα το σύμβολο της μεταπολεμικής ευρωπαϊκής λάμψης.
Στα 25 της, το 1963, γύρισε παράλληλα δύο από τις πιο εμβληματικές ταινίες του ευρωπαϊκού κινηματογράφου: «Η Λεοπάρδαλη» του Βισκόντι και «8 ½» του Φελίνι.
«Ο Βισκόντι με ήθελε μελαχρινή με μακριά μαλλιά. Ο Φελίνι με ήθελε ξανθιά», είχε πει αστειευόμενη.
Η φωνή της ντουμπλαρίστηκε στα πρώτα της έργα, μέχρι που ο Φελίνι απαίτησε να χρησιμοποιήσει τη δική της στο «8 ½», λέγοντας πως η αυθεντικότητα της φωνής της ήταν αναπόσπαστο μέρος της γοητείας της.
Ακολούθησαν ρόλοι δίπλα σε ιερά τέρατα όπως ο Μπαρτ Λάνκαστερ, ο Αλέν Ντελόν, ο Χένρι Φόντα, αλλά και διεθνείς επιτυχίες όπως «Ο Ροζ Πάνθηρας» με τον Πίτερ Σέλερς.
«Το καλύτερο κομπλιμέντο που έλαβα ήταν από τον Ντέιβιντ Νίβεν: “Κλαούντια, μαζί με τα σπαγγέτι, είσαι η καλύτερη εφεύρεση της Ιταλίας”», θυμόταν.
Προσωπική ζωή και ακτιβισμός
Η ίδια είχε δηλώσει ότι ο μοναδικός της μεγάλος έρωτας ήταν ο Ιταλός σκηνοθέτης Πασκουάλε Σκουιτιέρι, με τον οποίο απέκτησε την κόρη της Κλαούντια και συνεργάστηκε επί δεκαετίες μέχρι τον θάνατό του το 2017.
Αρνήθηκε να κάνει αισθητικές επεμβάσεις, και συνέχισε να εμφανίζεται στο θέατρο και τον κινηματογράφο μέχρι τα 80 της, παίζοντας ακόμη και στον ρόλο του “γυναικείου Ζευγαριού της Συμφοράς” (La Strana Coppia), στο Teatro Augusteo της Νάπολης.
Συνολικά, εμφανίστηκε σε 175 ταινίες και τιμήθηκε με βραβεία για το σύνολο της καριέρας της από τα φεστιβάλ Βενετίας και Βερολίνου.
Το 2017 προκάλεσε συζήτηση όταν εμφανίστηκε στην επίσημη αφίσα του Φεστιβάλ Καννών, με τα πόδια της εμφανώς ρετουσαρισμένα, κάτι που σχολιάστηκε ως απόπειρα «εξιδανίκευσης» μιας γυναίκας που είχε πάντα απορρίψει τα στερεότυπα της ομορφιάς.
Αφοσιωμένη στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, η Καρντινάλε ορίστηκε Πρέσβειρα Καλής Θέλησης της UNESCO το 2000.
«Είχα πολλή τύχη. Αυτή η δουλειά μού έδωσε πολλές ζωές — και τη δυνατότητα να αξιοποιήσω τη φήμη μου για καλό σκοπό», είχε πει.
Σχετική είδηση: Σοφία Λόρεν, Μόνικα Βίτι, Μόνικα Μπελούτσι, Κλαούντια Καρντινάλε, Βίρνα Λίσι: Οι αιώνιες ιταλίδες του σινεμά (video)
www.ertnews.gr
Ακολουθήστε το myvolos.net στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
