Παγκόσμια ημέρα για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία, είναι η 28η Απριλίου, με αποτέλεσμα τόσο συνδικαλιστικοί φορείς, όσο και το υπουργείο Εργασίας να αναφερθούν στο θέμα.
Αναφερόμενος μεταξύ άλλων και σε αυτό το θέμα, μιλώντας στην εκπομπή «Newsroom» του ΕΡΤΝews ο Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Κώστας Καραγκούνης, υπογράμμισε αρχικά ότι η κυβέρνηση προχωρά στον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας για την υγεία και την ασφάλεια στον χώρο εργασίας. «Συμμετέχουμε ενεργά στις δράσεις ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης στο πλαίσιο της πανευρωπαϊκής εκστρατείας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Υγεία και την Ασφάλεια. Με πάρα πολλές ημερίδες που κάνουμε και ειδικά για την μετάβαση της υγείας και της ασφάλειας στην ψηφιακή εποχή και υλοποιούμε το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα Ηριδανός, στο πλαίσιο του οποίου θα ψηφιοποιηθούν πολύ σημαντικές διαδικασίες και θα δημιουργηθεί ένα ψηφιακό αποθετήριο νομοθεσίας, αλλά και εκπαιδευτικό υλικό, στη λογική πρόληψης» δήλωσε.
«Η Παγκόσμια Ημέρα για την Ασφάλεια και Υγεία στην Εργασία 2025 επικεντρώνεται στις επιπτώσεις της ψηφιακής μετάβασης και της τεχνητής νοημοσύνης (AI) στην ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων», επισημαίνει το ΕΛΙΝΥΑΕ.
Η ΓΣΕΕ
Για την Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, η ΓΣΕΕ τονίζει πως: «28/4, Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία: Μαύρη σελίδα για τη χώρα μας ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός εργατικών δυστυχημάτων και ατυχημάτων
Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία είναι μια οδυνηρή υπενθύμιση της απαράδεκτης κατάστασης που επικρατεί στη χώρα μας στο συγκεκριμένο πεδίο.
Από την αρχή του 2025, πάνω από 55 εργαζόμενοι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat μόλις το 30-40% των ατυχημάτων καταγράφεται επίσημα. Συνολικά, την τελευταία 4ετία καταγράφεται ο μεγαλύτερος αριθμός εργατικών δυστυχημάτων και ατυχημάτων τα τελευταία 25 έτη.
Η Συνομοσπονδία θεωρεί αδιανόητο, εν έτει 2025, να επικρατεί αυτή η κατάσταση στους χώρους εργασίας. Η έλλειψη σοβαρής κρατικής εποπτείας, η μη τήρηση κανόνων εκ μέρους των εργοδοτών, η απουσία επιμόρφωσης και κατάρτισης των εργαζόμενων είναι κάποιες από τις αιτίες που συγκροτούν την ζοφερή αυτή εικόνα.
Η ελληνική κυβέρνηση περιορίζεται σε ευχολόγια αντί της προώθησης ενεργητικών πολιτικών που θα καθιστούν την εργασία ποιοτική και ασφαλή. Σημαντικό μέρος, δε, της εγχώριας επιχειρηματικότητας εξακολουθεί να είναι εγκλωβισμένο σε ένα απαρχαιωμένο παραγωγικό μοντέλο που προτάσσει την εντατικοποίηση της εργασίας και δεν επενδύει στην καινοτομία και στην εξωστρέφεια.
Η ΓΣΕΕ απαιτεί:
· Την άμεση εκκίνηση τριμερούς διαλόγου με κυβέρνηση και εργοδότες για τις συνθήκες Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία
· Την πρόσβαση των εργαζόμενων σε ένα ολοκληρωμένο σύστημα που θα διασφαλίζει ποιοτικές συνθήκες εργασίας σε κάθε χώρο
· Την ενίσχυση των αναιμικών εποπτικών μηχανισμών της πολιτείας στην εργασία και την αυστηροποίηση των ποινών για τους εργοδότες που δεν διασφαλίζουν ασφαλείς συνθήκες δουλειάς για τους εργαζόμενους
· Την επένδυση των επιχειρήσεων στην καινοτομία, στην επιμόρφωση και στην κατάρτιση των εργαζόμενων
Η ποιοτική εργασία σε συνθήκες υγείας και ασφάλειας δεν είναι απλώς απαράγραπτο ανθρώπινο και εργασιακό δικαίωμα. Είναι απαραίτητος μοχλός για την ενίσχυση της παραγωγικότητας και της οικονομίας. Είναι ένα εθνικό στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί».
Το ΠΑΜΕ
Όπως επισημαίνει σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ: «Για άλλη μια χρονιά η εργατική τάξη της χώρας μας πληρώνει βαρύ φόρο αίματος στους χώρους δουλειάς, που έχουν μετατραπεί σε «αρένες θανάτου». Καθημερινά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αμέτρητες «κοιλάδες των Τεμπών» στην εργασία, αλλά και στους χώρους εκπαίδευσης, άθλησης, αναψυχής, κατοικίας.
Σχεδόν κάθε δυο μέρες ένας/μια εργαζόμενος/η χάνει τη ζωή του από εργατικά “ατυχήματα”, ενώ πολλαπλάσιοι είναι οι θάνατοι από επαγγελματικές ασθένειες (π.χ. από επαγγελτικό καρκίνο), που μένουν όμως αδιάγνωστες και εμφανίζονται από το κράτος ως “κοινή νόσος”. Χιλιάδες είναι οι εργαζόμενοι που τραυματίζονται ή υποφέρουν από μυοσκελετικές, ψυχικές και άλλες παθήσεις που οφείλονται στην εργασία. Θάνατοι από καρδιολογικά προβλήματα, εγκεφαλικά, κ.ά., που χαρακτηρίζονται στις εκθέσεις της Επιθεώρησης Εργασίας “παθολογικά ατυχήματα”, στην πραγματικότητα οφείλονται στις συνθήκες εργασίας.
Οι εργοδότες και το κράτος τους προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη για τον επαγγελματικό κίνδυνο στους ίδιους τους εργαζόμενους, που τάχα δεν προσέχουν ή δεν έχουν «κουλτούρα». Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η προστασία της υγείας και ασφάλειας αποτελεί ένα πεδίο όπου “μπορούν να τα βρουν” εργοδότες και εργαζόμενοι με «κοινά αποδεκτές λύσεις». Όμως η πραγματικότητα είναι ότι η απουσία μέτρων προστασίας αποτελεί άλλη μια πλευρά της ταξικής εκμετάλλευσης.
Με βάση την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνικής, υπάρχουν δυνατότητες πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου. Όμως στο σημερινό σύστημα, το αν και ποια μέτρα θα ληφθούν, με ποιον τρόπο θα ενταχθούν και θα αξιοποιηθούν στην εργασία οι τεχνολογικές εξελίξεις, δεν καθορίζεται με κριτήριο την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων. Η υγεία μας, η ανθρώπινη ζωή, μπαίνουν στο ζύγι του κόστους-οφέλους υπέρ του κεφαλαίου.
Οι εργοδότες δεν λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα γιατί κοστίζουν. Απουσιάζουν μέτρα όπως ο έλεγχος και η συντήρηση μηχανήματων και εξοπλισμού, τεχνικά μέτρα προστασίας, διαδικασίες ασφαλούς εργασίας, συστηματικές μετρήσεις χημικών ουσιών-ακτινοβολίας, στοχευμένος ιατρικός έλεγχος των εργαζομένων από Γιατρούς Εργασίας κ.λπ. H εντατικοποίηση της εργασίας, τα ελαστικά και ατέλειωτα ωράρια, πολλές φορές χωρίς διάλειμμα, οι ελλείψεις προσωπικού και εκπαίδευσης των εργαζομένων, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και η εργασία ακόμα και συνταξιούχων που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με το κόστος ζωής, πολλαπλασιάζουν τον κίνδυνο εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών.
Καθημερινά αποδεικνύεται ότι ο κρατικός έλεγχος είναι ανεπαρκής. Υπάρχουν ελάχιστοι Επιθεωρητές Υγείας και Ασφάλειας, Επιθεωρητές Μεταλλείων κ.λπ. (σε ορισμένες περιοχές καθόλου), χωρίς τον αναγκαίο εξοπλισμό, υπονομεύοντας και τις όποιες προσπάθειες ορισμένων εργαζομένων στην Επιθεώρηση. Για να ελεγχθούν έστω μια φορά όλοι οι χώροι εργασίας θα απαιτούνταν χρόνια! Συχνά, μετά από εργατικό ατύχημα, ο έλεγχος δεν προσανατολίζεται στην εργοδοτική ευθύνη, αλλά στον εργαζόμενο που έπαθε το “ατύχημα”, στον Τεχνικό Ασφάλειας κ.ά.
Για αυτή την κατάσταση ευθύνονται όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ που υλοποίησαν και συνεχίζουν να υλοποιούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ, την πολιτική που βάζει στο ζύγι του κόστους οφέλους την υγεία και τη ζωή μας προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων».
To EKA
Eπίσης το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, επισημαίνει μεταξύ άλλων πως: «Η τεχνητή νοημοσύνη μεταμορφώνει τον κόσμο της εργασίας με πρωτοφανή ταχύτητα. Αλλά πίσω από την υπόσχεση της καινοτομίας κρύβεται μια πιο σκοτεινή πραγματικότητα: αλγοριθμική διαχείριση, συνεχής επιτήρηση, αδύνατοι στόχοι παραγωγικότητας και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας. Η τεχνολογία χρησιμοποιείται όχι για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και της ασφάλειας, αλλά για την εκμετάλλευσή τους – θέτοντας σε κίνδυνο ζωές και υγεία.
Ø Η διαχείριση με βάση την τεχνητή νοημοσύνη εντείνει ήδη την πίεση σε 427 εκατομμύρια εργαζόμενους παγκοσμίως.
Ø Το 80% των μεγάλων εργοδοτών χρησιμοποιούν την ΤΝ για να παρακολουθούν την παραγωγικότητα των μεμονωμένων εργαζομένων.
Ø Οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν εξουθένωση, τραυματισμούς και αφόρητο στρες από την ασταμάτητη παρακολούθηση, τους μη ρεαλιστικούς στόχους και τη μηδενική συμβολή στον τρόπο χρήσης της τεχνολογίας.
Επιβάλλεται:
Ø Πλήρης συμμετοχή των συνδικάτων στο σχεδιασμό και την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης στο χώρο εργασίας.
Ø Διαφανής, ανθρωποκεντρική τεχνολογία που υποστηρίζει τα δικαιώματα και την ασφάλεια.
Ø Μια δεσμευτική σύμβαση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) για την εργασία σε πλατφόρμες για την προστασία όλων των εργαζομένων στην ψηφιακή οικονομία.
Στην Ελλάδα δυστυχώς οι όροι «Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία», τείνουν να γίνουν απλώς επιθετικοί προσδιορισμοί. Οι εκάστοτε κυβερνώντες φοβούνται να αναλάβουν τα «βραχυπρόθεσμα κόστη» και δεν προσβλέπουν στα «μακροπρόθεσμα οφέλη» από την ουσιαστική προστασία της Υγείας και της Ασφάλειας του εργαζόμενου. Αποτέλεσμα είναι οι επαγγελματικές ασθένειες να καταγράφονται ως κοινά νοσήματα (μηδενικές καταγραφές σε σχέση με οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ) ενώ τα εργατικά ατυχήματα έχουν μια δυστυχώς εντυπωσιακή αύξηση τα τελευταία χρόνια.
Δεν υφίσταται Φορέας Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου, παρά τις επαναλαμβανόμενες υποσχέσεις δημιουργίας του, ενώ αν προσθέσουμε και την παντελή έλλειψη ή και κατάργηση δομών που ασχολούνται με τα σημαντικά αυτά θέματα, η κατάσταση τείνει να γίνει απελπιστική».
www.ertnews.gr
Ακολουθήστε το myvolos.net στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
