Στα Τέμπη δεν έγινε ατύχημα. Έγινε έγκλημα. Η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει τις ευθύνες της, πίσω από κροκοδείλια δάκρυα και την παραίτηση του Υπουργού Μεταφορών. Την ίδια στιγμή προσπαθεί να ρίξει όλη την ευθύνη στον σταθμάρχη Λάρισας που είχε βάρδια. Σε αυτό σιγοντάρουν όλα τα κυρίαρχα ΜΜΕ.
Όσο και να προσπαθούν όμως η αλήθεια δεν κρύβεται και η οργή ξεχειλίζει. Οι εργαζόμενοι στα τρένα κατήγγειλαν εδώ και δυο δεκαετίες τις περικοπές, τις κακοτεχνίες, τις αναθέσεις που είχαν κριτήριο τη μίζα και όχι την σωστή λειτουργία του ΟΣΕ. Εξηγούσαν ότι ένα σοβαρό ατύχημα ήταν θέμα χρόνου όταν τα συστήματα ασφαλείας δεν δουλεύουν, όταν από τις 2.000 οργανικές θέσεις οι 1000 είναι κενές, γιατί οι κυβερνήσεις αρνούνται να κάνουν προσλήψεις, ενώ ταυτόχρονα έδιωχναν με υποχρεωτικές μετατάξεις έμπειρο προσωπικό από τον ΟΣΕ γιατί ήταν δήθεν πλεονάζον.
Δεν πρέπει να δεχτούμε τη μετατροπή του σταθμάρχη σε εξιλαστήριο θύμα! Είναι αδιανόητο να εξαρτούνται δεκάδες και εκατοντάδες ζωές από τους χειρισμούς ενός ατόμου! Γιατί τα ανθρώπινα λάθη είναι αναπόφευκτα! Γι’ αυτό υπάρχουν τα συστήματα ασφάλειας! Χωρίς αυτά και χωρίς προσωπικό κάποια στιγμή θα θρηνούσαμε νεκρούς.
Όλοι στη διοίκηση του ΟΣΕ, της Hellenic Train, και φυσικά όλα τα στελέχη και όλες οι ηγεσίες του Υπουργείου Μεταφορών γνώριζαν. Όχι μόνο δεν έκαναν τίποτα, αλλά συνέχιζαν τις περικοπές. Κόβανε από την ασφάλειά μας για να τσεπώνουν κέρδη οι ιδιώτες που πήραν τον ΟΣΕ, οι εργολάβοι στους οποίους ανέθεταν έργα, και φυσικά οι ίδιοι, καθώς οι «εξυπηρετήσεις» αμείβονται αδρά.
Δεν υπάρχει απολύτως καμία δικαιολογία στο γιατί δεν λειτουργεί το σύστημα τηλεματικής και ασφάλειας, το οποίο είχε αγοραστεί από το 2000 και δεν έχει ολοκληρωθεί η εγκατάστασή του!
Όπως είπε πρόσφατα ένας εμπειρογνώμονας, τα συστήματα ασφαλείας υπάρχουν έτσι ώστε ακόμα κι αν κάποιος βάλει «επίτηδες» δύο τρένα να συγκρουστούν μετωπικά, το σύστημα να το αποτρέψει. Όμως και εκεί που υπήρχαν συστήματα τηλεδιοίκησης μέχρι πριν λίγα χρόνια ενεργά όπως στο Βόλο και στη Λάρισα, σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες τα κλείσανε γιατί δεν υπήρχε πια προσωπικό να τα λειτουργήσει.
Δεν υπάρχουν άλλες λέξεις. Είναι εγκληματίες! Είναι δολοφόνοι!
Δεν μένουμε «βουβοί»
Απέναντι σ’ αυτήν την ανείπωτη τραγωδία, με τον αριθμό των επιβεβαιωμένων νεκρών να έχει φτάσει τους 57 ενώ υπάρχουν ακόμα 56 δηλωμένοι αγνοούμενοι (στοιχεία Πέμπτης 2/3, βράδυ) το σύστημα καλλιεργεί το κλίμα «βουβού εθνικού πένθους».
Για να μην θρηνήσουμε νέους νεκρούς δεν πρέπει όμως να σιωπήσουμε. Πρέπει να υψώσουμε τη φωνή μας. Τις προηγούμενες ημέρες καλέστηκαν σε μια σειρά πόλεις συγκεντρώσεις και πορείες διαμαρτυρίας. Οι εργαζόμενοι στο σιδηρόδρομο κάλεσαν επίσης δυο 24ωρες απεργίες και οι εργαζόμενοι στο μετρό μία. Ωστόσο αυτά δεν φτάνουν για να ανατραπεί η κυβερνητική δολοφονική πολιτική.
- Τα τρένα, (συμπεριλαμβανομένου του προαστιακού και του μετρό που έχουν παρόμοια προβλήματα ασφάλειας), πρέπει να καθηλωθούν άμεσα. Και να λειτουργήσουν μόνο εφόσον κρίνουν οι εργαζόμενοι/ες στις γενικές συνελεύσεις των σωματείων τους ότι έχουν λυθεί τα πολύ σοβαρά προβλήματα ασφάλειας.
- Αυτό μπορεί να το επιβάλει ένα κίνημα των εργαζομένων που να συνδυάζει απεργίες κ επισχέσεις εργασίας. Αυτό όμως δεν πρέπει να περιοριστεί μόνο στον χώρο του ΟΣΕ. Πρέπει να περιλαμβάνει το σύνολο των μαζικών επιβατικών μεταφορών!
- Τον αγώνα αυτό πρέπει να το στηρίξει το σύνολο του εργατικού κινήματος, διεκδικώντας να επιστρέψει στο σύνολο του παλιού ΟΣΕ στο Δημόσιο. Από την Ελλάδα έως την Αγγλία η ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρόμου είναι συνώνυμη με τον κίνδυνο για την ασφάλεια των επιβατών και των εργαζομένων – πέρα από την αύξηση του κόστους των εισιτηρίων.
- Η ΓΣΕΕ οφείλει να στηρίξει ένα τέτοιο κίνημα καλώντας 24ωρη προειδοποιητική γενική απεργία, και επαναλαμβάνοντας αυτό το κάλεσμα σε εβδομαδιαία βάση μέχρι να περάσει από τη βουλή η επανεθνικοποίηση του παλιού ΟΣΕ, κάτω από το δημοκρατικό έλεγχο των εργαζομένων και της κοινωνίας και χωρίς αποζημίωση για τις εταιρίες που τον εκμεταλλεύονται σήμερα.
- Φυσικά η ηγεσία της ΓΣΕΕ δεν πρόκειται να πάρει καμία τέτοια πρωτοβουλία. Γι’ αυτό πρέπει να πιέσουμε από τα κάτω. Με αποφάσεις και εξαγγελία κινητοποιήσεων από τα μαχητικά πρωτοβάθμια σωματεία και ομοσπονδίες.
- Αυτό τον αγώνα μπορούν και πρέπει να τον στηρίξουν μαθητές και φοιτητές. Με μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις και με καταλήψεις σε σχολεία και σχολές, όπως έχει ήδη ξεκινήσει σε κάποιες περιοχές.
Σε αυτή την κατεύθυνση οι ανατρεπτικές και μαχητικές δυνάμεις στα σχολεία και τις σχολές πρέπει να πάρουν ενωτικές πρωτοβουλίες και να μην έχουμε ξανά το φαινόμενο το διαφορετικών (και συχνά αλληλοσυγκρούουμενων) «κέντρων αγώνα» για μικροκομματικούς σκοπούς.
Μέσα από έναν τέτοιο αγώνα μπορεί η ίδια η κυβέρνηση της ΝΔ να ανατραπεί, αλλά να και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις και οι διεργασίες για ένα νέο μαχητικό πολιτικό φορέα της ανατρεπτικής Αριστεράς, του μαχητικού συνδικαλιστικού κινήματος που δεν ξεπουλιέται και δεν ξεπουλά, της νεολαίας που θέλει να δώσει τον αγώνα για ένα μέλλον με ζωή όχι επιβίωση.
Ξεκίνημα Βόλου
