Του Γιώργου Πετρουλάκη
Διεθνολόγος, πρώην Γενικός Γραμματέας Επικοινωνίας
Πιστεύω πως ως Δημοκρατική Παράταξη είμαστε πολιτικά μπροστά σε μία ιστορική ευκαιρία: Να βιώσουμε το επόμενο διάστημα, την ολική επαναφορά του πολιτικού φαινομένου ΠΑΣΟΚ σε πρωταγωνιστικό και πάλι ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας.
Η πτώση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος βύθισε τη χώρα σε πολιτική ανισορροπία. Η πορεία του, η πορεία μας, είναι με μυθιστορηματικό θα έλεγε κανείς τρόπο συνδεδεμένη με την πορεία της Πατρίδας. Γιατί η δική μας Παράταξη, η Παράταξη της ευρύτατης προοδευτικής κοινωνικής πλειοψηφίας, δεν βρέθηκε μόνο στη σωστή πλευρά της ιστορίας για τη χώρα.
Αλλά έγραψε τη σωστή πλευρά της ιστορίας, τις τελευταίες δεκαετίες, ξανά και ξανά και ξανά.
Γράψαμε για παράδειγμα τη σωστή πλευρά της ιστορίας, όταν με τις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου δημιουργήσαμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ενώ άλλοι χρειάστηκε μία πρωτόγνωρη πανδημία για να ανακαλύψουν, όψιμα, την χρησιμότητά του. Αλλά ακόμη το πολεμούν – γιατί δεν το πιστεύουν.
Γράψαμε την σωστή πλευρά της ιστορίας όταν με τις κυβερνήσεις του Κώστα Σημίτη δουλέψαμε και πετύχαμε την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ. Και όταν με την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου κρατήσαμε την Ελλάδα στο ευρώ, ενώ όλοι λυσσομανούσαν απέναντί μας. Όταν βάλαμε, όλοι μας, το συμφέρον της Πατρίδας πάνω από οποιοδήποτε προσωπικό ή κομματικό όφελος.
Αμφισβήτησαν ακόμα και τον πατριωτισμό μας, όλοι αυτοί που σήμερα στην κυβέρνηση, στην αξιωματική αντιπολίτευση, εδώ στη Μαγνησία αλλά και σε όλη τη χώρα, παριστάνουν τους επιτυχημένους γιατί η χώρα ακόμα λειτουργεί, επειδή κρατήσαμε την Ελλάδα στο ευρώ.
Έχει όμως ο καιρός όμως γυρίσματα.
Γράψαμε τη σωστή πλευρά της ιστορίας στη χώρα όταν μιλήσαμε για πράσινη ανάπτυξη και συναντούσαμε τον γέλωτα των αντιπάλων μας. Όταν πατήσαμε γκάζι στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Όταν δρομολογήσαμε τις έρευνες για υδρογονάνθρακες στη Μεσόγειο, ενώ μέχρι το 2011 ήμασταν η μοναδική χώρα σε ολόκληρη τη περιοχή που δεν το είχε κάνει.
Όταν με την αείμνηστη Πρόεδρό μας Φώφη Γεννηματά μιλήσαμε, πιέσαμε, για δίκαιη ενεργειακή και πράσινη μετάβαση. Σε κυβερνητικά ώτα όμως μη ακοώντων.
Ούτε μπορώ να φανταστώ που θα ήμασταν σήμερα χωρίς την Ρεβυθούσα. Ούτε θέλω να φαντάζομαι που θα ήμασταν σήμερα χωρίς τα όσα έκανε το ΠΑΣΟΚ για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τον ενεργειακό ανεφοδιασμό της χώρας. Πόσο περισσότερο εξαρτημένους από το ρωσικό φυσικό αέριο θα μας είχαν όσοι μας έδεσαν χειροπόδαρα τα τελευταία χρόνια με αυτό.
Πόσα ακόμα τέτοια παραδείγματα από το παρελθόν μας μπορούμε να σκεφτούμε; Ατελείωτα. Είμαστε όμως μόνο ένδοξο παρελθόν; Κατηγορηματικά όχι. Ακόμα και σήμερα γράφουμε την σωστή πλευρά της ιστορίας της χώρας.
Όταν με τον πρόεδρο Νίκο Ανδρουλάκη, μιλάμε για ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας και εννοούμε κάθε αγρότης, κάθε κτηνοτρόφος, κάθε ελληνικό νοικοκυριό και επιχείρηση να γίνουν οι ίδιοι παραγωγοί ενέργειας ώστε να είναι θωρακισμένοι. Ή όταν προτείνουμε συγκεκριμένες λύσεις για το πρόβλημα στέγασης που αντιμετωπίζουν εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, ιδιαίτερα τα νέα ζευγάρια.
Όλα αυτά δεν είναι γιατί εμείς αγαπάμε περισσότερο αυτόν τον τόπο από τους πολιτικούς μας αντιπάλους. «Πατριωτόμετρα» εμείς δεν χρησιμοποιήσαμε ποτέ. Είναι γιατί πάντα είχαμε, πάντα έχουμε ξεκάθαρο όραμα για το πού πρέπει να πάει ο τόπος.
Δυστυχώς για τον κ. Μητσοτάκη το μέλλον του τόπου δεν εξαρτάται από το αν θα παραμείνει στην καρέκλα του.
Δυστυχώς για τον κ. Τσίπρα ισχύει το ίδιο.
Για εμάς, το μέλλον του τόπου δεν εξαρτάται από καρέκλες, αλλά είναι αποκλειστικά συνυφασμένο με την ευημερία των ανθρώπων του. Όλη η δική μας πολιτική ύπαρξη, όλο το δικό μας πολιτικό σκεπτικό, από την εποχή της Διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη και μετά περιστρέφεται γύρω από μία αλήθεια: Ότι θέλουμε η Ελλάδα να σταθεί στα δικά της πόδια. Και για να σταθεί η Ελλάδα στα δικά της πόδια πρέπει κάθε ελληνική οικογένεια να μπορέσει να σταθεί στα δικά της. Όλοι και όλες. Μπροστά, μόνο μαζί. Κανένας και καμία πίσω.
Για αυτό μην περιμένουμε από κανέναν άλλο να σκεφτεί σοβαρά τον μικρομεσαίο επιχειρηματία – το 96,5% του επιχειρείν στη χώρα – που ματώνει κάθε μέρα να επιβιώσει με τις τράπεζες, τις επιταγές, τις υποχρεώσεις, το κράτος.
Οι άλλοι θα κρυφτούν πίσω από μερικές ρυθμίσεις, αλλά η χοντρή εξυπηρέτηση θα γίνει στους λίγους που υπηρετούσαν και υπηρετούν. Εμείς θα ανοικοδομήσουμε την μεσαία τάξη, εμείς που τη δημιουργήσαμε στο παρελθόν.
Μην περιμένουμε από κανένα άλλο κανέναν άλλο να σκεφτεί ολοκληρωμένα προγράμματα στήριξης για τους αγρότες, τους ανέργους, τους συνταξιούχους.
Οι άλλοι θα περιοριστούν σε όσα λίγα τους εξασφαλίζουν εκλογική πελατεία. Εμείς θα επανεφεύρουμε την κοινωνική πολιτική στη χώρα για όλες και όλους, όπως κάνει η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία παντού απέναντι στην φτώχεια, εμείς που κάναμε πράξη το κοινωνικό κράτος στο παρελθόν.
Και κανείς άλλος δεν θα κάτσει να σκεφτεί πώς θα συνδυάσουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα κάθε γωνιάς της χώρας, όπως εδώ στη Μαγνησία το κεντρικό λιμάνι και τα μικρότερα, η πόλη του Βόλου και το Πανεπιστήμιο – κόσμημα, το Πήλιο και τα χωριά του, τα νησιά – θησαυροί των Σποράδων, η λίμνη Κάρλα, η άμεση πρόσβαση σε εξαιρετικά γεωργικά προϊόντα, το αεροδρόμιο, η κρουαζιέρα, η μοναδική κουζίνα και η ασύγκριτη ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά μας, όλα μαζί σε ένα στρατηγικό σχέδιο με πρωτεργάτες και πρωταγωνιστές τους φορείς και την κοινωνία του τόπου.
Οι άλλοι όταν δεν τσακώνονται για τις καρέκλες και την ισχύ, θα εξακολουθούν να κάνουν σχέδια ερήμην της κοινωνίας. Εμείς θα βάλουμε την κοινωνία στο επίκεντρο, όπως κάναμε στο παρελθόν για αυτό και συνδεθήκαμε με κάθε πραγματικό έργο πνοής στη Μαγνησία και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Τώρα που γράφεται νέο, νεφελώδες ακόμα κεφάλαιο στην ιστορία των διεθνών σχέσεων, τώρα που όλα γύρω μας δημιουργούν αβεβαιότητα πρωτόγνωρη για πολλές γενιές στην ευρωπαϊκή ήπειρο, τώρα που η Ελλάδα αποζητά εμπειρία διακυβέρνησης αλλά και σύγχρονη πολιτική σκέψη στην υπηρεσία όλων και όχι των λίγων, βλέποντας τις νέες τρικυμίες που εμφανίζονται στο διεθνή περίγυρο, τώρα είναι η ώρα να αναλογιστούμε ως Παράταξη ότι αυτά που μπορεί να μας πίκραναν ή να μας χώρισαν στο παρελθόν δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που προσφέραμε και μπορούμε ακόμη να προσφέρουμε στον τόπο. Δεν είναι τίποτα μπροστά στο πατριωτικό καθήκον να ξαναπάρουμε τη χώρα στις πλάτες μας, όπως το ’81, όπως το ’93, όπως το 2000, όπως το 2009.
Δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που μας ενώνουν.
Έχουμε μπροστά μας μία μοναδική πολιτική ευκαιρία. Όλα είναι στο χέρι μας. Γιατί τώρα ΟΛΟΙ πλέον έχουν κυβερνήσει. Και ο κόσμος θυμάται και κρίνει. Αρκεί εμείς να μην θεωρήσουμε τίποτα δεδομένο. Αρκεί να γεμίσουμε την Παράταξή μας ξανά με “στρατιώτες”. Εργάτες που δεν θα αφήσουμε χωριό, γειτονιά, πόρτα, τηλέφωνο, φίλο ή γνωστό που δεν θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε. Πέτρα που δεν θα σηκώσουμε.
Τον περασμένο Δεκέμβριο 270.000 πολίτες αλλάξαμε το πολιτικό σκηνικό. Στις 8 Μαΐου κάνουμε το επόμενο βήμα με μία ακόμα γιορτή Δημοκρατίας.
Στο δρόμο για μία ιστορική πολιτική ανατροπή.
Για την αναγέννηση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης της μνήμης μας και των ονείρων μας.
Για την αναγέννηση της Πατρίδας.
