Της Αθηνάς Μαρίας Λαοπόδη.*
"Η μέρα της αγάπης" έρχεται την Δευτέρα μέσα σε ένα πολύ μαύρο σκηνικό. Αυτό που ονομάζουμε γιορτή του «Αγίου Βαλεντίνου» έρχεται το 2022 μετά μια χρονιά με ρεκόρ γυναικοκτονιών, λίγες εβδομάδες μετά τον βιασμό της Γεωργίας από τους «billionaires» και τον δεύτερο βιασμό της αμφισβήτησης της, λίγες μέρες μετά τη φρικτή δολοφονία του 19χρονου Άλκη έτσι για τα οπαδικά.
Πριν καλά καλά στεγνώσει το «διαδικτυακό μελάνι» διαβάζουμε για τον 7χρονο στην Κυψέλη. Ξύλο, ασιτία, απάνθρωπα βασανιστήρια, ένας ψυχρός φόνος δίπλα στη μητέρα του που έπαιζε στον Η.Υ και μετά μία από τις πιο μακάβριες συγκαλύψεις που όμοια της έχουμε ακούσει ,κυρίως, σε ειδεχθή εγκλήματα του εξωτερικού.
Υπο αυτές τις δυστοπικές συνθήκες τίθεται το ερώτημα πως είναι δυνατόν να…«γιορτάσουμε την αγάπη». Τα αρκουδάκια και οι καρδούλες ανέκαθεν φαινόταν επίπλαστα αλλά φέτος, περισσότερο ίσως από ποτέ, μοιάζουν με ιλουστρασιον περιτύλιγμα σε ένα κουτί της Πανδώρας που έχει ήδη ανοίξει και μας καταπίνει όλους σαν κοινωνία. Θαρρείς μια εφιαλτική ισορροπία με ανθρωπόμορφα τέρατα να μας καραδοκούν από παντού, την φρίκη να μας συνέχει με φόντο πασπαλισμένο με εθιμοτυπικά ροδοπέταλα.
Η κοινωνία έχει χάσει τα πατήματα της εδώ και καιρό. Έχουμε πιάσει πάτο και συνεχώς αποκτηνωνόμαστε. Κάθε μέρα και λίγο παραπάνω. Ακούμε για εκατόμβες νεκρών σαν απλά νούμερα, για εγκλήματα βγαλμένα από την πιο νοσηρή σκέψη, για βιασμούς για..για..για όσα τελειώνουν τον άνθρωπο και γεννούν το τέρας. Ακούμε την επικαιρότητα με έναν στωικό τρόπο σαν να μη μας αφορά και η ζωή, η μέρα μας συνεχίζεται και αυτό είναι ίσως το πιο τρομακτικό από όλα.
Θα ήταν λυτρωτικό, αν η Δευτέρα αυτή αποκτούσε όντως νόημα. Αποκτούσε ένα νόημα αλλιώτικο. Να αποκρούσουμε την φρικαλεότητα! Να συνθλίψουμε τα τέρατα! Να κοιτάξουμε τους ανθρώπους στα μάτια και να νοιαστουμε για τις ανάγκες, τις ευαισθησίες και τους φόβους τους! Να γίνουμε ασπίδα για τους αδύναμους! Να αγκαλιάσουμε και να θαυμάσουμε την ομορφιά της διαφορετικότητας! Μια τέτοια Δευτέρα, μια τέτοια γιορτή ναι την χρειαζόμαστε…
Όλα αυτά γράφονται μετά από μια απλή βόλτα σε μια πόλη με έτοιμα μαγαζιά να υποδεχθούν την μέρα των ερωτευμένων! Πόσο οξύμωρο! Δεν ταιριάζουν τα ροζοκόκκινα μοτίβα με το μαύρο μιας ολόκληρης κοινωνίας. Όχι μόνο στις 14 Φλεβάρη αλλά κάθε μέρα μόνο ένας τρόπος υπάρχει να γιορτάσεις την αγάπη. Να μην σταματάς ποτέ να νοιάζεσαι και να πολεμάς τα τέρατα. Να μην σταματάς ποτέ μέχρι να νικήσεις το μίσος.
*Η Αθηνά Μαρία Λαοπόδη είναι Γραμματέας της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας με σπουδές στην ψυχολογία- Νευροψυχολογία
