Γράφει ο Κώστας Δ. Γαργάλας*
Πιο γελοίοι πολιτικά κι απ’ τον ορισμό του γελοίου δεν μπορεί να υπάρξουν άλλοι, περισσότερο από την Δημοτική Αρχή Μπέου .
Πρότεινε λοιπόν, ΩΣ ΣΗΜΕΡΑ να ήταν ΔΙΚΟ της, οικόπεδο για την κατασκευή του νέου Δικαστικού Μεγάρου ενώ αυτό είχε ήδη πουληθεί προγενέστερα στο Πανεπιστήμιο.
Όμως πώς να χαρακτηρίσει κανείς τους βουλευτές, τις βουλευτίνες και τους υπουργούς του Νομού μας , συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, που συμφώνησαν απολύτως με την πρόταση και εξουσιοδότησαν μάλιστα τον «ηγέτη» να μεταβεί στο Υπουργείο και να μεταφέρει την σύμφωνη γνώμη τους ; Αλλά , πλην ελαχίστων, και εκείνους τους αυτοδιοικητικούς που δεν έψαξαν αν το οικόπεδο είναι πράγματι ιδιοκτησίας του Δήμου ή ξένο αμπέλι, όπως τελικά αποδεικνύεται. Και για επιβεβαίωση μια ματιά στο Περιουσιολόγιο του Δήμου Βόλου που συντάχθηκε επί Δημαρχίας Σκοτινιώτη από την ΑΝΕΒΟ, παρά τις όποιες ελλείψεις του καθώς ήταν πραγματικά τεράστιο και επίπονο έργο, θα το φανέρωνε αμέσως. Το γεγονός της ρήτρας επιστροφής του οικοπέδου από το Πανεπιστήμιο προς τον Δήμο που υπήρχε, σε περίπτωση μη κατασκευής των φοιτητικών εστιών, κατά την πώληση του οικοπέδου από τον τότε Δήμο Νέας Ιωνίας με Δήμαρχο τον κ. Φούσκη προς το Πανεπιστήμιο με τον τότε Πρύτανη κ. Μπαγιάτη, δεν αλλάζει ούτε και τροποποιεί την ουσία του θέματος. Κι αυτό γιατί επιβάλλεται μια διαδικασία για να επανέλθει η ιδιοκτησία στον Δήμο η οποία μπορεί να αποβεί και πολύ χρονοβόρα αλλά και με ισχυρή την πιθανότητα του αμφιβόλου αποτελέσματος.
Επιπρόσθετα φυσικά να αναφερθεί πως επτά (7) ολόκληρα χρόνια από εκείνα που θα μπορούσε να κινηθεί η διαδικασία ενεργοποίησης της ρήτρας χρεώνονται αποκλειστικά στην παρούσα Δημοτική Αρχή των «Μπέος και Σια». Αναφέρεται αυτό διότι αυτή η Αρχή είναι ικανή να βγει την Δευτέρα στην προγραμματισμένη και πολυδιαφημισμένη συνέντευξη και να εξαπολύσει μύδρους κατά των προηγούμενων Δημοτικών Αρχών , λησμονώντας φυσικά και εξαιρώντας τον εαυτό της. Την χειρότερη δηλαδή όλων και μακράν μάλιστα των υπολοίπων.
Εγώ πάντως σε μόνο ένα σχόλιο θα αρκεστώ επ’ αυτού προς το παρόν. Να προσέχουν αυτοί που στηρίζουν ευθέως Αρχές σαν αυτή, των «Μπέος & Σια», αλλά και εκείνοι που εμπιστεύονται τα λόγια και βγάζουν φωτογραφίες , για το καλό της πόλης βεβαίως βεβαίως πάντα, και φυσικά τις παρέες τους. Με ποιους δηλαδή συναγελάζονται και ποιους θεωρούν ως αξιόπιστους συνομιλητές. Αλλά απ’ ό,τι φαίνεται δυστυχώς , στην πλειοψηφία τους, τίποτα δεν έμαθαν ή τίποτα δεν κατάλαβαν ή ακόμα χειρότερα, τίποτα δεν ήθελαν να μάθουν ή να καταλάβουν στα τόσα χρόνια «βιασμού» της κανονικότητας στην πόλη. Είχαν μάλλον άλλες προτεραιότητες. Κι αυτό αποδεικνύεται και σήμερα με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο.
Κι ως προς την ουσία και την πρόταση;
Συντάσσομαι με την άποψη πως,
πρώτον η ανάγκη νέου Δικαστικού Μεγάρου είναι ώριμη προτεραιότητα και βασική ανάγκη της πόλης,
δεύτερον η κατασκευή και η διαχείρισή του έργου και αργότερα της δομής που θα λειτουργεί ,να γίνει με αποκλειστική ευθύνη και χρήματα του Δημοσίου μέσω Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και όχι με την μορφή ΣΔΙΤ
και τρίτον η ευθύνη ανεύρεσης καταλλήλου οικοπέδου, σε συνεννόηση πάντα με τους αρμόδιους Φορείς της πόλης ,είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του Υπουργείου και όχι του κάθε Δήμου που τυχαίνει μάλιστα να βρίσκεται σήμερα και σε χέρια άσχετων και ανώριμων πολιτικά ανθρώπων.
Και για την ανεύρεση οικοπέδου δεν είναι ανάγκη να είναι σώνει και καλά του Δήμου ή της Περιφέρειας ή άλλου Κρατικού Φορέα! Θα μπορούσε να είναι και οικόπεδο ιδιοκτησίας κάποιας Τράπεζας ή κάποιου ιδιώτη που μπορεί
να βρίσκεται σε περίοπτη θέση και σε σημείο που θα είναι δυνατόν να αναδείξει την αίγλη του χώρου που απαιτείται,
να μην αλλοιώσει ούτε να επιβαρύνει υπέρμετρα την ευρύτερη περιοχή με τον κυκλοφοριακό φόρτο που θα επιφέρει,,
να βρίσκεται κοντά σε χώρο που εξυπηρετείται άριστα από τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ,
να διαθέτει ελεύθερους χώρους στάθμευσης,
να έχει παραδίπλα ασφαλή ποδηλατόδρομο,
να βρίσκεται σε σημείο προσιτό για τον πεζό πολίτη ,
να βρίσκεται σε συνοικία που χρήζει αναβάθμισης και με τον τρόπο αυτό να αναβαθμιστεί ολόκληρη την περιοχή,
να βρίσκεται σε χώρο που θα εξυπηρετεί τον κάτοικο άλλης περιοχής εκτός της δικής μας πόλης και που η επίσκεψή του στον χώρο δεν επιβαρύνει καθόλου ή ελάχιστα το κέντρο της πόλης,
και να διαθέτει τέλος όλα εκείνα τα στοιχεία που θα διαμορφώσουν τις συνθήκες για έναν χώρο απονομής Δικαιοσύνης που θα εξυπηρετήσει όλες τις βασικές και παράπλευρες ή επικουρικές λειτουργίες (Ειρηνοδικείο, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Γραμματείες, Διοικητικά Δικαστήρια, Υποθηκοφυλακείο, Κτηματολόγιο, Αρχεία κλπ).
Ε, νομίζω πως όλοι καταλάβατε ποιος χώρος περιγράφεται.
Είναι ο γεωγραφικός χώρος που ορίζεται από την Πλατεία Ρήγα Φεραίου έως και το Άλσος στο Πεδίο του Άρεως.
Κι όσο για το τίμημα και το κονδύλι που θα απαιτηθεί;
Μα είναι προφανές πως είναι βασική υποχρέωση του Κράτους, που προκύπτει ως ελάχιστη υποχρέωση προς τους Πολίτες αυτής της πόλης που πολλαπλά έχουν παραμεληθεί και υποτιμηθεί από τις εξακολουθητικές πολιτικές επιλογές του, με τελευταία αυτή της επιβάρυνσης της ατμόσφαιρας και του περιβάλλοντος και ενδιάμεσα την Περιφερειακή Οδό. Για να μην ξεχνάμε κιόλας.
Κι αν το Κράτος και η όποια Κυβέρνηση δεν καταλαβαίνει ούτε την ανάγκη ούτε την υποχρέωση και κοινώς ποιεί επ’ αυτών την νήσσαν, τότε πρέπει να παρέμβουν οι Τοπικές δυνάμεις, Φορείς και Αρχές, και να χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι. Κι όχι όπως η Δημοτική Αρχή των «Μπέος & Σια» που το χέρι το έχει διαρκώς στο παντελόνι και όποτε το βγάζει, το βγάζει μόνο και μόνο για να διαπιστώσει πως ακόμα υπάρχει, ψάχνοντας πάντα εναγωνίως και προσχηματικά να βρει το τραπέζι. Κοινώς την ενδιαφέρει να βγάζει φωτογραφίες αδιαφορώντας για την ουσία. Λαϊκισμός ακραίος λέγεται αυτός. Και πολιτικός εκφυλισμός.
*Πολιτικός Μηχανικός
Μέλος της Δ.Ε του ΤΕΕ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ
