Σε μια ευνομούμενη κοινωνία, με τον πολίτη πραγματικά κυρίαρχο υποκείμενο των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών αποφάσεων, μια «Τοπική Αυτοδιοίκηση» ανάλογου ύφους και ήθους και ένα κράτος στην υπηρεσία των πολιτών, των εργαζομένων, της νεολαίας και των απλών ανθρώπων, η κοινωνική διαβούλευση θα είχε αξία και βάση.
Όμως στην προκειμένη περίπτωση η «δημόσια διαβούλευση» για την Άδεια Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) του προς κατασκευή Εργοστασίου Επεξεργασίας Αστικών Αποβλήτων (όπου θα παράγεται καύσιμο σκουπίδι για την ΑΓΕΤ τύπου RDF-SRF) είναι ουσιαστικά προσχηματική και υποκριτική, διότι αν μη τι άλλο οι πολίτες του Βόλου έχουν ήδη μιλήσει!
Ουσιαστικά η Περιφέρεια Θεσσαλίας και ο Δήμος Βόλου το μόνο που κάνουν είναι να προωθούν την περιβαλλοντικά καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ που προωθεί την κατασκευή 17 μονάδων επεξεργασίας αστικών αποβλήτων πανελλαδικά. Την ίδια ώρα δεν δίστασε, εν μέσω της κρίσης του κορονοϊού, να προχωρήσει στην ψήφιση του αντι-περιβαλλοντικού νομοσχεδίου.
Σε ό,τι αφορά το θέμα της «διαβούλευσης», οι πολίτες του Βόλου έχουν ήδη μιλήσει πολύ δυνατά! Οι πολλές χιλιάδες πολίτες που συμμετείχαν στα συλλαλητήρια (5/5/18, 16/3/19, 21/11/19) αλλά και στο αυτό-οργανωμένο δημοψήφισμα της 26ης Μαΐου 2019 (μιας που ο Δήμος Βόλου αρνήθηκε να προχωρήσει σε ένα πραγματικό) είπαν ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ – ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ SRF!
Αυτούς τους πολίτες η διοίκηση Αγοραστού και Μπέου, όπως και η κυβέρνηση, αρνούνται να τους ακούσουν και επιλέγουν να προχωρήσουν στα καταστροφικά τους σχέδια που καταδικάζουν το μέλλον της πόλης μας.
Την ίδια ώρα προκύπτουν ζητήματα, που έχουν από καιρό αναλυθεί στο δημόσιο διάλογο, και οδηγούν αβίαστα στην απόρριψη αυτής της «επένδυσης» και αυτού του τύπου διαχείρισης των απορριμμάτων από την οποία οι μόνοι ωφελημένοι θα είναι οι εργολάβοι που θα κατασκευάσουν και θα λειτουργήσουν τη συγκεκριμένη μονάδα επεξεργασίας αποβλήτων και φυσικά η ΑΓΕΤ-Lafarge.
Επαναλαμβάνουμε εδώ τα κύρια σημεία για τα οποία η μελέτη αυτή δεν πρέπει να προχωρήσει:
1. Στη μελέτη προβλέπεται ευθαρσώς η παραγωγή καυσίμου RDF (δηλαδή αφυδατωμένα και συμπιεσμένα σκουπίδια με μεγάλη περιεκτικότητα σε πλαστικό) που ο μονός του προορισμός θα είναι η καύση τους στην ΑΓΕΤ.
2. Η λειτουργία γραμμών διαλογής σκουπιδιών είναι παραπλανητική, με επιδίωξη να χαϊδέψει αυτιά και να αποτρέψει αντιδράσεις πολιτών, διότι δεν έχει αξία ως τέτοια όταν δεν υπάρχει συνολικό σχέδιο για τη δημιουργία προϋποθέσεων διαλογής στην πηγή με σύστημα ξεχωριστών κάδων διαλογής και πράσινων σημείων.
3. Δεν υπάρχει κανένας πραγματικός σχεδιασμός για επαναχρησιμοποίηση, επανάκτηση, ανακύκλωση και κομποστοποίηση.
4. Ένα πολύ μεγάλο μέρος των επεξεργασμένων αποβλήτων θα κατευθύνεται στο Χώρο Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ) που θα δημιουργηθεί και θα αντικαταστήσει τον υπάρχοντα ΧΥΤΑ, ο οποίος ούτως η άλλως θα έπρεπε να είχε ήδη «σφραγιστεί».
5. Δεν καθορίζονται στόχοι και ποσοστά ανακύκλωσης. Η εμπειρία από το ήδη υπάρχον εργοστάσιο διαλογής που λειτουργεί στο Βελεστίνο (από ιδιωτική εταιρία) είναι αποκαλυπτική. Το ποσοστό ανακύκλωσης (των εισερχόμενων από τους μπλε κάδους) φτάνει το πενιχρό 10-12% και το υπόλοιπο μέρος οδεύει προς τον ΧΥΤΑ.
6. Η πρόβλεψη για παραγωγή βιοαερίου (με αναερόβια ζύμωση) είναι επίσης απορριπτέα από τη μια γιατί το βιοαέριο θα καεί συμβάλλοντας έτσι στην κλιματική αλλαγή και από την άλλη γιατί έρχεται σε αντίθεση με τη δυνατότητα παραγωγής καλής ποιότητας κομπόστ (λίπασμα) από τα οργανικά.
Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι πραγματικός στόχος του εργοστασίου που θέλουν να φτιάξουν οι κ. Μπέος και Αγοραστός είναι η αθρόα παραγωγή SRF με κατάληξη τους κλιβάνους της ΑΓΕΤ.
Στις προθέσεις τους συμπεριλαμβάνεται και η άμεση παραχώρηση της λειτουργίας του εργοστασίου σε ιδιώτη (με τις γνωστές συμβάσεις εξασφαλισμένων κερδών) όπως και η μεταφορά αστικών αποβλήτων άλλων πόλεων, συμφώνα με τις προσφιλείς μεθόδους και στρατηγικές του κ. Μπέου και του κ. Αγοραστού αλλά και την γενικότερη νεοφιλελεύθερη πολιτικής της κυβέρνησης.
Άλλωστε δεν είναι πολύς καιρός που ο Μπέος ωρυόταν ότι «η ΑΓΕΤ θα καίει ότι θέλει» και ότι το εργοστάσιο θα γίνει «θέλουν «δεν θέλουν» (οι πολίτες).
Από την πλευρά μας απαιτούμε:
· Να μην προχωρήσει η κατασκευή του εργοστασίου RDF-SRF.
· Αντί για αυτό να γίνει ολοκληρωμένος σχεδιασμός διαλογής στην πηγή, ανακύκλωσης, κομποστοποίησης, επαναχρησιμοποίησης, επανάκτησης που να ξεκινά από την μείωση της παραγωγής αποβλήτων και ειδικά των πλαστικών.
· Αυτό το σύστημα μικρών μονάδων να στηριχτεί σε επενδύσεις δημόσιου χαρακτήρα με άμεσο και δημοκρατικό έλεγχο από τους εργαζομένους σε αυτές τις μονάδες.
Όσο όμως κι αν βομβαρδίσουμε τη «δημόσια διαβούλευση» που κάνει η Περιφέρεια με αυτές τις θέσεις (κάτι που πρέπει να κάνουμε κατά χιλιάδες) ο μόνος τρόπος για να τους αποτρέψουμε θα είναι και πάλι με την μαζική μας κινητοποίηση!
Με συγκεντρώσεις έξω από το Δημαρχείο Βόλου οι πολίτες (με τήρηση των μέτρων αυτοπροστασίας από τον SARS Cov-2) και με απεργίες οι εργαζόμενοι του Δήμου Βόλου και της Περιφέρειας. Μόνον έτσι θα καταλάβουν αυτοί οι «κύριοι» ότι δεν ξεμπέρδεψαν μαζί μας!
Αλέκος Χατζηχαραλάμπους, πρώην εργαζόμενος στην ΑΓΕΤ, μέλος της διεθνιστικής σοσιαλιστικής οργάνωσης ΞΕΚΙΝΗΜΑ
