Η εξασφάλιση ενός Δημόσιου και Δωρεάν συστήματος εκπαίδευσης αποτελεί, διαχρονικά, χρέος τις Πολιτείας προς τους πολίτες κάθε κράτους. Τα προηγούμενα χρόνια, τόσο της τετραετίας των μνημονίων αλλά και πιο πριν από αυτά η Παιδεία αποτέλεσε τον εύκολο στόχο αλλά και το άλλοθι κάθε κυβέρνησης που ήθελε να δείξει “μεταρρυθμιστικό” έργο. Έτσι οι ανακατατάξεις στο σύστημα εκπαίδευσης και κυρίως στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση ήταν συχνές και τις περισσότερες φορές πλήρως αποτυχημένες με βέβαια θύματα τους μαθητές, την εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά και την παρεχόμενη εκπαίδευση και παιδεία στον τόπο μας. Από το Νόμο Αρσένη το καλοκαίρι του 1998 μέχρι σήμερα με το Νέο Λύκειο και το σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, οι μεταρρυθμίσεις στο Εκπαιδευτικό σύστημα βρίσκονται στο επίκεντρο προκαλώντας τις δικαιολογημένες αντιδράσεις της σχολικής κοινότητας.
Η οικονομική κρίση και οι πολιτικές σκληρής λιτότητας που εφάρμοσαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις συνέτειναν στην ολοκληρωτική αποσάθρωση της Παιδείας στη χώρα μας. Χαρακτηριστικό είναι πως από το 2011 μέχρι σήμερα καταργήθηκαν ή συγχωνεύτηκαν 1200 σχολικές μονάδες και 102 επαγγελματικές σχολές – δηλαδή το 10% των εκπαιδευτικών δομών στη χώρα μας- ενώ μόνο στη Δευτεροβάθμια από τον Ιούνιο του 2010 το εκπαιδευτικό προσωπικό έχει μειωθεί κατά 30%. Η εικόνα που παρουσιάζουν τα σχολεία είναι εξίσου ζοφερή. Οι μαθητές αναγκάζονται πολλές φορές να κάνουν μάθημα σε ακατάλληλες αίθουσες και υπερμεγέθη τμήματα, χωρίς επαρκές εκπαιδευτικό προσωπικό, χωρίς βιβλία τελικά χωρίς ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση καθώς η επιτυχία στις Πανελλαδικές είναι πλήρως συνυφασμένη με την βαθμοθηρία, την αποστήθιση, αλλά και την ανάγκη φροντιστηριακών μαθημάτων – για τα οποία πολλές οικογένειες δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθούν. Από την άλλη πλευρά οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση βλέπουν τους μισθούς τους να μειώνονται δραστικά ενώ έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με το φάσμα της διαθεσιμότητας και της απόλυσης. Αυτές οι συνθήκες υπονομεύουν την λειτουργία τους στο ύψιστο καθήκον του Δασκάλου.
Για την Αριστερά η ευρεία συμμετοχή στο μορφωτικό αγαθό της παιδείας αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη χειραφέτηση των λαϊκών μαζών και την εμβάθυνση της δημοκρατίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει ως βασική προγραμματική αρχή του, στον αντίποδα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, την εξασφάλιση της καθολικής πρόσβασης στο δικαίωμα της μόρφωσης μέσα από ένα ποιοτικά αναβαθμισμένο, δημόσιο και δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα. Είμαστε αντίθετοι στο τρόπο διεξαγωγής των εξετάσεων αλλά και σε αυτές καθαυτές τις εξετάσεις που λειτουργούν ως κρεατομηχανή για τις εύπλαστες παιδικές προσωπικότητες . Είμαστε αντίθετοι στη διαρκή μείωση των δαπανών για την παιδεία – φτάνουν μόλις το 2,51% του ΑΕΠ ( 50% δηλαδή των δαπανών για το 2009 ). Είμαστε αντίθετοι σε αυτό το σύστημα που προάγει την ημιμάθεια, την επιφανειακή γνώση και στοχεύει στη δημιουργία χειραγωγήσιμων πολιτών, χωρίς κριτική ικανότητα παρά μόνο στην παραγωγή εξειδικευμένων, φθηνών και αναλώσιμων εργατικών χεριών.
Η Κυβέρνηση της Αριστεράς θα λάβει άμεσα μέτρα για την δημιουργία ενός Δημοσίου και Δωρεάν συστήματος Παιδεία για τα παιδιά όλου του Ελληνικού Λαού που θα στοχεύει στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας των νέων πολιτών, στην ουσιαστική μόρφωση καθώς και στην αναβάθμιση (οικονομική, μορφωτική, κοινωνική) των εκπαιδευτικών ώστε να μπορούν να ασκήσουν το λειτούργημα τους υπό καλύτερες συνθήκες και με αξιοπρέπεια. Στα μέτρα αυτά για την Προσχολική, Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση συμπεριλαμβάνονται:
Σταδιακή καθιέρωση της διετούς υποχρεωτικής φοίτησης για τα νήπια 4-6 ετών και δωδεκάχρονη υποχρεωτική γενική εκπαίδευση (Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο), που θα παρέχεται δωρεάν, καθώς είναι δημόσιο αγαθό σε κάθε παιδί και νέο ή νέα που ζει στη χώρα, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς .
Αναβάθμιση του Λυκείου ως ενιαίας αυτόνομης και υποχρεωτικής μορφωτικής βαθμίδας υπό τη λειτουργία του ως Ενιαίου Λυκείου Θεωρίας και Πράξης.
Ακύρωση της λιτότητας στη Παιδεία, με τη σταδιακή αύξηση των κονδυλίων για την παιδεία και την έρευνα από τον κρατικό προϋπολογισμό και την αναπροσαρμογή και ουσιαστική αξιοποίηση των πόρων του νέου ΕΣΠΑ.
Επαναφορά των τομέων και ειδικοτήτων της ΤΕΕ που καταργήθηκαν.
Επαναπρόσληψη άμεση όλων όσων τέθηκαν σε διαθεσιμότητα ή απολύθηκαν (εκπαιδευτικοί των ΕΠΑΛ, σχολικοί φύλακες) με αντισυνταγματικό τρόπο.
Κάλυψη αναγκών των σχολείων σε εκπαιδευτικούς με σταθερές και μόνιμες σχέσεις εργασίας.
Κατάργηση της «εργασιακής εφεδρείας» και των ευέλικτων μορφών εργασίας στην εκπαίδευση.
Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου που αναφέρεται σε αυτή την αξιολόγηση – υποτέλεια των εκπαιδευτικών .
Κατάργηση της τράπεζας θεμάτων, ως μορφής εξετάσεων πανελλαδικού τύπου στην Α΄ και Β΄ Λυκείου.
Αποσύνδεση των εξετάσεων εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση από την απόκτηση απολυτήριου Λυκείου.
Η Παιδεία αποτελεί αδιαπραγμάτευτο κοινωνικό αγαθό και βασικό συστατικό για την αλλαγή της ίδιας της κοινωνίας. Η άρση των ταξικών φραγμών και η απάλειψη κάθε λογής διακρίσεων συνδέονται άμεσα με τη δωρεάν παροχή δημόσιας παιδείας υψηλού επιπέδου και αποτελούν για μας θεμελιακές αξιακές στοχεύσεις.
Κώστας Δελημήτρος ,Εκπαιδευτικός
Υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας.
Ακολουθήστε το myvolos.net στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
