Γράφει ο Άγγελος Αγραφιώτης
Μέλος της Γραμματείας
του Τομέα Προστασίας του Πολίτη του ΠΑΣΟΚ
Ήταν τέτοια περίπου εποχή, ένα χρόνο πριν (μιας και το Πάσχα πέρσι έπεσε λίγο αργότερα σε σχέση με φέτος), όταν ο Υπουργός Άμυνας και συγκυβερνήτης της χώρας κ. Π. Καμμένος ανακοίνωνε στην ελληνική κοινωνία ότι με την Ανάσταση του Κυρίου, έρχεται και η “ανάσταση” της ελληνικής οικονομίας.
Την ίδια περίοδο και άλλα στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ με παρόμοιες δηλώσεις συμμερίζονταν τον «ενθουσιασμό» του κ. Καμμένου, υποσχόμενοι στον ελληνικό λαό καλύτερες μέρες.
Όπως όλοι μας θυμόμαστε ο ενθουσιασμός αυτός ήταν το αποτέλεσμα ακόμη μίας “νίκης” για την περίφημη –και σκληρή- διαπραγμάτευση που η Κυβέρνηση διεξάγει. Αντίστοιχη με την πρόσφατη συμφωνία του Eurogroup της Μάλτας, ακόμη μιας «μεγάλης επιτυχίας» κατά το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης, παρά το γεγονός ότι θα «στενοχωρήσει πολλούς Έλληνες», κατά τον κ. Τσακαλώτο.
Ωστόσο, από της τότε δηλώσεις του κ. Καμμένου μέχρι σήμερα μεσολάβησε ένας χρόνος. Ένας χρόνος, όμως, που περισσότερο θυμίζει την Εβδομάδα των Παθών για τον ελληνικό λαό, παρά την Ανάσταση.
Ένας χρόνος που ισούται με αυξήσεις στη φορολογία, μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, δραματική άνοδο της φτώχειας και της ανεργίας, την δραματική συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας και, συνεπακόλουθα, μία κοινωνία που –σε μεγάλο βαθμό- βρίσκεται πια στα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης.
Ίσως οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος έτσι να εννοούν την «ανάσταση», ίσως αυτό να θέλουν να πιστεύουν, να πείθουν τους εαυτούς τους. Το καταστροφικό τους όμως έργο και τα στοιχεία που προκύπτουν, αποτελούν πραγματικά κόλαφο για την σημερινή Κυβέρνηση και τους ηγέτες της.
Έτσι, λοιπόν, κατά τον χρόνο που πέρασε:
Ένα στα δύο ελληνόπουλα ζει πλέον –σύμφωνα με την Unicef- σε συνθήκες ελληνικής αποστέρησης.
Τέσσερεις στους δέκα Έλληνες –με βάση έρευνα του Reuters- καθυστερεί ή αδυνατεί να εξοφλήσει τους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας.
Σύμφωνα με την τελευταία καταγραφή της Eurostat, η χώρα κατέχει πρωτιά στην ανεργία, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, παρουσιάζοντας αυξητικές τάσεις, τη στιγμή που Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία καταγράφουν πλέον σημαντικές μειώσεις.
Έντεκα ελληνικές περιφέρειες –επίσης σύμφωνα με τη Eurostat- συγκαταλέγονται στη λίστα με τις φτωχότερες περιφέρειες της Ευρώπης, με ποσοστά μέσου κατά κεφαλήν ΑΕΠ κάτω του 75% σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η Θεσσαλία δε κατατάσσεται 5η στη σχετική λίστα με ποσοστό που, μετά βίας, αγγίζει το 51%. Μια κατάσταση που για τη Μαγνησία είναι ακόμη χειρότερη (ενώ βρίσκεται και σε αισθητά δεινότερη θέση σε σχέση με τις υπόλοιπες περιφερειακές ενότητες της Θεσσαλίας), λαμβάνοντας υπόψη και τα στοιχεία που προκύπτουν από τις πρόσφατες έρευνες της ΟΕΒΕΜ, του Εμπορικού Συλλόγου Βόλου και του Συνδέσμου Θεσσαλών Βιομηχάνων.
Και αναφέρω ενδεικτικά τα παραπάνω στοιχεία, γιατί πραγματικά η λίστα θα μπορούσε να είναι, κυριολεκτικά, δίχως τελειωμό…
Την ίδια στιγμή δε, κάνουν ότι είναι δυνατό για να βουλιάξει η οικονομία ακόμη περισσότερο στην ύφεση , με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη στάση πληρωμών που έχει κηρύξει η κυβέρνηση σε ότι αφορά τις υποχρεώσεις της προς του ιδιώτες. Μόνο ο ΕΟΠΥΥ, για παράδειγμα, κατέγραψε το τελευταίο διάστημα νέα χρέη προς τους ιδιώτες της τάξεως των 500 εκατομμυρίων ευρώ.
Την ίδια στιγμή, ωθούν τις ευπαθείς ομάδες στον “Καιάδα”, με τους νέους δικαιούχους αναπηρικών συντάξεων, όσοι υπέβαλαν αιτήσεις μετά το Μάιο του 2016, να λαμβάνουν συντάξεις μειωμένες κατά 30%, με τους δικαιούχους του επιδόματος παιδιών να λαμβάνουν την πρώτη δόση περικεκομένη κατά 50%. ..
…κάποια λίγα παραδείγματα για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται της Ανάσταση!
Τα αίτια δε που επιβάλουν αυτή την τακτική πραγματικά προβληματίζουν… καθώς όλα αυτά συμβαίνουν προκειμένου να παρουσιάζουμε –στατιστικά και μόνο- πρωτογενή και ταμειακά πλεονάσματα… μία ψευδή εικόνα που σε καμιά περίπτωση δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες.
Και όλα αυτά προς όφελος ποιου; Σίγουρα όχι του ελληνικού λαού που καθημερινά βυθίζεται στη φτώχεια και την απόγνωση, σε μία μάχη επιβίωσης όπου ακόμη και τα αυτονόητα βρίσκονται υπό αίρεση, με την αποκλειστική –πια- ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ και τον ΑΝΕΛ, των κυρίων Τσίπρα και Καμμένου.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ένα χρόνο μετά την περσινή “ανάσταση”, φαίνεται ότι μας επιφυλάσσουν ακόμη μία φέτος. Μία καταρχήν συμφωνία, η οποία πανηγυρίζεται δεόντως από τους φιλοκυβερνητικούς κύκλους και τα φερέφωνα τους ακόμη και σήμερα, ωστόσο θα στενοχωρήσει πολλούς από εμάς. Και θα μας στενοχωρήσει πολύ, με βάση τα όσα καταρχήν έχουν συμφωνηθεί, χωρίς κανείς να μπορεί να προβλέψει τον τελικό λογαριασμό, όταν θα έχει ολοκληρωθεί και αυτή η μαχητική διαπραγμάτευση του κ. Τσίπρα και της κουστωδίας του.
Και για τα αντίμετρα ούτε λόγος. Αλήθεια πιστεύει κανείς ότι, εάν ο κ. Τσίπρας συνεχίζει να “κυβερνά” θα καταφέρει να πιάσει τους στόχους, να ενεργοποιήσει τα αντίμετρα, που λένε ότι συμφώνησαν, τα θετικά μέτρα για το λαό; Δεν το έχουν πράξει μέχρι σήμερα και πραγματικά δεν υπάρχει κάποια ένδειξη ότι θα το πράξουν και τώρα.
Στο μεταξύ, με βάση όσα γνωρίζουμε μέχρι τώρα, το τίμημα είναι πραγματικά πολύ βαρύ, κυριολεκτικά δυσβάσταχτο, όσα κροκοδείλια δάκρυα και να χύσουν. Νέες μειώσεις στις συντάξεις, που θα φτάσουν μέχρι και το 22% σε σύγκριση με τα σημερινά δεδομένα, ίσως και 30% σε κάποιες περιπτώσεις, αφορολόγητο στα 5.900 ευρώ και μία σειρά νέων μέτρων για ένα λαό που η φοροδοτική του ικανότητα έχει στερέψει, που αδυνατεί να ανταπεξέλθει ακόμη και στα βασικά, λυγίζοντας υπό το βάρους του «Σταυρού του Μαρτυρίου» με τον οποίο η σημερινή κυβέρνηση των έχει επιφορτίσει.
Αυτή είναι η “ανάσταση” που οραματίζονται ο κ. Τσίπρας και ο συνεταίρος του κ. Καμμένος, αυτό επιφυλάσσουν για τους Έλληνες… και τα χειρότερα έπονται, όσο παραμένουν στην εξουσία!
Μία “ανάσταση” που θυμίζει –όπως προείπαμε- περισσότερο ένα Γολγοθά δίχως τέλος, που ως μόνο στόχο έχει τη διατήρηση τους στην εξουσία, για όσο περισσότερο μπορέσουν και την, με κάθε τρόπο και μέσο, αλλοτρίωση ενός ολόκληρου λαού. Διχάζοντας και όχι ενώνοντας…
Αλήθεια υπάρχει, πλέον, κανείς που να επιθυμεί την τύχη της οποία μας επιφυλάσσει η σημερινή κυβέρνηση; Κάποιος που να διαφωνεί με τη διαπίστωση ότι σε όλα αυτά που συμβαίνουν θα πρέπει να μπει ένα τέλος, όσο πιο σύντομα γίνεται;
Επιβάλλεται να μπει ένα τέλος, το συντομότερο δυνατό, προκειμένου να περισώσουμε ότι μπορούμε και να δημιουργήσουμε ξανά την ελπίδα για την πραγματική Ανάσταση του Ελληνικού λαού.
Την Ανάσταση που όλοι προσδοκούμε και ευχόμαστε.
Καθώς ήδη διανύουμε την Μεγάλη Εβδομάδα, μια περίοδο –εκ φύσεως- κατάνυξης και περισυλλογής, ας προβληματιστούμε και ας παραδειγματιστούμε από αυτά που μας διδάσκει η πίστη μας, τα μηνύματα της Θυσίας και της Ανάστασης του Κυρίου.
Ας ευχηθούμε υγεία και δύναμη για να ανταπεξέλθουμε στα δύσκολα, ώστε σύντομα να έρθει ακόμη μία Ανάσταση για τη χώρα μας, όπως –άλλωστε- έχει συμβεί πάμπολλες φορές στην ιστορία του λαού μας.
Χρόνια πολλά, Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!
