Γράφει ο Κωνσταντίνος Μαραβέγιας
Χειρουργός – Επιστημονικός Δ/ντής
και μέλος Δ.Σ. ιδιωτικού θεραπευτηρίου στον Βόλο.
Πολιτικό Στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας
που αναδείχθηκε από τη διαδικασία του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών
Διαβάζω σήμερα τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στον Guardian και δεν ξέρω αν υπερισχύει η έκπληξη ή ο θυμός εναντίον του!!! Ο πρωθυπουργός παραδέχεται ότι έκανε τεράστια λάθη τόσο στην άσκηση πολιτικής (δεν φανταζόταν λέει τις καθημερινές δυσκολίες) όσο και στις επιλογές προσώπων.
Δεν αντιλέγω πως αποτελεί γενναιότητα εκ μέρους του ότι αναγνωρίζει τα σφάλματά του, αλλά αυτό αρκεί; Τελειώνοντας τη συνέντευξή του αναφέρει πως κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει για διαφθορά τους κυβερνώντες. Η διαφθορά είναι ανεπίτρεπτη στη δημόσια ζωή για δύο λόγους:
Α) γιατί αναδεικνύει την έλλειψη ηθικής
Β) γιατί έχει οικονομικό κόστος.
Διερωτάται λοιπόν κανείς:
Α) το να μην είσαι διεφθαρμένος με την ηθική διάσταση της έννοιας αλλά να κάνεις καθημερινή προπαγάνδα και χειρισμό της κοινής γνώμης δεν σε καθιστά εξίσου ανήθικο;
Β) να μην είσαι διεφθαρμένος με την οικονομική διάσταση της έννοιας αλλά να διαπράττεις καθημερινά σωρεία λαθών από τη διαπραγμάτευση μέχρι το πώς φτάσαμε στο κλείσιμο των τραπεζών που έχουν τεράστιο οικονομικό κόστος δεν σε καθιστά εξίσου επιβλαβή για τη χώρα σου;
Σαν απόρροια αυτών των συλλογισμών και το γεγονός ότι ο Τσίπρας έκανε το μαθητευόμενο μάγο στην πλάτη του ελληνικού λαού και με έξοδα που θα βαρύνουν για πάρα πολλά χρόνια τις επόμενες γενιές πώς είναι διατεθειμένος να αναλάβει το κόστος των λαθών του; Είναι λάθη μικρά που ξεπλένονται σε εκλογική κολυμβήθρα του Σιλωάμ ή είναι μείζονα λάθη; Αν είναι μεγάλα τα λάθη του κάποιος που θέλει να λέγεται γενναίος πολιτικός μήπως τα αναλαμβάνει δια της παραίτησής του;
Σήμερα, στην επέτειο της αποκατάστασης της δημοκρατίας οι αποκαλύψεις Βαρουφάκη και οι παραδοχές Τσίπρα, με κάποια μάλιστα οσμή πραξικοπήματος, ακόμη κι αν τίποτα από αυτά δεν έγινε, δικαιώνουν όλους εμάς που ο καθένας στη μικρότητά του προσπαθούσε να δείξει πόσο επιβλαβές για τη χώρα ήταν όχι το αποτέλεσμα αλλά το ίδιο το δημοψήφισμα. Πόσο μεγάλο παρασκήνιο υπήρξε και πόσο κοντά στην απόλυτη καταστροφή έφτασε η πατρίδα μας!!
Το αν ο Τσίπρας μετά από όλα αυτά μπορεί να μένει στη θέση του, ας το μετρήσει ο ίδιος πρώτα με τη συνείδησή του και στη συνέχεια ο ελληνικός λαός όταν έρθει η ώρα να αποφασίσει. Εγώ πάντως ξέρω σίγουρα τί θα είχα κάνει αν ήμουν στη θέση του και με ποιο τρόπο πρέπει γενναία να αντιμετωπίζει κανείς τις ευθύνες του.
