Γράφει ο Γιώργος Καλτσογιάννης,
θεματικός αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλίας
Η επένδυση στον Αλατά απασχολεί την τοπική κοινωνία εδώ και 19 χρόνια. Έχουν περάσει τόσα χρόνια, δύο γενιές μεγάλωσαν ακούγοντας για την αξιοποίηση του μικρού αυτού νησιού, και ακόμη στην πράξη δεν έχουμε δει τίποτα.
Ακόμη μια περίπτωση επένδυσης η οποία δυστυχώς μένει στα χαρτιά λόγω της γραφειοκρατικής αβελτηρίας και της νομοθεσίας που αντί να διευκολύνει, δυσκολεύει τα πράγματα.
Στο πανέμορφο αυτό νησί, ένα πραγματικό επείγειο παράδεισο, που βρίσκεται πολύ κοντά στη Μηλίνα, σχεδιάζεται να κατασκευαστεί ένα μεγάλο συγκρότημα από τουριστικές κατοικίες που θα εξυπηρετεί εκατοντάδες τουρίστες.
Εκτιμάται ότι θα δημιουργηθούν 300 θέσεις εργασίας και τα οικονομικά οφέλη για την περιοχή θα είναι πολύ μεγάλα, λόγω της προστιθέμενης αξίας που θα προσδώσει η ύπαρξη μια τόσο μεγάλης τουριστικής υποδομής.
Και ενώ τα οφέλη είναι δεδομένα, ακόμη βρισκόμαστε στο μηδέν. Όταν μάλιστα ο τόπος έχει ανάγκη από ιδιωτικές επενδύσεις για να πάει μπροστά. Όταν όλοι στην Ελλάδα μιλάμε για την τόνωση του ιδιωτικού τομέα για να έρθει η ανάπτυξη.
Δεν θα πρέπει να αφήσουμε τη Μαγνησία να εξελιχθεί σε ένα τόπο των χαμένων επενδυτικών ευκαιριών. Στην περιφέρεια Θεσσαλίας έχουμε τη διάθεση και την τεχνογνωσία να στηρίξουμε τους αρμόδιους φορείς, για να προχωρήσει η επένδυση πάμντοτε με σεβασμό στο περιβάλλον, στην βιώσιμη ανάπτυξη.
Είναι ανάγκη να δημιουργηθεί ένας οδικός χάρτης ενεργειών και παρεμβάσεων που θα ξεμπλοκάρουν τις διαδικασίες και θα υπάρξουν τα πρώτα άμεσα αποτελέσματα.
Η ευθύνη της πολιτείας είναι δεδομένη. Η κυβέρνηση δεν φτάνει να λέει μόνο ότι θέλει τις επενδύσεις, αλλά και να το δείχνει στην πράξη.
Η Ελλάδα δεν είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που έχει ήλιο και θάλασσα και αν δεν αξιοποιήσουμε τώρα τις ευκαιρίες που μας δίνονται, οι επενδυτές θα μας εγκαταλείψουν.
Γι’ αυτό και επείγει να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος επαφών μεταξύ των αρμόδιων φορέων, όπου σε κλίμα σύμνποιας και υπευθυνότητας θα αναζητηθούν οι καλύτερες λύσεις.
Και εκτός από τον Αλατά υπάρχουν και οι Νηες όπου η επένδυση καθυστερεί χρόνια τώρα με τους τοπικούς φορείς να αγωνιούν και αν ζητούν την ολοκλήρωσή της για την δημιουργία θέσεων εργασίας.
Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα οι επενδύσεις βαλτώνουν, γιατί κάποιοι θέτουν ιδεολογικά προσκόμματα χωρίς κανένα όφελος για την κοινωνία. Και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε. Ανεργία, φτώχεια, απόγνωση.
Ο τόπος μας έχει ανάγκη από δουλειές οι οποίες μπορούν να προέλθουν και μέσα από τον τουρισμό, τις επενδύσεις, τις νέες υποδομές και υπηρεσίες.
Και γι’ αυτό θα πρέπει να παλέψουμε για να γίνουν οι επενδύσεις στον τόπο μας. Όλοι μαζί. Όλες οι υγιείς δυνάμεις. Και είναι πολλές.
