Γράφει ο Χαλαστάρας Βασίλης,
Πρόεδρος Σωματείου Εργαζόμενων Αγέτ Ηρακλής
Η ανεργία ολοένα και αυξάνεται.. Η αγορά εργασίας χαρακτηρίζεται από ανελαστικότητα και ο προσανατολισμός του χαμηλού κόστους της παραγωγής μέσα από δραματικές μειώσεις στο εργασιακό κόστος εκτοξεύουν τη μαύρη εργασία και την παραοικονομία. Η δυναμική για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας με όρους αξιοπρεπείς αποτελεί πάγιο πρόβλημα για την χάραξη, την υιοθέτηση και την εφαρμογή της σωστής πολιτικής. Η ακολουθούμενη πολιτική παραβιάζει τη συλλογική αυτονομία αποδυναμώνοντας τη διαδικασία της συλλογικής διαπραγμάτευσης. Η κρατική παρέμβαση στα συλλογικά εργασιακά δικαιώματα θίγει τα εργασιακά κεκτημένα και την αξιοπρέπεια των εργαζομένων.
Η καταστρατήγηση της εργατικής νομοθεσίας τα τελευταία χρόνια από μεγάλο μερίδιο των εργοδοτών έχει οδηγήσει τους εργαζόμενους στην επαγγελματική εξουθένωση, στην αύξηση του εργασιακού άγχους, στην υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου με αποτέλεσμα η οικονομική κρίση να μετατρέπεται σε ανθρωπιστική. Ο εκφοβισμός, η λιτότητα, οι απολύσεις, οι διαθεσιμότητες, η κινητικότητα των εργαζομένων, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης αποτελούν το νέο σύγχρονο εργασιακό πλαίσιο. Οι έννοιες της κοινωνικής δικαιοσύνης, της κοινωνικής ασφάλειας, της εργασίας με αξιοπρεπείς όρους αποτελούν παρελθόν. Πρέπει όμως όλοι μας να αντιληφθούμε ότι αυτό που συντελείται είναι εις βάρος όλης της εργατικής τάξης, όλης της κοινωνίας. Είναι ένα ζήτημα που πρέπει όλοι μαζί να ανατρέψουμε. Oι κυβερνητικοί εταίροι παίρνουν κάποιες αποφάσεις με μεγάλη ευκολία. Τα πολιτικά κόμματα που είχαν τεράστια διαφορά ως προς τις ιδεολογικοπολιτικές τους απόψεις έχουν κάτι το κοινό που τους ενώνει, να είναι γαντζωμένοι στην εξουσία. Εμάς γιατί δεν μας ενώνει το κοινό που λέγεται ανατροπή των Μνημονιακών πολιτικών; Ήλθε η ώρα να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Πρέπει ο καθένας να ξεκαθαρίσει τι θέλει να υπηρετεί, το λαό ή την Κυβέρνηση. Είναι κοινή πεποίθηση ότι αυτό που συντελείται αντιμετωπίζεται μόνο από κοινού και μόνο εάν είμαστε ενωμένοι.
Στις 8 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη, οι εργαζόμενοι από όλη τη χώρα, άνεργοι και συνταξιούχοι κάνουμε ξεκίνημα στους νέους αγώνες, κάτω από τις σημαίες και τα πανό των Συνδικάτων μας. Αγώνες που δεν προδίδουμε, Αγώνες που δεν υποστέλλουμε, αλλά που εντείνουμε σύμφωνα με τη δύναμη και τη δυναμική που μας δίνουν οι εργαζόμενοι που υπηρετούμε και εκπροσωπούμε στα Συνδικάτα.
Στην Δ.Ε.Θ υψώνουμε τη δική μας κραυγή αντίστασης στην, ανελέητη για την κοινωνία πολιτική τους. Η αγανάκτηση και το αίσθημα απογοήτευσης που όλοι μας νοιώθουμε, ας γίνουν ένα ορμητικό ποτάμι που θα παρασύρει και θα γκρεμίσει την βάναυση πολιτική που θέλουν να οικοδομήσουν στην Ελλάδα .
