Του Αλέξη Καραγεωργίου
Ο ενικός της εξουσίας, δεν είναι απλώς εκδήλωση «κουλτούρας της αγένειας».
Είναι και η τυραννία της βαρβαρότητας!
Κώστας Κούρκουλος
Η μόνη βεβαιότητα στο μέλλον, ένα μέλλον της χώρας μας που διαρκώς ναρκοθετείται, είναι η καταγραφή της περιόδου διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ 2015-2019 ως μιας προσπάθειας επιβολής και διατήρησης με όλα τα μέσα ενός επικίνδυνου για τη δημοκρατία καθεστώτος : προσωποπαγούς , αντιδημοκρατικού, διχαστικού και εμφυλιοπολεμικού αναχρονισμού, ανατριχιαστικής έμπνευσης με επικρατούσες, στα τελευταία επεισόδια, τις εικονικές σκηνογραφίες τύπου Ποτέμκιν σ’ ένα Game of Drones.
Με θυμό , Θύμιο και θυμιατό ο κ. Τσίπρας αφού υπερεκμεταλλεύτηκε στο έπακρο και με κάθε τρόπο τα θύματα της κρίσης του 2010+ με τις δήθεν αυταπάτες του εμφανίζεται να θέλει να επιβραβευθεί για μια ακόμη φορά , παραλείποντας ότι τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια είναι ο κύριος θύτης-φταίχτης της εθνικής μας παρακμής, υποχώρησης και βλαπτικής μεταβολής σε όλα τα μέτωπα του εθνικού μας χρόνου που μόνο η ημερολογιακή του διάσταση εκτείνεται μέχρι το 2060+. Αρκεί να αναφερθεί για να γίνει από όλους αντιληπτό κάτι που η βιομηχανία ψεύδους του Μαξίμου επιτήδεια αποκρύπτει, ότι «Αγωνιζόμαστε τώρα να επιστρέψει, αν επιστρέψει, η χώρα το 2022 εκεί που βρισκόταν το 2014»
Τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια τίποτε δεν έμεινε στην πατρίδα μας χωρίς να προσβληθεί από την ύβρη και το βρίσιμο ενός υβριδίου του προπηλαϊκισμού που είναι ο Τσιπρισμός, που γεννήθηκε και μορφοποιήθηκε μες στη μάχη των πλατειών από την επικράτηση της αντιμνημονιακής κοινωνικής ψύχωσης και μολοτωφικής νεοπλασίας.
Ο ολοκληρωτικός επικοινωνισμός(βλ.(Μ) Σιδηροί νόμοι του Τσιπρισμού, 2016) που τέθηκε σε λειτουργία από τον μηχανισμό προπαγάνδας που εγκαταστάθηκε το 2015 στου Μαξίμου προσπάθησε να επιβάλλει μια νέα θέαση του κόσμου .να κηρύξει τον πόλεμο ενάντια στις λέξεις και τα πράγματα και στην αλήθεια τους , στις προτάσεις , κρίσεις , συμφωνίες, μέτρα , πρόσωπα, θεσμούς, εργαλεία, ρόλους, νόμους κλπ. ενοφθαλμίζοντάς τα σε μια ολότητα από για να. Επενδύοντας με άλλα λόγια το καθένα από τα παραπάνω με ένα για να ,καθιστώντας τα όργανα ή εργαλεία χρήσης για την κατάκτηση και αναπαραγωγή της τυραννικής τσιπρικής εξουσίας. Μόνο μέσω αυτού του για να τους αποκτούν αξία. Ένα πλήθος σχέσεων :αποτελεσματικότητα, εξυπηρετικότητα, συντελεστικότητα ,χρησιμότητα , παραγωγικότητα, οικονομικότητα, επιστημονικότητα, νομιμότητα, θεσμικότητα κρίνονται αδιάφορες ή άχρηστες εκτός κι αν το για να τους ανήκει στον κωδικό ΕξΟΥΣΙΑ. Αφαίρεση του συντελεστού για να σημαίνει για την νεοσταλινική νομεκλατούρα του τσιπρισμού την απώλεια της μιας από τις μορφές της καθαρής εποπτείας του.
Τεσσερισήμισι χρόνια ο κόσμος μας υπό το καθεστώς του τσιπρισμού είναι πια ένα βιωμένος κόσμος παρ’ όλο που η κυβέρνηση κάνει ό,τι της είναι δυνατόν να μας μετατρέψει σε λωτοφάγους.
Ζήσαμε τα χρόνια αυτά σχεδόν όλες τις εκδοχές των παρακάτω που έχουν επιφέρει αρκετές αλλοιώσεις στο δημοκρατικό μας πολίτευμα και φρόνημα:
Της έκπτωσης των θεσμών.
Του ευτελισμού της Βουλής και των βουλευτών
Της συνεχούς προσπάθειας χειραγώγησης της δικαιοσύνης.
Τον πόλεμο ενάντια στη διαπλοκή στο όνομα μιας νέας φιλοκυβερνητικής διαπλοκής.
Της προσπάθειας συγκάλυψης και απόσεισης ευθυνών για τις τραγωδίες: Ματοκαύτωμα και Μάνδρα όπου βιώσαμε την πλήρη κατάρρευση του κράτους. Την αδυναμία και πολιτική του ανικανότητα του να σχεδιάσει και να προσφέρει ασφάλεια και πρόληψη έναντι φυσικών , και κοινωνικών και λοιπών κινδύνων
Της πλήρους αδυναμίας διαχείρισης του μεταναστευτικού και προσφυγικού ζητήματος.
Επί πλέον και δυστυχώς η διχαστική των Ελλήνων συμφωνία των Pressπών θα μείνει στην ιστορία ως η συμφωνία της παρακμής, υπονομευτική του εθνικού μας χρόνου γιατί το επείγον του για να της σμιλεύτηκε άνευ συγκρότησης συναινέσεων εθνικού χαρακτήρα και ερήμην του Μακεδονικοκοινωνικού φαντασιακού ως κύριου συμπαράγοντα που έχει διαμορφώσει ιστορικά μέχρι τώρα, τον ενσώματο πατριωτισμό μας .
Τούτων δοθέντων γίνεται φανερό ότι φαινόμενα όπως π.χ ο Πολακισμός η ο πλους του κoτέρου : Odyssey δεν είναι παρά εκδηλώσεις μιας ακόμη αλλοτροπικής συμπεριφοράς του πολυμιμητικού , αντιπολιτικού ζώου που εξουσιάζει ως ραδιούργος «Σουλτάνος-εξολοθρευτής» το Μαξίμου και τις τύχες μας.
Θέλω να πιστεύω ότι με την απάντησή του στο δίλημμα του τίτλου, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θα του στερήσει την χαρά να παίξει έστω και το ρόλο του θριαμβικά ηττημένου που έχει διαλέξει κατά την γνώμη μου για τη Κυριακή το βράδυ. Για να καταλάβει κι αυτός ότι η αλαζονεία του «συναμφότερον» δεν κρατά για πάντα ότι Sic transit Gloria mundi .(Έτσι παρέρχεται η δόξα του κόσμου)
Ακολουθήστε το myvolos.net στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
