Τα νέα επεισόδια της τηλεοπτικής υπερπαραγωγής των ΝΔ/ΣΥΡΙΖΑ/ΚΙΝΑΛ είναι από εχθές στις οθόνες μας.
Η κατά κάποιον τρόπο ακούσια, βασική πρωταγωνίστρια κα. Α. Σακελαροπούλου, δηλώνει: «Στο πρόσωπό μου τιμάται η Δικαιοσύνη και η Ελληνίδα».
Η δήλωσή της θα μείνει στην ιστορία, αλλά για διαφορετικό λόγο από αυτόν που σκέφτηκε για να τον εκφράσει.
Από τον Αριστοτέλη και τον Όμηρο έως τον Montesqieu, η διάκριση των εξουσιών θεωρείται βασικός πυλώνας και εργαλείο της Δημοκρατίας.
Τις τελευταίες δεκαετίες, η ανεπάρκεια οραματικών πολιτικών, έφερε στην εξουσία κυβερνήσεις μικρόνοες που το σκεπτικό τους ήταν η διαιώνιση της εξουσίας τους μέσω της δημιουργίας πελατειακού κράτους.
Για να το πράξουν χρησιμοποίησαν την Δικαστική εξουσία ως εργαλείο.
Ο εναγκαλισμός των εξουσιών προέκυψε μέσω της μετατόπισης προσώπων από την δικαστική προς την νομοθετική εξουσία.
Πολλοί δικαστικοί μεταπήδησαν στην κυβερνητική/νομοθετική πλευρά (Σαρτζετάκης, Θάνου, Πικραμένος, Παπαγγελόπουλος και πολλοί άλλοι) διατηρώντας τις επιρροές τους, ορισμένοι δε και τις εξουσίες τους, στον Δικαστικό χώρο.
Είναι φανερό ότι οι εκάστοτε κυβερνήσεις δεν επιθυμούν να ελέγχονται.
Η δημιουργία αυτών των δεσμών έχει τα χαρακτηριστικά διαπλοκής με την δικαστική εξουσία και αποτελεί βασική παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος.
Στο πρόσωπο της κα. Σακελλαροπούλου δεν τιμάται επ’ ουδενί η Δικαιοσύνη, αλλά η πρακτική της αλλοίωσης των δημοκρατικών πυλώνων.
Κατά τα υπόλοιπα τιμούμε το έργο και την παρουσία της και έχουμε κατ’ αρχήν θετική άποψη για το πρόσωπό της. Η λειτουργία της Δημοκρατίας όμως επιβάλλει να μην ασχοληθούμε με το πρόσωπο.
Η ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ τονίζει ότι η εργαλειοποίηση των θεσμών, στο βωμό της κυβερνησιμότητας, υποτιμά και υποβαθμίζει την Δημοκρατία.
