Θλίψη στον Βόλο, την ιδιαίτερη πατρίδα του την Αγριά αλλά και στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα, προκάλεσε η είδηση του θανάτου του κορυφαίου μουσικοσυνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου σε ηλικία 79 ετών. Ηταν ένας από τους σημαντικότερους πρεσβευτές του ελληνικού πολιτισμού με παγκόσμια απήχηση μέσα από το έργο του ενώ το 1982 είχε βραβευτεί με όσκαρ για το ομώνυμο τραγούδι της ταινίας «Οι δρόμοι της φωτιάς» ενώ την ίδια χρονιά δημιούργησε το ηχητικό σήμα των ειδήσεων της ΕΡΤ.
Την είδηση του θανάτου του επιβεβαίωσε το δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπούσε τον Βαγγέλη Παπαθανασίου.
«Με μεγάλη μας θλίψη ανακοινώνουμε ότι ο μεγάλος Έλληνας Βαγγέλης Παπαθανασίου έφυγε από τη ζωή αργά το βράδυ της Τρίτης 17 Μαΐου» αναφέρει η ανακοίνωση.
Σύμφωνα με πληροφορίες, νοσηλευόταν σε νοσοκομείο στη Γαλλία με κορονοϊό.
Ο Ευάγγελος Οδυσσέας Παπαθανασίου (Βαγγέλης Παπαθανασίου) γεννήθηκε στην Αγριά Βόλου στις 29 Μαρτίου 1943 και άρχισε να συνθέτει από πολύ νέος (4 ετών). Κατά βάση ήταν αυτοδίδακτος, καθώς αρνήθηκε να πάρει μαθήματα κλασικού πιάνου. Σπούδασε κλασική μουσική, ζωγραφική και σκηνοθεσία στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στην Αθήνα.
Στα 6 του και χωρίς καμία εκπαίδευση έδωσε την πρώτη δημόσια παράστασή του, με δικές του συνθέσεις. Από την παιδική του ηλικία, η μοναδική και αυθόρμητη τεχνική του, που του επιτρέπει να εξαλείφει την απόσταση ανάμεσα στην έμπνευση και στην στιγμή της εκτέλεσης, ήταν προφανής και έκδηλη.
Νεαρός, στη δεκαετία του ’60, σχημάτισε το συγκρότημα Forminx που ήταν αρκετά δημοφιλές στην Ελλάδα. Το 1968 μετακόμισε στο Παρίσι, όπου και απόλαυσε την τρίχρονη συνεργασία του με το συγκρότημα των Αphrodite’s Child, ένα σχήμα που δημιούργησε με τον Ντέμη Ρούσσο κι έγινε το δημοφιλέστερο της Ευρώπης εκείνη την περίοδο. Χρησιμοποιώντας αυτή την εμπειρία του σαν ένα πρώτο βήμα στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας, άρχισε στη συνέχεια να εξαπλώνει τους ερευνητικούς, μουσικούς και ηχητικούς του ορίζοντες, μέσα από τη χρήση της ηλεκτρονικής τεχνογνωσίας. Το 1975 αφήνει τους Aphrodite’s Child για να εγκατασταθεί στο Λονδίνο. Εκεί, πραγματοποιεί το όνειρό του, δημιουργώντας υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις μουσικών ηχογραφήσεων, τα Nemo Studios.
Το 1978 συνεργάζεται με την Ελληνίδα ηθοποιό Ειρήνη Παππά στο άλμπουμ με τίτλο «Ωδές» που περιείχε παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια, ενώ το 1986 συνεργάζονται εκ νέου στο άλμπουμ «Ραψωδίες», καθώς επίσης και μία σειρά άλμπουμ με τον Jon Αnderson του συγκροτήματος των Υes.
Το 1982 τιμήθηκε με Όσκαρ για το ομώνυμο τραγούδι της ταινίας «Οι δρόμοι της φωτιάς». Στη συνέχεια συνέθεσε μουσική, για τα κινηματογραφικά έργα: «Βlade runner» (Ridley Scott), «Missing» (Costas Gavras) και το «Antarctica» (Κoreyoshi Κurahara). Και τα τρία αυτά έργα γνώρισαν μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία, με το «Αntarctica» να γίνεται η πιο δημοφιλής ταινία που παρήχθη ποτέ στην Ιαπωνία. Κατά τη διάρκεια της ίδιας δεκαετίας, ο Vangelis προσέθεσε μουσική για το θέατρο και το μπαλέτο στο ήδη πλούσιο ρεπερτόριό του.
Το 1995, η παγκόσμιας απήχησης παραγωγική προσφορά του Vangelis και η γοητεία που ανέκαθεν του εξασκούσε το Διάστημα, είχαν ως αποτέλεσμα την ονομασία ενός μικρού πλανήτη, προς τιμήν του, από το «Ιnternational Astronomical Union’s Minor Planet Center» στο Smithsonian Astronomical Observatory. Ο Asteroid 6354, σήμερα και για πάντα, ονομαζόμενος Vangelis, βρίσκεται 247 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο. Σε κοντινή απόσταση, με τη διαστημική έννοια του όρου, βρίσκονται οι μικροί πλανήτες Βeethoven, Μozart και Βach.
Στις 28 Ιουνίου 2001, ο Vangelis παρουσίασε μία μνημειώδη συναυλία της φωνητικής του συμφωνίας «Μythodea» (Μυθογράφος), στους Στύλους του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα, την πρώτη μεγάλη συναυλία που πραγματοποιήθηκε ποτέ σ’ αυτόν τον ιερό τόπο. Με τις διεθνούς φήμης σοπράνο Κathleen Βattle και Jessye Νοrman, με τη συνοδεία ορχήστρας 120 μελών, 20 percusionists και με τον Vangelis να δημιουργεί πάνω σε ηλεκτρονικά όργανα και συνθεσάιζερ.
Το 2003 αποκάλυψε την ικανότητά του στη ζωγραφική, παρουσιάζοντας 70 δικά του έργα ζωγραφικής στο πλαίσιο της Βαλένσια Μπιενάλ στην Ισπανία. Μετά την επιτυχία της έκθεσης «Vangelis Pintura», τα έργα του εκθέτονται σε σημαντικές γκαλερί σε όλο τον κόσμο. Την ίδια χρονιά, ο Παπαθανασίου παρουσίασε επίσης ένα βιβλίο που περιέχει μερικά από τα ωραιότερα έργα του, με τίτλο «Vangelis».
«Η Οικουμένη έχασε έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες της»
Η εταιρεία διοργάνωσης πολιτιστικών εκδηλώσεων Λάβρυς αποχαιρετά τον συνθέτη σημειώνοντας ότι «δεν πρόλαβε να είναι μαζί μας στη διεθνή περιοδεία της τελευταίας του δουλειάς, The Thread, που τόσο αγάπησε και πίστεψε. Συγκεκριμένα η Γεωργία Ηλιοπούλου, διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας, αναφέρει ότι «η Οικουμένη έχασε έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες της. Η Ελλάδα έχασε έναν από τους σημαντικότερους πρεσβευτές του πολιτισμού της. Εγώ έχασα έναν πολύ καλό φίλο, που τριάντα χρόνια είχαμε δημιουργήσει τους προσωπικούς μας κώδικες και είχαμε χαράξει κοινούς ορίζοντες. Ο τελευταίος ορίζοντας που αγναντέψαμε μαζί, αγαπημένε μου φίλε, ήταν το “The Thread”. Τρία χρόνια σκληρής κι επίπονης δουλειάς, που έμελλε να είναι και ο τελευταίος ορίζοντας της καλλιτεχνικής σου δημιουργίας πάνω στο σανίδι. Σου χρωστώ πολλά γι’ αυτά που ζήσαμε, γι’ αυτά που μου εμπιστεύτηκες, γι’ αυτά που δημιουργήσαμε.”
Συλλυπητήριο από την ανηψιά του Εleni Papathanasiou
