Η φωτογραφία αυτή από τον Αλμυρό είναι κάτι παραπάνω από ένα στιγμιότυπο. Είναι μια γέφυρα, μια σύνδεση ανάμεσα στην τέλεια Αγάπη του Θεού, του Δημιουργού των κόσμων, και της λατρευτικής Ορθοδοξίας με τον άνθρωπο.
Τα ερείπια της εκκλησίας, αν και φθαρμένα από τον χρόνο, διατηρούν μια ιερή αύρα που μαρτυρά την παρουσία Του. Εδώ, όπου οι πέτρες μιλούν για τις προσευχές που αντηχούσαν στους τοίχους, η θεϊκή δημιουργία ενώνεται με την ανθρώπινη λαχτάρα για λύτρωση.
Πάνω από αυτά τα γκρεμισμένα τόξα, ο ουράνιος θόλος αποκαλύπτει τη δόξα Του, με τα αστέρια να φανερώνουν την άπειρη σοφία και αγάπη Του. Ο άνθρωπος, μικρός μπροστά στην απεραντοσύνη, βρίσκει το νόημα μέσα από τη σύνδεση με τη θεϊκή λατρεία, τη μνήμη της παράδοσης και την προσμονή της αιωνιότητας.
Στον Αλμυρό, το φθαρτό και το αιώνιο συναντώνται. Και μέσα από αυτή τη συνάντηση, η τέλεια Αγάπη γίνεται αισθητή, μια φωτεινή υπενθύμιση πως ο Θεός είναι ο Δημιουργός όλων, ο Πατέρας που μας καλεί κοντά Του.
Κείμενο – φωτογραφία
Γιώργιος Λεονταράς
