Η ακμή μπορεί να προκληθεί από πολλούς παράγοντες και εμφανίζεται με τον σχηματισμό σπυριών, μαύρων στιγμάτων και με την μορφή άλλων κηλίδων στο δέρμα. Την ακμή συνήθως την συναντάμε σε έφηβους και λιγότερο σε ενήλικες. Στην πραγματικότητα, περίπου το 85% των ανθρώπων μεταξύ 12 και 24 ετών θα εμφανίσουν ακμή κάποια στιγμή στη ζωή τους.
Ο δερματολόγος είναι ο κατεξοχήν αρμόδιος για να μας προτείνει κάποια θεραπεία, κάνοντας πρώτα την σωστή διάγνωση. Ας δούμε παρακάτω τις μορφές που έχει και τι μπορεί να την προκαλέσει.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι ακμής, όπως:
Κλειστεί φαγέσωρες: Είναι λευκοί ή στο χρώμα του δέρματος
Μαύρα στίγματα: Εξογκώματα που έχουν μαύρο ή σκούρο χρώμα
Βλαττίδες: Μικρά εξογκώματα που είναι κόκκινα και απαλά στην αφή
Φλύκταινες: Κόκκινα εξογκώματα με πύον στην άκρη
Κύστες: Μεγάλα, επώδυνα, γεμάτα πύον εξογκώματα που μπορεί να προκαλέσουν ουλές
Οι αιτίες της ακμής απόλυτες, αλλά μπορεί να προκαλείται από έναν συνδυασμό παραγόντων, όπως:
Υπερβολική παραγωγή λιπαρότητας στην επιδερμίδα: Οι σμηγματογόνοι αδένες στο δέρμα παράγουν μια λιπαρή ουσία που ονομάζεται σμήγμα, η οποία μπορεί να φράξει τους θύλακες των τριχών και να οδηγήσει σε ακμή.
Νεκρά κύτταρα δέρματος: Όταν τα κύτταρα του δέρματος πεθαίνουν, μπορούν να συσσωρευτούν στην επιφάνεια του δέρματος και να φράξουν τους θύλακες των τριχών.
Βακτήρια: Το Propionibacterium acnes (P. acnes) είναι ένας τύπος βακτηρίου που ζει στο δέρμα και μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη της ακμής.
Ορμόνες: Οι ορμονικές αλλαγές, όπως αυτές που συμβαίνουν κατά την εφηβεία ή την εγκυμοσύνη, μπορούν να προκαλέσουν εξάρσεις ακμής.
Ο δερματολόγος θα ακολουθήσει διαφορετική θεραπεία ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Οι ήπιες περιπτώσεις ακμής μπορούν συχνά να αντιμετωπιστούν με τοπικές θεραπείες χωρίς ιατρική συνταγή, όπως το υπεροξείδιο του βενζοϋλίου ή το σαλικυλικό οξύ. Αυτά τα φάρμακα λειτουργούν μειώνοντας την παραγωγή λιπαρότητας, αποφράσσοντας τους πόρους και μειώνοντας τη φλεγμονή. Ωστόσο, πιο σοβαρές περιπτώσεις ακμής μπορεί να απαιτούν συνταγογραφούμενα φάρμακα, όπως αντιβιοτικά, ρετινοειδή ή ορμονική θεραπεία.
Υπάρχουν και κάποιες φυσικές θεραπείες που μπορεί να ακολουθήσει κάποιος
Ορισμένες φυσικές θεραπείες συμπεριλαμβάνουν, το λάδι Tea Tree ή την αλόη βέρα όπου μπορούν να βοηθήσουν στην μείωση της εμφάνισης της ακμής. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητά τους μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο.
Εκτός από τις ιατρικές θεραπείες, υπάρχουν αρκετές αλλαγές στον τρόπο ζωής που μπορεί να βοηθήσουν στην πρόληψη ή τη διαχείριση της ακμής.
Αποφυγή ορισμένων τροφών: Μερικοί άνθρωποι διαπιστώνουν ότι ορισμένα τρόφιμα, όπως τα γαλακτοκομικά ή τα τρόφιμα με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη, μπορούν να επιδεινώσουν την ακμή τους. Η αποφυγή αυτών των τροφών μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της κατάστασής τους.
Διαχείριση του στρες: Το στρες μπορεί να προκαλέσει εξάρσεις ακμής. Η εξάσκηση τεχνικών διαχείρισης του στρες, όπως η γιόγκα ή ο διαλογισμός, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της έξαρσης της ακμής.
Σωστή φροντίδα του δέρματος: Η σωστή περιποίηση του δέρματος μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της ακμής. Ανάλογα με τον τύπο της επιδερμίδας υπάρχουν φαρμακευτικά καθαριστικά προσώπου που μπορείτε να εμπιστευτείτε αποφεύγοντας την χρήση ακατάλληλων προϊόντων σκληρής απολέπισης ή άλλα σαπούνια καθαρισμού που μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό.
Μην πειράζετε ή πιέζετε τα σπυράκια: Το να πιέζετε τα σπυράκια μπορεί να οδηγήσει σε ουλές και μπορεί να επιδεινώσει την ακμή.
Χρήση αντηλιακού: Η έκθεση στον ήλιο μπορεί να επιδεινώσει την ακμή και να αυξήσει τον κίνδυνο δημιουργίας ουλών. Η χρήση ενός ειδικού αντηλιακού μπορεί να βοηθήσει στην προστασία του δέρματος από τις βλαβερές ακτίνες του ήλιου.