Λίγες ώρες πριν την 8η Μαρτίου, την ημέρα που τιμά τους αγώνες των γυναικών για ισότητα, ένα θλιβερό και εξοργιστικό περιστατικό μέσα στο Κοινοβούλιο υπενθύμισε πως ο σεξισμός, η υποτίμηση και η προσπάθεια φίμωσης των γυναικών παραμένουν ζωντανά.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η Πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, δέχθηκε μια χυδαία επίθεση από τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Δημήτρη Κυριαζίδη, ο οποίος, μη αντέχοντας τη φωνή της αλήθειας, επιχείρησε να την υποβαθμίσει, φωνάζοντάς της: «Άντε κάνε κάνα παιδί».
Αλλά η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν είναι από τις γυναίκες που σκύβουν το κεφάλι.
Γιατί αυτή η επίθεση δεν ήταν τυχαία. Δεν ήταν ένα απλό σεξιστικό σχόλιο – ήταν μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια απαξίωσης και εκφοβισμού μιας γυναίκας, μιας πολιτικού Αρχηγού που δεν σταμάτησε ποτέ να δίνει μάχες απέναντι στην αδικία, απέναντι στην εξουσία, απέναντι στη Συγκάλυψη.
Ήταν μια επίθεση σε εκείνη που στάθηκε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των οικογενειών των θυμάτων του Εγκλήματος των Τεμπών.
Σε εκείνη που δεν δίστασε να φωνάξει μέσα στη Βουλή ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί να συγκαλύψει τις ευθύνες της για τον θάνατο 57 ανθρώπων.
Σε εκείνη που έγινε η φωνή των μανάδων που ακόμα κλαίνε τα παιδιά τους και απαιτούν Δικαιοσύνη.
Αυτή τη γυναίκα τόλμησαν να προσβάλουν.
Γιατί ξέρουν πως όσο μιλάει η Ζωή, η συγκάλυψη δεν μπορεί να ολοκληρωθεί.
Όσο βρίσκεται στη Βουλή η ίδια και η Πλεύση Ελευθερίας, δεν μπορούν να περάσουν τη σιωπή και το ψέμα για αλήθεια.
Δεν μπορούν να κλείσουν τα στόματα των οικογενειών, των νέων, των πολιτών που απαιτούν λογοδοσία και είναι κάθε μέρα στους δρόμους απαιτώντας Δικαιοσύνη.
Ο Σεξισμός Είναι Όπλο της Εξουσίας
Η επίθεση στη Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν είναι προσωπική.
Είναι πολιτική, είναι η κλασική τακτική μιας αδίστακτης εξουσίας που, όταν δεν μπορεί να αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο πολιτικά, προσπαθεί να τον μειώσει με σεξιστικές ύβρεις, με υπονοούμενα, με χτυπήματα κάτω από τη ζώνη.
Γιατί για αυτούς, μια γυναίκα που δεν υποτάσσεται, που μιλάει θαρρετά και δυνατά με την γλώσσα της αλήθειας, που διεκδικεί, είναι πρόβλημα.
Η απάντηση της Ζωής ήταν αυτή που αρμόζει σε μια πραγματική αγωνίστρια:
«Το θέμα δεν είναι να ζητήσει συγγνώμη ένας βουλευτής προς εμένα, αλλά να τελειώσουμε με αυτές τις πρακτικές».
Γιατί η συγγνώμη δεν αρκεί.
Δεν αρκεί ούτε για τις γυναίκες που καθημερινά αντιμετωπίζουν την υποτίμηση στη δουλειά τους, στο σπίτι τους, στην πολιτική, στην κοινωνία. Δεν αρκεί ούτε για τις μανάδες των Τεμπών που ακούνε δύο χρόνια ψέματα, ενώ ακόμα θρηνούν.
Η 8η Μαρτίου δεν είναι γιορτή. Είναι υπενθύμιση πως οι αγώνες των γυναικών για πραγματική ισότητα δεν σταματούν.
Είναι μέρα για να θυμόμαστε πως οι δυνατές γυναίκες πάντα θα ενοχλούν αυτούς που θέλουν να τις φιμώσουν.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν φιμώνεται και αυτό είναι η μεγαλύτερη νίκη απέναντι σε όσους τρέμουν τη φωνή της αλήθειας.
Σήμερα, είμαστε όλοι και όλες με την Ζωή. Για κάθε Ζωή!
Σήμερα, δεν ξεχνάμε.
Σήμερα, συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε, μέχρι να αποδοθεί Δικαιοσύνη.
Κάϊρας Γιάννης
Μέλος του Συντονιστικού της Δημοτικής Κίνησης Ενεργών Πολιτών Βόλου Μέλος των Κινημάτων: Ενάντια στην Καύση Σκουπιδιών από τις Βιομηχανίες , Συμμαχίας για το Νερό ως δημόσιο Αγαθό,
Ενάντια στους Πλειστηριασμούς Πρώτης Λαϊκής Κατοικίας. Πρώην Πρόεδρος του Συνδέσμου Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Βόλου και Νέας Ιωνίας Βόλου
Ακολουθήστε το myvolos.net στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
