Του Ηλία Ξηρακιά ΠΜ τ. προέδρου ΕΒΕΤΑΜ
Τη δεκαετία του ’80 η πολιτεία, με υπουργό την αείμνηστη Βάσω Παπανδρέου, στο πλαίσιο ενίσχυσης της βιομηχανικής δραστηριότητας και αξιοποιώντας ευρωπαϊκή εμπειρία και προγράμματα, ίδρυσε κλαδικές εταιρείες με τη συμμετοχή και ιδιωτικών επιχειρήσεων ανά κλάδο. Από την πλευρά του κράτους συμμετείχε η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ), με στόχο τη διασύνδεση της γνώσης των πανεπιστημίων και των ερευνητικών κέντρων με τη βιομηχανική παραγωγή.
Στο Βόλο, για λόγους ιστορικούς και κλαδικούς -αναπτυγμένος κλάδος μετάλλου – ιδρύθηκε η ΕΒΕΤΑΜ Α.Ε., με τη συμμετοχή των εταιρειών ΜΕΤΚΑ και SOVEL και τη συμβολική συμμετοχή του Δήμου Βόλου στην Α’ ΒΙ.ΠΕ.
Είχα την τιμή να υπηρετήσω την εταιρεία, ως πρόεδρος του Δ.Σ. (2000–2004), με μέλη τους διευθυντές της ΜΕΤΚΑ και της SOVEL, εκπρόσωπο της ΓΓΕΤ και των εργαζομένων.
Με τη συνεργασία όλων, και κυρίως χάρη στα έμπειρα στελέχη της εταιρείας και τους εκπροσώπους του ιδιωτικού τομέα, εκείνη η περίοδος υπήρξε εξαιρετικά γόνιμη – με βάση τα αποτελέσματα χρήσης – που σημάδεψε θετικά την πορεία της ΕΒΕΤΑΜ. Η εταιρεία κατέστη βιώσιμη και ανταγωνιστική στον τομέα του ποιοτικού ελέγχου και της πιστοποίησης προϊόντων και υπηρεσιών στην ελληνική αγορά.
Ήταν η εποχή της ενσωμάτωσης κοινοτικών οδηγιών για ISO και ποιοτικό έλεγχο προϊόντων και υπηρεσιών (ανελκυστήρες, βυτιοφόρα, πυροσβεστήρες, δομικά υλικά, εγκαταστάσεις, παιδικές χαρές κ.ά.). Κι αυτό αν και την ίδια περίοδο δραστηριοποιούνταν στην Ελλάδα μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες πιστοποίησης όπως οι TÜV (Αυστρίας και Γερμανίας) και η Bureau Veritas (Γαλλίας).
Η ΕΒΕΤΑΜ έκανε τη μεγάλη στροφή: από την αποκλειστική σχεδόν συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα –που σταδιακά έγιναν ιδιαίτερα ανταγωνιστικά– μεταβαίνει στις υπηρεσίες πιστοποίησης και ποιοτικού ελέγχου. Στελέχη της στάλθηκαν για εκπαίδευση σε ευρωπαϊκούς οργανισμούς, ενώ σύντομα δημιουργήθηκε δίκτυο συνεργατών σε μεγάλες πόλεις της χώρας. Με την υλικοτεχνική υποδομή της (εργαστήρια σε Βόλο, Θεσσαλονίκη κ.λπ.) η εταιρεία κατέστη απολύτως ανταγωνιστική και βιώσιμη, αυξάνοντας τον ετήσιο τζίρο της από 400.000 σε 3.000.000 ευρώ το 2004.
Αυτό προσέλκυσε το ενδιαφέρον της αγοράς και η κυβέρνηση Σημίτη αποφάσισε την ιδιωτικοποίησή της, με σύμβουλο την Εθνική Τράπεζα, η οποία διενήργησε αποτίμηση και προκήρυξε διαγωνισμό. Η διαδικασία, ωστόσο, δεν ολοκληρώθηκε αφού το Μάρτιο του 2004 εξελέγη η φιλελεύθερη κυβέρνηση Καραμανλή, που ακύρωσε το διαγωνισμό και η ΕΒΕΤΑΜ συνέχισε την επιτυχημένη της πορεία υπό δημόσιο έλεγχο.
Στα χρόνια των μνημονίων, η εταιρεία συγχωνεύθηκε με άλλες κλαδικές –όπως η ΕΚΕΠΥ (κεραμικά και πυρίμαχα), η ΕΤΑΚΕΙ (κλωστοϋφαντουργία) και ο ΕΛΟΤ– γεγονός που θεωρητικά θα μπορούσε να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τη δυναμική της.
Ωστόσο, πρόσφατα δημοσιεύματα αποκαλύπτουν σωρεία σκανδάλων που υπονομεύουν το μέλλον της εταιρείας και των εργαζομένων της.
Διαβάζουμε για σειρά συμβούλων επικοινωνίας από Αθήνα και Βόλο ακόμη και τη σύζυγο του αντιπροέδρου του ΔΣ ο οποίος επίσης αμείβεται με 54.000 ευρώ ετησίως, όταν παλαιότερα μόνο ο πρόεδρος είχε έξοδα παράστασης 450 ευρώ.
Εκ μέρους όλων όσων δουλέψαμε για την ανοδική πορεία της εταιρείας εκφράζω την αγανάκτησή και τον αποτροπιασμό μου για όσα αποκαλύπτει πλέον ο πανελλήνιος τύπος.
Καλώ τους πολίτες –που παρακολουθούν άναυδοι τις “γαλάζιες ακρίδες” στον ΟΠΕΚΕΠΕ και αλλού– να αντιδράσουν και να ξανασκεφτούν σοβαρά τη συμμετοχή τους στην πολιτική ζωή του τόπου. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Δεν πάει μπροστά μια εταιρεία όταν οι ανταγωνιστές της δουλεύουν επαγγελματικά χωρίς «ακρίδες». Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανέναν να “γλεντάει” πάνω στην αποχή και την αδιαφορία μας.
Ακολουθήστε το myvolos.net στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
