Μια επιστολή που δεν είδε ποτέ το φως της δημοσιότητας.
Που (αν υπήρξε) είχε συγκεκριμένους αποδέκτες.
Που δεν ήταν κρυπτογραφημενη.
Μία τέτοια επιστολή επέλεξε ένας δημόσιος παράγοντας, ο δήμαρχος Βόλου, να λογοκρίνει λαθραία και να την περιφέρει με τον πιο χυδαίο κανιβαλισμο στα ΜΜΕ. Για να διαιωνισει με τον τρόπο αυτό τον διχασμό της τοπικής κοινωνίας.
Για να τραυματισει πισώπλατα και πριν το ξεκίνημα του αγώνα, έναν πιθανό υποψήφιο δήμαρχο που το ήθος και η πορεία του, τρόμαζαν (προφανώς) τον αποδεδειγμένο αναλφαβητισμο του.
Για να δημιουργήσει το υποβαθρο από το οποίο οι υβριστικές του εκτιμήσεις, οι ταπεινωτικοι χαρακτηρισμοι και οι αυθαίρετοι ισχυρισμοι του, θα εισβάλουν δια βοης στις ανυποψιαστες συνειδήσεις των συμπολιτών μας.
Δεν γνωρίζω την επιστολή αυτή. Αν υπαρχει, αφορά μόνο τους αποδέκτες της.
Ο δήμαρχος του Βόλου δεν ήταν ένας εξ αυτών, σύμφωνα με όσα απορρέουν από την προβοκατορικη ενέργεια του.
Δεν εχει λοιπόν καμμια σημασία για τον δημόσιο βίο της πόλης μια ιδιωτική επιστολή.
Έχει ομως θλιβερή και επικίνδυνη για τους κοινωνικούς θεσμούς σημασία, η λαθρα ανάγνωση και η δημόσια κατά το δοκούν παρερμηνεια της.
Οταν είσαι δήμαρχος και επιλέγεις να σπιλωνεις χωρίς δημοσιο διάλογο και έξω απο οποιοδήποτε θεσμικό και χρονικό πλαίσιο έναν αμεμπτο αλλά επώνυμο πολίτη, τότε το δηλητήριο που σκορπίζεις ανεξέλεγκτα, μόνο ντροπή και αηδία προκαλεί στην κοινωνία.
Δυστυχώς, γίνεται φανερό η θητευση σε θέση υψηλής δημόσιας ευθυνης επί 8ετια, δεν στάθηκε ικανή να δημιουργήσει την απαιτούμενη πολιτική ηθική που έχει ανάγκη ο τόπος για να πορευθει χωρίς εμφύλιο- πολεμικά χαρακτηριστικά.
Στ. Λημνιός
