Από την παράταξη Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή ανακοινώθηκαν τα εξής:
Τα πλημμυρικά φαινόμενα των τελευταίων εβδομάδων έβγαλαν στην επιφάνεια όλα τα κρίσιμα κοινωνικά προβλήματα, δημιούργησαν νέα και κυρίως δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την όξυνση των ταξικών ανισοτήτων. Κι όμως η κουβέντα ενόψει των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών ουσιαστικά ανακυκλώνεται στην αναζήτηση ενός «μεσσία», που ακόμα και αν είναι σάρκα από τη σάρκα του σάπιου αστικού σκηνικού, αναβαπτίζεται ως «αντίπαλο δέος» απέναντι στους σημερινούς θεσμικούς άρχοντες.
Οι κύριοι εκπρόσωποι της αστικής τάξης στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, Αγοραστός και Κουρέτας (ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) είναι συγκρίσιμα όμοιοι και συνδιαχειριστές της σημερινής κατάστασης σε επίπεδο έργων και θέσεων. Έργων και θέσεων όχι σε ανέξοδα χαρτιά προγραμμάτων και δηλώσεις, αλλά στο επίπεδο της πραγματικής ζωής και της λήψης αποφάσεων. Το παραπάνω δεν αποτελεί μια συνηθισμένη αντιπολιτευτική τακτική που προσπαθεί να τους εμφανίσει όλους ίδιους, αλλά μια θέση βασισμένη στα πεπραγμένα
Και για του λόγου το αληθές αυτά είναι τα έργα και οι ημέρες του κ. Κουρέτα στη θητεία του στο περιφερειακό συμβούλιο αυτά τα 5 χρόνια:
· Στο περιφερειακό συμβούλιο στις 27/09/19 ο κ. Κουρέτας στηρίζει το «κουκούλωμα» που επιχειρεί η παράταξη του κ. Αγοραστού στο ζήτημα των συνεπειών της καύσης σκουπιδιών στην περιοχή του Βόλου, με την υπερψήφιση της στημένης- πληρωμένης περιβόητης πλέον έρευνας εργαστηρίου του ΑΠΘ για τη δυσοσμία στην πόλη του Βόλου με τη μέθοδο της ολφακτομετρίας.
· Στο περιφερειακό συμβούλιο στις 18/10/19, αποχωρεί από τη συζήτηση ψηφίσματος που κατέθετε η Αριστερή Παρέμβαση που αφορούσε τη βιομηχανία διώξεων που είχε στήσει η ΑΓΕΤ -Lafarge εναντίον αγωνιστών της πόλης του Βόλου, πιθανά αδιαφορώντας (ποτέ αιτιολογήθηκε η στάση του)
· Στο περιφερειακό συμβούλιο στις 16/06/20, που συζητάει την έγκριση κατασκευής του εργοστασίου SRF στο Βόλο και το οποίο γίνεται με την παρουσία ισχυρότατης αστυνομικής δύναμης που απαγορεύει την είσοδο σε εκατοντάδες πολίτες που θέλουν να την παρακολουθήσουν, 3 μέρες μετά την άγρια καταστολή της διαδήλωσης της 13ης Ιουνίου έξω από την ΑΓΕΤ, ο κ. Κουρέτας μένει στα έδρανά του χωρίς να «ιδρώνει το αυτί» του από την κραυγή του λαού του Βόλου για ακύρωση των σχεδιασμών της καύσης σκουπιδιών.
· Στο περιφερειακό συμβούλιο στις 08/07/21 υπερψηφίζει το Περιφερειακό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Θεσσαλίας 2021-2025 στο οποίο ορίζονται όλοι ανεξαιρέτως οι ορεινοί όγκοι της Θεσσαλίας (Άγραφα- Θεσσαλική Πίνδος, Όλυμπος, Κίσσαβος, Πήλιο, Όθρυς) ως «ζώνες με δυνατότητα χωροθέτησης αιολικών εγκαταστάσεων».
· Ο κ. Κουρέτας πλασάρει και πουλάει το “Feed Back”. Μία έρευνα που ξεκίνησε με σκοπό την επίλυση ενός περιβαλλοντικού προβλήματος (διαχείριση τυρογάλακτος), μετατρέπεται από μεγαλοκαθηγητάδες σε όχημα κέρδους για τους κατόχους της πατέντας που τελικά δημιουργεί ένα προϊόν που θα θρέφει την αθλητική και την πολεμική βιομηχανία.
· Σε κάθε συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου που υπάρχουν αντιμαχίες με την σύμβουλο των φασιστικών μορφωμάτων της ΧΑ, η οποία μήνυε όποιον τολμούσε να την καταγγείλει, με ένα σταθερό μότο απαντούσε «πως αυτές οι αντιπαραθέσεις είναι αναχρονιστικές».
· Ψήφισε σχεδόν όλα τα οικονομικά κονδύλια της περιφέρειας Θεσσαλίας (ΠΔΕ, τακτικό προϋπολογισμό και τροποποιήσεις τους κ.α) που αποτελούν το βασικό μηχανισμό καθορισμού των πολιτικών ιεραρχήσεων που συνέβαλαν να βρίσκεται η Θεσσαλία σήμερα σε αυτή την τραγική κατάσταση.
· Απείχε από τις περισσότερες ψηφοφορίες με αρνητικές – απορριπτικές εισηγήσεις για έργα εγκατάστασης φωτοβολταικών, δηλώνοντας για μια ακόμη φορά την ξεκάθαρη στήριξή του στις ΑΠΕ και στη βιομηχανία κέρδους για τα επενδυτικά αρπακτικά που κουβαλάν από πίσω τους.
Η γιγανταία κοινωνική καταστροφή (Τέμπη, Πύλος, πυρκαγιές, πλημμύρες, ανεργία, πληθωρισμός, φτωχοποίηση κα) απαιτεί πλήρη ανατροπή των σημερινών κοινωνικών σχέσεων που αναπαράγουν το διαρκές έγκλημα κατά του λαού και της φύσης από την οποία ζει ο άνθρωπος.
Το ζητούμενο δεν είναι ένας υποσχόμενος, φωτισμένος διαχειριστής που συνομιλεί καλύτερα με την πολιτική που διαμορφώνουν τα επιχειρηματικά λόμπι και η ΕΕ. Αν το σύνθημα “ο λαός σώζει το λαό” γίνεται πραγματικότητα με την πλατιά αλληλεγγύη του λαού στους πληγέντες, αυτό δεν σημαίνει τίποτα άλλο για εμάς από το ότι είναι πέρα για πέρα αναγκαία και ρεαλιστική, η κατάργηση της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων και όχι η συνδιαχείριση.
Η διαμόρφωση ενός αγωνιστικού ρεύματος που θα ονειρευτεί, θα διαμορφώσει και θα επιβάλει έναν άλλο τρόπο ζωής, σε αντιπαράθεση και σύγκρουση με όλα τα αστικά δόγματα και σχεδιασμούς, στοχεύει να μπορεί ο λαός να ορίζει τη ζωή του μέσα από τα δικά του όργανα, φτιαγμένα από τον ίδιο, για τις δικές του ανάγκες και επιθυμίες.
Ο ταξικός πόλεμος συνεχίζεται και θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να νικήσουμε!.
