Του ΡΙΖΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Γραμμ. της Τ.Ε. Μαγνησίας του ΚΚΕ,
Δημοτικού Συμβούλου Βόλου,
Υποψήφιου Βουλευτή
Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο ότι η δρομολογούμενη επένδυση στον Παγασητικό κόλπο Ανεξαρτήτου Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΑΣΦΑ), μιας μονάδας αποθήκευσης, αεριοποίησης δυναμικότητας 180.000 κ.μ. ΥΦΑ, αποτελεί άμεσο κίνδυνο, τόσο από την πιθανότητα ενός μεγάλου βιομηχανικού ατυχήματος, όσο και από τις δραματικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στο θαλάσσιο οικοσύστημα. Αυτό δείχνουν τα βιομηχανικά ατυχήματα με LNG σε όλο τον κόσμο, καθώς επίσης και οι επιστημονικές έρευνες που αφορούν τις επιπτώσεις στα οικοσυστήματα και στο «φαινόμενο του θερμοκηπίου».
Υπάρχει, όμως , κι ακόμη ένας κίνδυνος, πιο σοβαρός για τους κατοίκους της περιοχής. Ο Βόλος μετατρέπεται σε κόμβο επικίνδυνων ενεργειακών και ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Δεν πρόκειται απλά για έναν ακόμη Σταθμό Αποθήκευσης, Αεριοποίησης ΥΦΑ -LNG. Αφορά ακόμη έναν κρίκο μιας ευρύτερης αλυσίδας του λεγόμενου «Κάθετου Ενεργειακού Διαδρόμου», αμερικανικών συμφερόντων, με στόχο τη μείωση των εισαγωγών ρωσικού καυσίμου, οι λεγόμενες «εναλλακτικές» διαδρομές.
Ήδη από το 2015, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με τις προτροπές των ΗΠΑ, άρχισε «να πλέκει το γαϊτανάκι» για την υλοποίηση του λεγόμενου «κάθετου διαδρόμου φυσικού αερίου» (Vertical Gas Corridor).Ο, τότε, υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π. Λαφαζάνης χαρακτήριζε τον κάθετο διάδρομο «όδευση – κλειδί για την ενεργειακή ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή μας και την Ευρώπη». Ακολούθησε η υπογραφή «μνημονίου συνεννόησης» μεταξύ 9 κρατών – μελών της ΕΕ και 8 συμβαλλομένων μερών της «Ενεργειακής Κοινότητας» στα Βαλκάνια για την διενέργεια επενδύσεων από μονοπωλιακούς ομίλους της Ενέργειας και εντάσσεται στη συνολικότερη πολιτική ενίσχυσης της «Ενεργειακής ασφάλειας» της ΕΕ. Εκφράστηκε δε η «δέσμευση» των εμπλεκόμενων μερών για την έναρξη των εργασιών κατασκευής του αγωγού IGB, ενώ ανακοινώθηκε η υλοποίηση του Πλωτού Σταθμού Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου της Αλεξανδρούπολης.
Το 2018, υπεγράφησαν νέες συμφωνίες, που έσπευσε να χαιρετίσει ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ: «Μια σημαντική και ευπρόσδεκτη εξέλιξη, καθώς επιδιώκουμε να ενισχύσουμε την ποικιλομορφία της προσφοράς και των διαδρομών στην ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου». Το 2020 έπεσαν οι τελικές υπογραφές από τη ΝΔ για το έργο ΥΦΑ στην Αλεξανδρούπολη, υπό το βλέμμα του πανταχού παρόντα Αμερικανού πρέσβη, ο οποίος σε ανάρτησή του κατόπιν έδωσε «συγχαρητήρια σε όλους τους εμπλεκόμενους»!
Τα παραπάνω, αν μη τι άλλο, συνηγορούν ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ προώθησαν με συνέπεια τον ενεργειακό σχεδιασμό των ΗΠΑ και της Ε.Ε., που επιταχύνεται, μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, και με άλλες παρόμοιες επενδύσεις, όπως και στον Βόλο. Παράλληλα ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ στηρίζοντας τα ιμπεριαλιστικά σχέδια των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ επέκτειναν τη «Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας – ΗΠΑ», μετέτρεψαν τον Βόλο και τη Μαγνησία σε μια απέραντη αμερικανονατοϊκή βάση (Λιμάνι Βόλου, Στρατόπεδο Γεωργούλα, Στεφανοβίκειο, Αγχίαλος, κ.ά.). Έτσι έμπλεξαν στο επικίνδυνο «κουβάρι» των ανταγωνισμών την περιοχή μας. Πώς, λοιπόν να μην ανησυχούμε, αφού αυτές οι εξελίξεις αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα άμεσου κίνδυνου για το λαό του Βόλου και της Μαγνησίας, αφού γίνεται στόχος – μαγνήτης επιθέσεων σε μια ενδεχόμενη σύγκρουση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, στα πλαίσια των ενεργειακών και γεωστρατηγικών ανταγωνισμών, που είναι το έδαφος πάνω στο οποίο έχουν ανάψει, ήδη, πολεμικά μέτωπα, όπως αυτό στην Ουκρανία.
Ποιοι, βέβαια, βγαίνουν κερδισμένοι απ’ όλα αυτά; Σίγουρα όχι οι Βολιώτες και ο ελληνικός λαός! Οι δηλώσεις των υποστηρικτών της, ότι η επένδυση LNG θα φέρει εκατοντάδες θέσεις εργασίας, είναι το «δόλωμα» για να αποδεχτούν μια εγκατάσταση, από την οποία οι μόνοι που θα βγουν κερδισμένοι είναι τα αμερικάνικα μονοπώλια και οι εφοπλιστές, ιδιαίτερα οι Έλληνες που κατέχουν ένα μεγάλο ποσοστό των πλοίων μεταφοράς υγροποιημένου αερίου παγκοσμίως. Στα πλαίσια της στρατηγικής της Ε.Ε., με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή, με την εφαρμογή της λεγόμενης «Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας» (European Green Deal), δεκάδες δισεκατομμύρια, μέσα από το «Ταμείο Ανάκαμψης», προορίζονται για τους «μεγάλους παίχτες», μεταξύ των οποίων και οι επενδυτές σε εγκαταστάσεις ΥΦΑ. Ένα «όφελος» αμέτρητων δισεκατομμυρίων για τους επιχειρηματικούς ομίλους, την ίδια στιγμή που τα λαϊκά στρώματα αντιμετωπίζουν την ενεργειακή φτώχεια και την ακρίβεια, που τα δικαιώματά τους και η ζωή τους αντιμετωπίζεται ως «κόστος».
Το θέμα της εμπλοκής στους επικίνδυνους ενεργειακούς και ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς είναι ένα θέμα που δεν το αγγίζουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ για ευνόητους λόγους. Έτσι αποδεικνύουν το «κοινό πρόγραμμα» των κομμάτων τους στην εξυπηρέτηση της στρατηγικής ντόπιων και ξένων, ευρωπαϊκών και αμερικανικών επιχειρηματικών ομίλων. Σ’ αυτό συντάσσεται, όπως έχει αποδείξει και η δημοτική αρχή Βόλου, και με τη στάση της απέναντι στις αμερικανονατοϊκές βάσεις και απέναντι στην καρκινογόνα καύση σκουπιδιών και για το LNG. Η επίκληση της νομιμότητας από τον δήμαρχο Βόλου ότι είναι «υπέρ σε κάθε επένδυση… με τη βασική προϋπόθεση να τηρούνται οι όροι ασφαλείας και οι περιβαλλοντικοί όροι» ανοίγει τον δρόμο διάπλατα στην επένδυση στον Παγασητικό, αφού ως γνωστό αυτού του είδους οι «μελέτες» στηρίζονται στην αντίστοιχη αστική νομοθεσία, που «κόβεται και ράβεται στα μέτρα τους». Όπως στην περίπτωση της ΑΓΕΤ, όπου τετραπλασιάστηκε το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο του ολικού οργανικού άνθρακα (TOC) στα καυσαέρια των τσιμεντοκλιβάνων από 10 mg/m3 σε 40mg/m3, προκειμένου να αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά η καρκινογόνα καύση.
Αυτό που, προκλητικά, η δημοτική αρχή Βόλου και άλλοι υποστηρικτές «βάζουν από την πόρτα», επιχειρούν άλλοι να το «βάλουν από το παράθυρο».
Η νομική προσφυγή τεσσάρων δικηγόρων, μεταξύ των οποίων και ο Ν. Παπαπέτρου, ο υποψήφιος δήμαρχος Βόλου του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, για «Αίτηση ανάκλησης για την χορήγηση άδειας λειτουργίας του σταθμού LNG» προς τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), επικαλούμενοι νομικά ζητήματα που αφορούν τη χωροθέτηση, την αλλοίωση του παράκτιου τοπίου, κ.ά., ανοίγουν ζητήματα για την δήθεν «νομιμότητα», που έχει αποδειχτεί ότι κάθε φορά προσαρμόζεται στις κερδοφόρες απαιτήσεις των εταιρειών και στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου.
Η δε τοποθέτηση τους περί «προχειρότητας με την οποία έχει αντιμετωπιστεί το εγχείρημα», φανερώνει, στην πραγματικότητα, τη συμφωνία τους.
Δηλαδή, ο κ. Παπαπέτρου, αφήνει να εννοηθεί ότι αν η πρόταση της επένδυσης LNG ήταν λιγότερο «πρόχειρη» και περισσότερο «σύννομη», τότε καλώς να γίνει!
Ταυτόχρονα υποσκάπτει τις αγωνιστικές διαθέσεις που έχει εκφράσει ο λαός του Βόλου με τα σωματεία και τους φορείς του, «πετώντας τη μπάλα στην κερκίδα» των δικαστικών προσφυγών, που αν δικαιωθεί η εταιρεία και η ΡΑΕ, τότε θα ανοίξει διάπλατα «και η πόρτα και το παράθυρο» για την επένδυση. Επιπλέον με την αμφισβήτηση ότι «τα υποτιθέμενα οφέλη θα είναι ασήμαντα» βάζουν τη λογική «κόστους – οφέλους», τοποθετώντας στη ζυγαριά, όπως και η δημοτική αρχή Βόλου, την επικινδυνότητα για τη ζωή μας και το περιβάλλον με τα καπιταλιστικά κέρδη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτά, και με την συγκεκριμένη επένδυση θα αυγαταίνουν, ενώ ο λαός θα εξακολουθήσει να πληρώνει πανάκριβα την ενέργεια και να νιώθει τα «χνώτα» μιας διαρκούς απειλής στη ζωή του.
Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που οι πολιτικοί εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ τοποθετούνται με ήξεις- αφίξεις για το θέμα του LNG. Είναι γνωστές οι τοποθετήσεις τους τον ΟΚΤ του 2021. Του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ που έλεγε ότι «απουσιάζουν κρίσιμα στοιχεία…δεν έχει παρουσιαστεί το business plan από το οποίο να προκύπτει το κόστος της επένδυσης, … η ανάλυση κόστους – οφέλους κλπ.» και του εκπροσώπου του συνδυασμού του ΠΑΣΟΚ, που επισήμανε ότι «θα ήταν πως θα ήταν ευτυχής ένας τέτοιος κολοσσός (EXXONMOBIL) αποκτήσει σχέσεις με την πόλη» και ότι απλώς “δημιουργεί καχυποψία ο Μπέος».
Τα παραπάνω γράφονται, γιατί ακριβώς αποδεικνύουν την πολιτική συμφωνία των αστικών κομμάτων στα βασικά, το «κοινό τους πρόγραμμα».
Σήμερα, απαιτείται η αξιοποίηση όλων των εγχώριων πηγών ενέργειας, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, με κοινωνικοποιημένη παραγωγή, με το ξερίζωμα του καπιταλιστικού κέρδους ως κριτηρίου της ανάπτυξης, χωρίς καμιά εμπλοκή του λαού μας σε επικίνδυνους ανταγωνισμούς. Ο μόνος που σήμερα μπορεί να βάλει φραγμό στα σχέδια που υπολογίζουν τη ζωή του ως «κόστος» για το «όφελος των λίγων» είναι μόνο ο λαός. Ο λαός του Βόλου είναι ο μόνος που μπορεί, με τον μαζικό αγώνα του, να εμποδίσει τα σχέδια που εμπλέκουν την περιοχή σε επικίνδυνα μονοπάτια, που υποθηκεύουν το μέλλον του, «κλείνοντας τα αυτιά του στις σειρήνες» των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου.
