17Να
(το άλλο Μνημόνιο)
του Αλέξη Καραγεωργίου
1. Να μην καταστρέφουμε τη μνήμη. Τη μνήμη των αισθήσεων και παθημάτων. Τις παλιές νεροσυρμές τους. Τις ασάλευτες εικόνες, γιατί η ανάμνηση πλαγιάζει ηδονικά με την φαλκίδευση.
2. Να μελετάμε την Ιστορία και τις αφηγήσεις κυβερνητών προνοητικών ,δίκαιων και σοφών. Όχι χρησίμων ηλιθίων και αδαών πονηρών. Όχι μ’ αυτούς ,ώ Κομμα-γηνοί.
3. Να αγωνιζόμαστε ώστε οι άνθρωποι να μην ξαναπιάσουν τον παλιό δόλο των θεών,
όπου τόσος πόνος τόση ζωή
πήγαν στην άβυσσο
για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν ιδεοληψία.
4. Να ξέρεις ότι ο υπερθετικός στα αισθήματα σχηματίζεται με το φως , όχι με τη δύναμη. Κι ότι χρειάζεται το μάθημα της Ορέστειας εκεί που βάζουν μαχαίρι.
5. Να διαβάζουμε . Το ποίημα, η λογοτεχνία, το υψηλό είναι μια
ονομασία του όλου και συγχρόνως ένας υπαινιγμός του μέρους
με κρίσιμο προορισμό: «την έναρξη του ονομασιακού συναγερμού όπου ο λόγος συρρέοντας, κομίζοντας λέξεις, εγκαθιστώντας ικριώματα ιδεών εκβάλλει στην ονομασιακή ουτοπία.»
6. Να κρίνουμε τους λόγους . Νοώντας μέσα στο ίσον φρονείν την κρίση ως διάγνωση, στάθμιση, απόφαση.
7. Να γυρεύουμε λόγια ριζωμένα
σαν το πολύροζο λιόδενδρο.
8. Να μη φοβάσαι να μιλάς μ’επιχειρήματα που μόνον η άνοιξη δικαιωματικά διαθέτει.
9. Να προφέρεις την πραγματικότητα όπως ο σπουργίτης το χάραμα. Και να τη σιμώνεις όπως ένα πλεούμενο τις θαλασσινές σπηλιές του Χορευτού, στο Πήλιο.
10. Να ταξιδεύουμε. Ταξίδευε σ’ άκρες ιωνικές, σ’άδεια κοχύλια θεάτρων, σε γωνιές αμφιθεάτρων . Όπου μονάχα η σαύρα σέρνεται στην αγέλαστο πέτρα.
11. Επέστρεφε, και είθε να σε φέρει αυτό το κείμενο σαν μικρός ναυτίλος στον άλλο, πλησίον σου. Είθε. Όμως ένα «είθε» ειν’ αρκετό. Ίσως κιόλας πολύ.
12. Να ξεριζώσουμε, την αρπαγή, το φθόνο την ιδιοτέλεια ,
Το στέγνωμα της αγάπης. Την επιθετικότητα των βαρβάρων.
13. Να προστατεύουμε τις γάτες Τ’ΑΪ-ΝΙΚΟΛΑ
Είναι θαύμα να τις βλέπεις , λένε,
Άλλη κουτσή, κι άλλη στραβή, την άλλη χωρίς μύτη, χωρίς αυτί, προβιά κουρέλι.
Άγρια πεισματικές και πάντα λαβωμένες
Να ξολοθρεύουνε τα φίδια, να πίνουν το φαρμάκι.
14. Μυρίσαι το άριστον και αμύνεσθαι περί ύψους
15. Να ξέρει το σώμα το είναι, ως δώρο. Να ξέρει ότι ο θαλασσινός άνεμος κι η δροσιά της αυγής υπάρχουν χωρίς να το ζητήσει κανείς.
16. Να αντιστέκεσαι στο γυαλί που διαλαλεί σάπια θέλγητρα.
17. Να μάχεσαι διαρκώς για τα ψωμιά της ελευθερίας και το προζύμι της παιδείας.
Ακολουθήστε το myvolos.net στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
